Ο Γιάννης Σερέτης αποπειράται να αποτιμήσει τους λόγους της παταγώδους αποτυχίας του «πραξικοπήματος» της European Super League και να ρίξει φως κάποιες σκοτεινές πλευρές όσων έγιναν πριν από δυο εβδομάδες.
Πέρασαν δύο εβδομάδες από το 48ωρο της τρομακτικής ήττας μια ισχυρής μερίδας της ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μετά από 15 ημέρες το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει ως έναν βαθμό ως προς τους λόγους που οδήγησαν τους «12» (ή, αν θέλετε, τους δύο ηγέτες τους Ρεάλ – Γιουβέντους και τις ομάδες με Αμερικάνους ιδιοκτήτες) σε μια εκκωφαντική αποτυχία με τη δημιουργία και την… ταυτόχρονη διάλυση της European Super League.
Το μέγεθος της αποτυχίας, ο τρόπος με τον οποίο το πλάνο της ESL κατέρρευσε σαν πύργος από τραπουλόχαρτα μέσα σε 48 ώρες, προφανώς είναι case study που λεν’ και στα χωριά μας για όλη την ποδοσφαιρική/τεχνοκρατική Ευρώπη. Συζητείται και θα αναλύεται επί μήνες. Είναι ακόμα – ακόμα και αιτία για τη θεωρία συνομοσίας που αναπτύχθηκε ευρέως τις πρώτες μέρες μετά την κατάρρευση: «Δεν ήταν αληθινό, απλώς δοκίμασαν τα αντανακλαστικά της UEFA και όλου του ποδοσφαιρικού μορφώματος στην Ευρώπη, όταν θα είναι απολύτως έτοιμοι θα το κάνουν!». Λανθασμένη εκτίμηση όπως αποδείχθηκε περίτρανα. Δεν ήταν μια «δοκιμή» από τους «12». Δεν ήταν ένα τεστ, ένας συναγερμός. Ηταν η πράξη του «πραξικοπήματος» που είχε ως σπίθα τις απώλειες τεράστιων εσόδων λόγω της πανδημίας.
Ηταν όμως τόσο παταγώδης η ήττα, τόσο απρόσμενα εκκωφαντικός ο σεισμός του γκρεμίσματος που πολλοί δεν πίστευαν πώς τόσο πολλοί και τόσο ισχυροί και έμπειροι κατάφεραν να κάνουν μια τρύπα στο νερό και μια θαυμάσια – όπως αποδεικνύεται «ασίστ» στην UEFA, η οποία πλέον μπορεί να αισθάνεται ήσυχη για αρκετά από τα προσεχή χρόνια.
Συνοπτικά πέντε ήταν οι τομείς στους οποίους οι «12» απέτυχαν, ξοδεύοντας τις όποιες προσδοκίες είχαν για τη δική τους «επανάσταση». Πέντε τομείς στους οποίους έπρεπε να ήταν πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι. Μόνο με το 5/5 θα είχαν πιθανότητες και εκείνοι είχαν… 0/5. Ητοι…
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ/ΕΜΠΟΡΙΚΑ
Πέραν της συμφωνίας με την JP Morgan για τα 4 δις (σαν άτυπο «δάνειο») δεν είχαν να παρουσιάσουν τίποτα απολύτως! Ούτε συμφωνίες με χορηγούς, ούτε συμφωνίες με τηλεοπτικούς παρόχους, ούτε deals με κολοσσούς όπως η Google και η Amazon ώστε να προκαλέσουν τρομερά ρήγματα στην UEFA. Χαρακτηριστικό είναι ότι την επομένη της ανακοίνωσης για την ESL οι σημαντικότεροι τηλεοπτικοί partners της UEFA ενημέρωναν τα στελέχη της για την εμπιστοσύνη και τη σταθερότητα των συμφωνιών που έχουν ήδη συνάψει.
- ΝΟΜΙΚΑ
Από τις 12 ομάδες μόνο οι 4 είχαν υπογράψει «με επιφύλαξη» το νέο format για το Τσάμπιονς Λιγκ της τριετίας 2021-2024. Σε όλους τους υπόλοιπους, αλλά και σε όσους ενδεχομένως μελλοντικά θα ήθελαν να ενταχθούν στην ESL η UEFA μπορούσε να τους «τραβάει» στα δικαστήρια απαιτώντας τεράστιες αποζημιώσεις. Χρονοβόρες διαδικασίες με φαβορί την ευρωπαϊκή ομοσπονδία και όχι τους συλλόγους της ESL.
- ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ
Πανωλεθρίαμβος! Ισως το πεδίο στο οποίο οι «12» αυτοκτόνησαν με κάθε τρόπο! Αποδείχθηκε ότι δεν είχαν κάνει ουδεμία σοβαρή προετοιμασία. Όχι μόνο για «αντίσταση» σε όσους θα έκαναν επίθεση, αλλά έστω για να πληροφορήσουν το κοινό των ομάδων τους και για να πείσουν το κοινό των χωρών τους. Τί-πο-τα. «Κλειστοί», φοβικοί, αργοπορημένοι. Τραγελαφικές καταστάσεις με Πέρεθ και Ανιέλι να δίνουν ετεροχρονισμένες συνεντεύξεις σε μέσα στα οποία θεωρητικά θα τους υποστήριζαν εξελίχθηκαν σε «τάφρο» για την ESL, όταν ήδη είχαν αποχωρήσει σχεδόν όλες οι αγγλικές ομάδες! Χωρίς κεντρικό mediaκό σχεδιασμό και διαχείριση, σε φάση «πάμε γερά, τους έχουμε», πίστεψαν ίσως ότι τα ισπανικά και τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θα τους υποστήριζαν…μέχρι θανάτου απλώς επειδή είναι αυτοί που είναι. Οσο για τους Αγγλους; Αυτοί… «κάηκαν» με το «καλησπέρα». Είχαν «καεί» επικοινωνιακά από την αμέσως επόμενη μέρα λόγω νοοτροπίας, Μπόρις Τζόνσον και οπαδών. Πραγματικά είναι να αναρωτιέται κάποιος για το «πώς και γιατί» χειρίστηκαν με τόσο αυτοκτονικό τρόπο τα media, δείγμα ίσως και του ότι δεν ήταν τόσο «ενωμένοι» οι «12» όσο ήθελαν να δείχνουν προς τα έξω. Κυρίως λόγω των social media και των αγγλικών μέσων ενημέρωσης η ήττα της ESL σ’ αυτό το γήπεδο είχε φανεί από πολύ – πολύ νωρίς.
- ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ
Συνδυαστικά με τον τρόπο που εκτίμησαν τον ρόλο των media, ήταν σαφές ότι κυρίως οι Αγγλοι υποτίμησαν σε μεγάλο βαθμό τη νοοτροπία των οπαδών τους. Οι «Νότιοι» δεν διαφέρουν πολύ από εμάς. Τους Νότιους. Τους Ελληνες. Το «προεδράρα φέρε λεφτά, προπονηταρά και παικαταράδες να τους γ%^$#$@@@με» δεν είναι… σλόγκαν μόνο δικό μας. Απηχεί σε μεγάλο βαθμό και την αθλητική/ποδοσφαιρική παιδεία Ισπανών και Ιταλών, οι οποίοι είθισται ως οπαδοί να κοιτάζουν την πάρτη τους. Οι Βόρειοι, όμως, είναι αλλιώς. Εχουν ανατραφεί διαφορετικά. Και αποδείχθηκε κυρίως στην Αγγλία, αλλά και στη Γερμανία, όπου οι ισχυροί δεν τόλμησαν καν να μπουν στην ESL σκεπτόμενοι και τις αντιδράσεις των οπαδών τους.
- LOBBYING
To εγχείρημα της ESL δεν στηρίχθηκε oύτε από μια ομοσπονδία, ούτε από μία κυβέρνηση! Είναι αμφίβολο αν κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατό, είναι ασαφές (και δεν είμαστε παντογνώστες για να γνωρίζουμε αν και τι είδους επαφές είχαν ήδη γίνει και πέσει στο κενό…), αλλά όταν βγήκε στον αέρα το θέμα, ουδείς βγήκε να υποστηρίξει τους «12» από τις 55 ομοσπονδίες, τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ομάδες άλλων χωρών, έστω υποψήφιους χορηγούς, άλλους οικονομικούς ή ποδοσφαιρικούς παράγοντες ή κάποιες προσωπικότητες με κύρος στο χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Εμοιαζαν και τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν ολομόναχοι, ενώ γνώριζαν ότι η UEFA θα είχε την αφανή ή εμφανή στήριξη των Γερμανών, των Γάλλων και του Μπόρις Τζόνσον.
Ηταν όλο αυτό το συνονθύλευμα προϊόν αλαζονείας; Ηταν προϊόν βιασύνης; Ασχετοσύνης; Υπερβολικής πίστης στο «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» όπως πολλοί από τους ιδιοκτήτες αυτών των ομάδων έχουν μάθει να λειτουργούν στους συλλόγους τους; Ηταν αποτέλεσμα συνδυασμού όλων αυτών των παραμέτρων και της αφόρητης οικονομικής πίεσης που έχουν κάποιοι εξ’ αυτών (Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Ιντερ) ενόψει της επόμενης σεζόν; Όταν περάσουν οι μήνες – ίσως και τα χρόνια – οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας θα μιλήσουν και θα μας διηγηθούν πώς το έστησαν και πώς το έζησαν όλο αυτό.
ΤΑ 5 TIPS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Προς το παρόν ας κρατήσουμε και κάποια tips σε μια άκρη του μυαλού μας, καθένα από τα οποία έχει τη δική του σημασία…
- Η UEFA δεν πρόκειται να τιμωρήσει καμία από τις ομάδες. Ούτε τους «πρωτοπόρους αποστάτες». Ούτε ασφαλώς τους παίκτες αυτών των ομάδων. Δεν είναι… χαζοί στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία να στρέψουν τους οπαδούς Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Γιουβέντους εναντίον της, ούτε να κάνουν το αντίθετο από το moto «Το ποδόσφαιρο ενώνει» που διαφημίζει με κάθε τρόπο. Λάου – λάου και συναινετικά θα προχωρήσει στα επόμενα βήματα. Ούτε ρεβανσιστικά ούτε με «τιμωρητική» διάθεση απέναντί τους. Είναι και αμφίβολο, άλλωστε, νομικά, τι είδους τιμωρία μπορεί να τους επιβάλλει και πόσο χρόνο θα διαρκούσε μια πιθανή δικαστική διαμάχη…
- Tι θα κάνει από εδώ και στο εξής; Θα περιμένει την ECA, δηλαδή το… συνδικαλιστικό όργανο των ομάδων, στην οποία επέρχονται ήδη αλλαγές με την παραίτηση μελών που ανήκαν σε κάποιες από τις «12», αλλά κυρίως με την παραίτηση του Τζιάνι Ανιέλι (νέος πρόεδρος ο Νάσερ Αλ Κελαϊφί της ΠΣΖ). Να συζητήσουν, να συνεδριάσουν, να δουν τι θέλουν μετά την τριετία 2012-2024 ασφαλώς. Η’ και λίγο πριν, εκεί στο 2023 ως προς το Champions League. Η συντριπτική πλειονότητα των ομάδων της ECA δεν μετείχαν ασφαλώς στο κλειστό club των «12» που θα γίνονταν 20, όμως είναι παρά πολλοί οι σύλλογοι οι οποίοι υπέστησαν σοβαρά οικονομικά πλήγματα λόγω της ύφεσης που «επέβαλε» η πανδημία. Συνεπώς, ας μην αποκλείσουμε το ενδεχόμενο αιτήματος επιπρόσθετης στήριξης προς την UEFA. Ακόμα και με τη μορφή δανείου για τις ομάδες με τις μεγαλύτερες πληγές. Δανείου το οποίο μπορεί να αποπληρώνεται και να εξυπηρετείται στο διηνεκές από τα έσοδα που θα έχουν αυτές οι ομάδες από τη συμμετοχή τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις…
- Ηταν εξ αρχής πολύ σημαντικό για την UEFA ότι οι Γερμανοί είχαν μείνει εκτός του «τραστ». Όχι μόνο διότι παλαιότερα οι Γερμανοί (και ειδικά η Μπάγερν) ήταν πολύ «μέσα» σε αντίστοιχου περιεχομένου ζυμώσεις περί απόσχισης, αλλά και λόγω της δυναμικής που θα προσέδιδε η παρουσία τους στο όλο εγχείρημα των Πέρεθ – Ανιέλι. Οι Γερμανοί φίλαθλοι χωρίς καν να αντιδράσουν, χωρίς να φωνάξουν και να διαμαρτυρηθούν είχαν ήδη παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην αποτυχία του εγχειρήματος της ESL, διότι οι γερμανικοί σύλλογοι (με το περίφημο 50%+1 στη μετοχική σύνθεσή τους) τους λαμβάνουν υπόψιν περισσότερο ίσως από τους οπαδούς κάθε άλλης ευρωπαϊκής χώρας. Και όταν αυτοί οι οπαδοί κρεμούν πανό σχεδόν σε… κάθε ματς του Champions League για τις υψηλές τιμές των εισιτηρίων, σκεφτείτε τι θα γινόταν αν η Μπάγερν, η Ντόρτμουντ, η Λειψία ή η Λεβερκούζεν συμμετείχαν στο τιμ των «αποστατών». Το σκέφτηκαν, προφανώς, πολύ καλά οι γερμανικοί σύλλογοι πριν από… εμάς. Ας μην υποτιμάμε, επίσης, τη συμμετοχή πολύ περισσότερων ανθρώπων που αναδείχθηκαν από το ποδόσφαιρο στα διοικητικά συμβούλια των γερμανικών συλλόγων. Συνήθως (όχι πάντοτε) μπορούν να αφουγκραστούν καλύτερα τα vibes του φιλάθλου, συγκριτικά με στελέχη που προέρχονται από άλλους χώρους (management, marketing)…
- Ο Μπόρις Τζόνσον έπαιξε πολύ πιο σημαντικό ρόλο από κάθε άλλον στην άμεση πτώση του «πραξικοπήματος»! Όχι διότι βγήκε άμεσα δημοσίως και μίλησε αυστηρά εναντίον των αγγλικών ομάδων που συμμετείχαν στη European Super League. Το έκανε – επί παραδείγματι – και ο Μακρόν αυτό, παρότι οι γαλλικές ομάδες είχαν μείνει εκτός. Ο Τζόνσον λόγω «Brexit» ήταν ο μοναδικός που μπρούσε να νομοθετήσει ό,τι… ήθελε για το ποδόσφαιρο εκτός πλαισίου Ευρωπαϊκής Ενωσης! Και προφανώς αφουγκραζόμενος το κοινό αίσθημα και βλέποντας τα όποια οφέλη σε πολιτικό επίπεδο βγήκε ως… «Ταλιμπάν» υπέρ της UEFA και εναντίον της ESL. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ήταν ότι ο Αγγλος Πρωθυπουργός ήταν και ο «καταλύτης» των τόσο άμεσων εξελίξεων μέσα σε ένα 24ωρο (Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι οι πρώτες που ανακοίνωσαν ότι αυτομολούν από το «τραστ»), αλλά και ότι ταυτόχρονα είναι και ο «εγγυητής» της σταθερότητας του τωρινού καθεστώτος, τουλάχιστον όσο θα βρίσκεται στον θώκο του. Δεν πρόκειται να επιτρέψει να «του»… διαλύσουν το πρωτάθλημα ή να αφήσει χαμένα τα πολιτικά κέρδη της επιλογής του.
- Δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρος ο ρόλος του προέδρου της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο, ο οποίος προέρχεται από τα σπλάχνα της UEFA και δεν έχει κρύψει το όραμά του για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Συλλόγων. Κάποιοι θεωρούν ότι η πρώτη ανακοίνωση της FIFA ήταν «χλιαρή» και πετούσε τη μπάλα στην εξέδρα. Κάποιοι άλλοι ότι υποστήριζε το εγχείρημα της ESL αλλά όταν αντιλήφθηκε γρήγορα πως επρόκειτο για προδιαγεγραμμένη ήττα έκανε ολική και σαφή στροφή υπέρ της UEFA που είναι και η συνομοσπονδία με τη μεγαλύτερη βαρύτητα εντός της FIFA. Τελικά, επισήμως ο Ινφαντίνο δεν άφησε περιθώρια «ελιγμών» στην ΕSL. Τι θα δούμε στο μέλλον από τη δική του πλευρά δεν μπορεί να προβλεφθεί.
Σε κάθε περίπτωση, αυτές τις ημέρες και για αρκετούς μήνες μπροστά μας θα διανύσουμε τα αμέτρητα μίλια μέσα στα «απόνερα» εκείνου του τριημέρου. Ο Γούντγουορντ παραιτήθηκε, ο Ανιέλι κλονίζεται, η ιταλική κυβέρνηση ψήφισε απαγορευτικό νόμο για τη συμμετοχή ομάδων σε μη αναγνωρισμένη από την UEFA ή τη FIFA διοργάνωση, οι Αγγλοι πιέζουν τους συλλόγους τους για το «50%+1» των Γερμανών στα clubs τους, η UEFA ετοιμάζεται για το Euro και για θωράκιση με νέα έσοδα προκειμένου να «εξυπηρετήσει» τις ανάγκες των ισχυρών χωρίς να βάζει στο περιθώριο τους υπόλοιπους: όλοι μετρούν κέρδη/ζημίες και σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους. Ολοι λέμε ότι τελικά εκείνο το 48ωρο δεν άλλαξε το ποδόσφαιρο. Αλλά στην πραγματικότητα το άλλαξε! Πώς ακριβώς δεν το γνωρίζουμε.Θα το δούμε εντός των επόμενων ετών…
Πηγή: Gazzetta
