Του Βασίλη Σαμπράκου
Απέναντι στον ΠΑΟΚ στην Τούμπα ο Μανόλο Χιμένεθ χάραξε μια ενδιαφέρουσα στρατηγική, η οποία είχε ρίσκο. Επέλεξε να βάλει την ομάδα του με πολλούς μέσους, χωρίς επιθετικούς για να στηρίξουν το παιχνίδι του κεντρικού επιθετικού Καρίμ Ανσαριφάρντ με στόχο να κρατήσει την μπάλα και να ελέγξει το ματς. Όπως σε κάθε επιλογή, ένας προπονητής κάτι κερδίζει και κάτι χάνει. Κέρδισε ένα “ήσυχο” αγωνιστικό 60’λεπτο, αλλά έχασε επιθετικά και τελικά παρουσίαζε μια ομάδα που δεν μπορούσε να γίνει απειλητική και να φτάσει στην ολοκλήρωση επιθέσεων.
Απέναντι σε αυτό το αγωνιστικό πλάνο της ΑΕΚ ο Πάμπλο Γκαρσία έκανε την επιλογή να παίξει συντηρητικά. Η επιθυμία να προστατέψει το προβάδισμα που είχε πάρει στο πρώτο παιχνίδι και η προεκτίμηση ότι η ΑΕΚ θα ρισκάρει επιθετικά οδήγησε τον προπονητή του ΠΑΟΚ σε αυτή την επιλογή, την οποία επέλεξε να συντηρήσει παρόλο που η αντίπαλός του δεν προβλημάτιζε την ΑΕΚ. Η εικόνα του παιχνιδιού λέει ότι αυτό το αγωνιστικό πλάνο θα είχε δικαιωθεί αν ο Βιεϊρίνια ευστοχούσε στην εκτέλεση πέναλτι. Αυτό ήταν το πρώτο σημείο καμπής του παιχνιδιού – σημείο στο οποίο άλλαξε η δυναμική του ματς, ή πιο σωστά η ΑΕΚ επένδυσε για να δημιουργήσει τη δυναμική της. Στο αμέσως επόμενο λεπτό έκανε τρεις αλλαγές και άλλαξε το σύστημα της επιθετικής ανάπτυξης. Και αμέσως άλλαξε την ισορροπία του ματς, έφτασε στο γκολ και έδωσε την εντύπωση ότι μπορεί να πάρει την πρόκριση.
Επειδή είναι ποδόσφαιρο και παίζουν δύο, η ΑΕΚ δεν θα υπερείχε αν δεν καθυστερούσε ο ΠΑΟΚ να προσαρμοστεί στη νέα κατάσταση του παιχνιδιού, όπως παραδέχθηκε στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα ο Πάμπλο Γκαρσία. Και εκεί που η ΑΕΚ δημιουργούσε την στιγμή της, ήρθε μια φάση που της υπενθύμισε ότι δεν έχει αρκετή ποιότητα για να στηρίξει το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή της. Ο στόπερ Νεντελτσιάρου κράτησε παθητική στάση απέναντι στον Μπάμπα Ράχμαν και του έδωσε το δικαίωμα να διαβάσει το παιχνίδι και να βρει αυτή την υπέροχη ασίστ στον Κρμέντσικ. Από πλάγια θέση, με χαμηλό συντελεστή επιτυχίας, ο Τσέχος σημάδεψε την κλειστή γωνία του τερματοφύλακα. Ο Παναγιώτης Τσιντώντας δεν την είχε κλείσει, διότι η τοποθέτησή του δεν ήταν καλή. Καλή δεν ήταν ούτε η αντίδρασή του, με συνέπεια να δεχθεί το γκολ στην κλειστή του γωνία. Σε έναν ημιτελικό, εκτός έδρας, απέναντι σε μια ομάδα με ποιότητα, δύο λάθη στην ίδια φάση από έναν κεντρικό αμυντικό και τον τερματοφύλακα είναι καταδικαστικά.
Για την ΑΕΚ αυτό το παιχνίδι μοιάζει με μια μικρή ανασκόπηση της σεζόν: κακοφτιαγμένο ρόστερ, ένας προπονητής που ανέλαβε στα μισά της σεζόν και δεν πρόλαβε στο 4μηνο της θητείας του να παρουσιάσει μια ομάδα με συνέχεια στην καλή απόδοση και με ενδιαφέρον στην επιθετική ανάπτυξη, η οποία δεν έγινε ποτέ αποτελεσματική ούτε στη φάση της άμυνας. Με άλλα λόγια, μια ομάδα που δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει μια βάση που θα την βοηθούσε να δημιουργήσει δυναμική.
Για τον ΠΑΟΚ αυτός ο ημιτελικός αφήνει πίσω εκτός από την πρόκριση και την ανθεκτικότητα που έδειξε η ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία. Μια ομάδα που έχασε πέναλτι, δέχθηκε πίεση, και δέχθηκε τον εκνευρισμό του 0-1 είχε το ψυχικό σθένος για να ανασυνταχθεί και βρήκε το καθαρό μυαλό, χάρη και στις αλλαγές του προπονητή του (στο 77’) για να δημιουργήσει την καθοριστική ευκαιρία του Κρμέντσικ. Μετά τη λήξη του ματς ο προπονητής του μίλησε για την αξία μιας πρόκρισης σχετικά με την επίδραση που αυτή έχει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της ομάδας. Αυτό είναι κάτι που θα περιμένουμε να το δούμε στα υπόλοιπα ματς των playoffs και κυρίως στον τελικό του Κυπέλλου, εκεί όπου ο ΠΑΟΚ θα διεκδικήσει ένα τρόπαιο απέναντι στον πρωταθλητή Ολυμπιακό.
Πηγή: Gazzetta
