Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Και ξαφνικά σεισμός! Ή ίσως όχι και τόσο ξαφνικά. Η Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα υπήρχε ως σκέψη εδώ και καιρό. Η ανυπολόγιστη οικονομική ζημιά που προκάλεσε στα τοπ – πρωταθλήματα και στα τοπ-club η πανδημία του Covid-19 απλώς επιτάχυνε τις εξελίξεις.
Μένει να αποδειχθεί πόσο αποφασισμένοι είναι οι 12 πρωτεργάτες και κυρίως πόσο οργανωμένοι, για να προχωρήσουν στην υλοποίηση του εγχειρήματός.
Γνώριζαν ασφαλώς τι θα προκαλούσε η ανακοίνωσή τους. Από τις αντιδράσεις των απλών οπαδών μέχρι τις απειλές της UEFA , καθώς και την στάση των Ομοσπονδιών, όλα μέχρι στιγμής είναι απολύτως προβλέψιμα. Δεν μπορεί να μη τα περίμεναν ο Φλορεντίνο Πέρεθ, οι Αμερικάνοι και οι υπόλοιποι ισχυροί που πήραν την απόφαση να ιδρύσουν την European Super League. Και αφού τα περίμεναν, λογικά είναι και προετοιμασμένοι να τα αντιμετωπίσουν. Ακόμα και νομικά. Αν δεν είναι, τότε μάλλον ήταν η ανάγκη και όχι η επιχειρηματική λογική που αποτελεί την κινητήρια δύναμή τους – κοινώς, έμπλεξαν και ίσως σύντομα επιχειρήσουν κυβίστηση.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Κατά βάση είναι απλό. Η παγκοσμιοποίηση έφερε στις διοικήσεις των κορυφαίων συλλόγων επιχειρηματίες και funds από ολόκληρο τον κόσμο. Από τη Ρωσία, το Κατάρ, τα Εμιράτα, τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Οι περισσότεροι εξ΄αυτών, γνωρίζουν άριστα τη λειτουργία της αγοράς και αγνοούν ή αδιαφορούν για την ψυχή του ποδοσφαίρου. Οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τις ομάδες που διοικούν ως πανίσχυρα εμπορικά brand και τίποτα περισσότερο.
Κι έτσι, μόλις προέκυψε η δυσκολία του κορωνοϊου, ποδοπατούν με ευκολία την ποδοσφαιρική παράδοση, διαγράφουν μονοκονδυλιά τα ευρωπαϊκά κύπελλα και την διαχρονική τους σύνδεση με τις εγχώριες διοργανώσεις (μια σύνδεση βαθιά και ουσιαστική) , εξαφανίζουν την χαρά της έκπληξης, του απρόοπτου, μετατρέπουν με ευκολία ένα άθλημα του οποίου η λαϊκότητα και η δημοκρατικότητα συνιστούν θεμελιώδη στοιχεία της επιτυχίας του, σε κλειστό κλαμπ ευγενών και νεόπλουτων.
Προχωρούν σε αμερικανοποίηση του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, πιστεύοντας ότι μπορούν να αναπαράγουν την επιτυχία του NBA ή του NFL.
Για να μην κοροϊδευόμαστε: Πολλά από τα παραπάνω τα είχαν κάνει ήδη μόνες τους η UEFA και η FIFA. Η πλήρης εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, οι οικονομικές ανισότητες που δημιούργησαν με την σειρά τους μεγάλες αγωνιστικές ανισότητες, η θυσία στο βωμό του μάρκετινγκ και του κέρδους θεμελιωδών αθλητικών αρχών και αξιών (στο Κατάρ έχουν σκοτωθεί χιλιάδες άνθρωποι αλλά το Μουντιάλ θα γίνει κανονικά) είναι μια θλιβερή πραγματικότητα εδώ και χρόνια.
Η κίνηση των δώδεκα όμως ξεπέρασε τα παραπάνω σε κυνισμό, ενδεχομένως και σε χυδαιότητα.
Επί της ουσίας είναι υπερβολικά νωρίς για να έχει κάποιος ολοκληρωμένη εικόνα του τι ακριβώς πρόκειται να συμβεί. Υπάρχουν πολλά ανοιχτά θέματα που χρήζουν απαντήσεων. Προσωπικά θα με ενδιέφερε να μάθω ακόμα και την θέση των προπονητών και των ποδοσφαιριστών των εμπλεκόμενων ομάδων. Ο Κλοπ ή ο Γκουαρδιόλα π.χ., τι λένε για όλα αυτά;
Στην πραγματικότητα βέβαια όλα θα τα κρίνει η αγορά. Αν η εκτίμηση των δώδεκα ότι τα brand που διοικούν διαθέτουν την δύναμη να ξεπεράσουν τις ισχυρές, αρχικές αναταράξεις επιβεβαιωθεί , τότε βρίσκω πιθανότερο στο μέλλον η UEFA να συμβιβαστεί με την Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα σε κάποια αμοιβαία αποδεκτή λύση, παρά να ναυαγήσει η προσπάθεια όπως εύχονται και προβλέπουν σήμερα οι περισσότεροι.
Όμως η δύναμη που καθιστά αυτά τα brand ισχυρά είναι πρωτίστως ο κόσμος τους! Η αγορά, ειδικά στο ποδόσφαιρο, είναι ο κόσμος τους. H JP Μόργκαν χρηματοδοτεί το εγχείρημα με τη βεβαιότητα ότι οι 12 έχουν πίσω τους εκατομμύρια οπαδούς.
Τους οπαδούς που από την Κυριακή δηλώνουν εξοργισμένοι.
Ωραία, και τι θα κάνουν με αυτήν την οργή; Θα την τουιτάρουν; Ή θα την χρησιμοποιήσουν οργανωμένα, μποϊκοτάροντας το νέο προϊόν;
Πόσοι είναι διατεθημένοι να μην ξαναδούν την ομάδα τους στο γήπεδο, να μην πληρώσουν οποιαδήποτε πλατφόρμα αναλάβει τα τηλεοπτικά δικαιώματα, να μην αγοράσουν ξανά τη φανέλα του αγαπημένου τους παίκτη, να δείξουν εμπράκτως και με θυσίες ότι δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τους ιδιοκτήτες σε ετούτο το βήμα που αλλάζει το ποδόσφαιρο όπως το ξέραμε;
Είναι η Ευρωπαϊκή Σούπερ Λίγκα μια απαράδεκτη όσο και καταστρεπτική πρωτοβουλία για το άθλημα που αγαπάμε;
Αν δεν είναι, τότε ΟΚ, πάμε παρακάτω.
Αν είναι, τότε η μπάλα βρίσκεται στα πόδια των οπαδών.
Πηγή: Sport DNA
