Του Βασίλη Σαμπράκου
Το απόγευμα της Πέμπτης με βρήκε να συζητάω με τον Αργύρη Γιαννίκη για την φιλοσοφία του και την μεθοδολογία του σχετικά με την “επίθεση”. Αυτή τη συζήτηση την κάναμε προκειμένου να τον βοηθήσω να μεταδώσει τις ιδέες και την μέθοδό του στη διάρκεια του συνεδρίου Football 360, που διεξάγεται τούτες τις ημέρες, μέχρι το Σάββατο, και απευθύνεται στους προπονητές και όλα τα στέλεχη των διαφορετικών ειδικοτήτων ενός προπονητικού επιτελείου.
Μέσα από τη συζήτηση μπορούσες να επιβεβαιώσεις ότι όλο αυτό που παρακολουθούσες από τον ΠΑΣ Γιάννινα κατά τη διάρκεια της σεζόν που ολοκληρώνεται ήταν η συνέχεια, η εξέλιξη του έργου της προηγούμενης σεζόν. Όχι μόνο στα κομμάτια της βελτίωσης της ομαδικής τεχνικής και της ποιότητας των επιθέσεων που δημιουργεί ο ΠΑΣ, αλλά και στο κομμάτι της ψυχολογίας και της πνευματικής λειτουργίας των ποδοσφαιριστών. Ο Γιαννίκης στάθηκε στην ομιλία του στο κομμάτι της επίγνωσης, δηλαδή των εμπειριών που βελτίωσαν την γνωστική ικανότητα των ποδοσφαιριστών του, και στην τόνωση της αυτοπεποίθησής τους και της εμπιστοσύνης προς το αγωνιστικό σχέδιο και την αποτελεσματικότητα των ιδεών του προπονητή τους μετά από κάθε καλή νέα παράσταση – εμπειρία. Μίλησε για τις αρχές που έχει το παιχνίδι του ΠΑΣ σε σχέση με την επίθεση, αλλά και τις δυνατότητες που του δίνει η ανάλυση της απόδοσης, ως επιστήμη, για να βελτιστοποιεί την τακτική συμπεριφορά της ομάδας του.
Το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει πολύ, αυτό το έχουμε εμπεδώσει όσοι παρακολουθούμε την εξέλιξή του στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και το Champions League. Το παρήγορο, το ανακουφιστικό είναι ότι υπάρχουν και στο ελληνικό πρωτάθλημα προπονητές αυτής της “τεχνολογίας”. Το σημείωνα σε κάθε ευκαιρία σε σχέση με τον Πέδρο Μαρτίνς, κάποιον που χρησιμοποιεί προπονητική τεχνολογία αιχμής και κατέχει γνώση αιχμής. Το επαναλαμβάνω με χαρά, με την αφορμή μιας ακόμη διαπίστωσης ότι ο Γιαννίκης, κι ας μην είναι ακριβώς δικό μας παιδί δεδομένου ότι ανατράφηκε προπονητικά στην Γερμανία, είναι ένας Έλληνας προπονητής με φιλοσοφία και μεθοδολογία αιχμής.
Περίπου 10 ημέρες πίσω, την Τετάρτη 5 Μαΐου παρακολούθησα την παρουσίαση της συμφωνίας της FIFA με την Kinexon, μια εταιρεία τεχνολογίας που προσφέρει σήμερα σε ένα σωρό ομάδες της Bundesliga πολύ περισσότερες πληροφορίες από αυτές που αφορούν τον έλεγχο και την παρακολούθηση της φυσικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών. Το λογισμικό της φτάνει να μεταδίδει ζωντανά πληροφορίες στο τεχνικό επιτελείο για την τακτική συμπεριφορά της ομάδας τους. Φτάνει να αποτυπώνει σε πραγματικό χρόνο την οργάνωση μιας ομάδας σε κάθε φάση παιχνιδιού, διότι δεν καταγράφει μόνο τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών – καταγράφει και κάθε κίνηση της μπάλας, με συνέπεια να αποτυπώνει τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών σε σχέση με την κίνηση της μπάλας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της παρουσίασης είδα τον laptop trainer Γιούλιαν Νάγκελσμαν να συνομιλεί με τον υπεύθυνο της εταιρείας, με την οποία συνεργάστηκε σε Χόφενχάιμ και Λειψία και προφανώς πρόκειται να συνεργαστεί και στην Μπάγερν, σχετικά με τον τρόπο που αναλύει με τους συνεργάτες του και επεξεργάζεται όλα αυτά τα δεδομένα προκειμένου να τα μετατρέψει σε “μπουκιές” πολύτιμων πληροφοριών, με τις οποίες ταϊζει, σε μορφή “μασημένης τροφής” τους ποδοσφαιριστές του προκειμένου να βελτιώνει την τακτική συμπεριφορά της ομάδας του. Ο Νάγκελσμαν επέμενε να επαναλαμβάνει πόσο ανυπόμονος είναι να δει την εξέλιξη της ζωντανής τακτικής ανάλυσης μέσω τέτοιων λογισμικών. Όχι επειδή περιμένει από τα λογισμικά να αποφασίζουν για λογαριασμό του προπονητή, αλλά επειδή στην σημερινή εποχή ο προπονητής έχει ένα εργαλείο που τον βοηθά να ελέγχει τα συναισθήματά του και να μην επηρεάζεται από αόριστες σκέψεις και αόριστα συμπεράσματα.
Όπως τόσα άλλα, το ποδόσφαιρο έχει ήδη περάσει σε άλλη διάσταση. Και στην εποχή της κανονικής λειτουργίας του 5G μια ομάδα θα ζήσει την εποχή που θα μπορεί να καταγράφει τους βιορυθμούς του ποδοσφαιριστή της και την ποιότητα της προπόνησής του ακόμη και όταν αυτός θα κάνει προπόνηση σε άλλη ήπειρο. Ευτυχώς υπάρχουν ελληνικές ομάδες που την παρακολουθούν αυτή την εξέλιξη. Και ευτυχώς υπάρχουν και αρκετοί Έλληνες, προπονητές ή ειδικοί άλλων ειδικοτήτων του τεχνικού επιτελείου, που είτε λόγω βιολογικής ηλικίας είτε λόγω πνευματικής ανησυχίας έχουν ανέβει και παραμένουν πάνω στο κύμα της εξέλιξης. Για κάθε έναν τέτοιο που συναντώ εύχομαι να πετυχαίνει και να γίνεται ευδιάκριτη ακόμη και στα γυμνά μάτια η διαφορά που κάνει η δουλειά του, η συνεισφορά του. Διότι αυτή είναι και η μόνη ελπίδα που έχουμε για να δημιουργηθεί τέτοιο ρεύμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να εκσυγχρονιστεί τουλάχιστον στο επίπεδο της προπονητικής, της μεθοδολογίας.
Πηγή: Gazzetta
