Από τη βία και τη χλεύη στο Μαρακανά

Του Θάνου Σαρρή

Ήταν Ιανουάριος του 2019. Στο γεύμα των παικτών της Σάντος υπήρχε μια καινούργια παρουσία. Ο νεοφερμένος, ψαρωμένος και με το κεφάλι χαμηλά, πλησίασε και τράβηξε τη μοναδική κενή καρέκλα για να καθίσει. Πάνω της βρισκόταν ένα κάθισμα μωρού. Λίγες μέρες μετά, σε εστιατόριο που φιλοξένησε την αποστολή, κάποιοι από τους συμπαίκτες του είπαν ότι πρέπει να αναζητήσει τραπέζι στη διπλανή αίθουσα, όπου βρίσκονταν τα παιδιά.

Σοτέλδο: Εγκληματικότητα και απόρριψη

Με ύψος 1.60 ο Γιέφερσον Σοτέλδο γνώρισε από μικρή ηλικία την απόρριψη. Είδε παράγοντες να γελούν με το ύψος του και ομάδες να αρνούνται να τον δοκιμάσουν. Στον τελικό του Copa Libertadores απέναντι στην Παλμέιρας, πολλοί από εκείνους που δεν πίστεψαν στο ταλέντο του μάλλον θα έχουν δεύτερες σκέψεις. Στο ναό του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, με το βαρύ «10» της Σάντος στη φανέλα, ο 23χρονος Βενεζουελάνος θα διεκδικήσει το πρώτο του ηπειρωτικό τρόπαιο.

«Προέρχομαι από μια πολύ επικίνδυνη γειτονιά. Όταν ήμουν 11, πήρα τον λάθος δρόμο και το ποδόσφαιρο με έσωσε από την εγκληματικότητα». Τα λόγια του λίγα χρόνια πριν στο επίσημο site της Conmebol αποδεικνύουν πως οι φάρσες των συμπαικτών του στη Σάντος ήταν απλά πταίσματα. Μεγάλωσε στην Ακαρίγουα, στα νοτιοδυτικά της Βενεζουέλας. Muerte, στα ισπανικά, είναι ο θάνατος. Muertico, ήταν το προσωνύμιο της γειτονιάς στην οποία ανδρώθηκε. Χωρίς πατέρα, με έξι αδερφές και παντού τριγύρω βία. Οι επιλογές δεν ήταν πολλές. Αρκετά από τα παιδιά που κλοτσούσαν μαζί μπάλα, έγιναν εγκληματίες και οδηγήθηκαν στο θάνατο. Ο δικός του φύλακας άγγελος είχε χρώμα ασπρόμαυρο.

Σωτηρία μέσω της μπάλας

Στο πρώτο του δοκιμαστικό, όταν ήταν 13, έπαιξε με δανεικά παπούτσια. Αγωνίστηκε για ένα ημίχρονο και η Καράκας πείστηκε ότι αξίζει να τον δοκιμάσει. Στην πρωτεύουσα, όμως, δεν μακροημέρευσε. Αποδεσμεύτηκε όχι επειδή δεν είχε τα προσόντα, αλλά λόγω συμπεριφοράς. Δεν είχε προλάβει να αποβάλει την κακή πλευρά του δρόμου. O Γιέφερσον επέστρεψε στο Καράκας και παράτησε τα όνειρα. Όμως το ποδόσφαιρο δεν τον άφησε στη μοίρα του.

Σε ένα ερασιτεχνικό τουρνουά, τον είδε ο Νόελ Σαλβισέντε, πρώην προπονητής της Καράκας και μετέπειτα Ομοσπονδιακός τεχνικός. Ήταν εκείνος που του έδωσε την ευκαιρία να παίξει στη Σαμόρα. Ήταν περίπου 200 χιλιόμετρα από το σπίτι του. Η μητέρα του έδωσε την άδεια και αυτή ακριβώς η εμπιστοσύνη του Σαλβισέντε ήταν που άλλαξε τη ζωή του.

Μηλαράκι και Πόκεμον

Το παρατσούκλι που κουβαλούσε από τα παιδικά του χρόνια ήταν «μηλαράκι». Υπάρχουν δύο ιστορίες για την προέλευσή του. Η μία λέει πως η λέξη του κόλλησε, επειδή ο πατέρας του πουλούσε μήλα στη λαϊκή αγορά. Η άλλη, επειδή ο ίδιος έκλεβε φρούτα από τους συμπαίκτες του στην Καράκας, γιατί δεν είχε φαγητό. Το παρατσούκλι έφτασε μέχρι τον Τύπο και αναγκάστηκε ο ίδιος να παρακαλέσει τους δημοσιογράφους να πάψουν να το χρησιμοποιούν.

Στη Σαμόρα, τον φώναζαν Πόκεμον, λόγω του ύψους. Ο ίδιος, όμως, το έβλεπε ως πρόκληση. Έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο τον Σεπτέμβριο του 2013 σε ηλικία μόλις 16 ετών. Σε ηλικία 17 ετών, έπαιζε ήδη στο Copa Libertadores.

Η επιρροή του Μέσι

Μικρόσωμος, με εκπληκτικό ταλέντο και δημιουργικότητα, ο Γιέφερσον δεν άργησε να συγκριθεί με το είδωλό του. Όταν ήταν 18 ετών, απέκτησε το πρώτο του παιδί, στο οποίο έδωσε το όνομα Τιάγκο Ματέο, δηλαδή τον συνδυασμό από τα ονόματα των δύο παιδιών του Μέσι. «Όλοι μιλούσαν για το ύψος μου, έλεγαν ότι δεν θα καταφέρω να παίξω ποδόσφαιρο επειδή ήμουν πολύ μικρόσωμος. Κατάφερα να το ξεπεράσω και το έκανα για όλα τα άλλα παιδιά που είναι μικρόσωμα, ώστε κάποια στιγμή να πουν: “Κοίτα που βρίσκεται ο Σοτέλδ, μπορώ και εγώ να τα καταφέρω”. Έτσι έκανα και εγώ με τον Μέσι. Ήταν κοντός και εγώ έλεγα: “Έφτασε ψηλά, μπορώ και εγώ”. Αυτό θυμάμαι περισσότερο από όταν ήμουν παιδί», έλεγε χαρακτηριστικά στο επίσημο site της Conmebol.

Πιθανόν να μην περίμενε ούτε κι ο ίδιος ότι από «Πόκεμον», θα έφτανε να τον αποκαλούν «Βενεζουελάνο Μέσι». Ούτε ότι θα έβρισκε αντίπαλο στο χορτάρι το είδωλό του. Η πρώτη φορά ήταν ένα φιλικό στη Μαδρίτη. Η δεύτερη, στο Μαρακανά, στα προημιτελικά του Copa America, με τη φανέλα της εθνικής Βενεζουέλας. Ήταν βασικό στέλεχος της oμάδας Κ-20 που έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ του 2017, χάνοντας στον τελικό από την Αγγλία. Για μια χώρα που έχει συνηθίσει τους αποκλεισμούς, ήταν σαν να κατέκτησε το τρόπαιο. Περίπου 20.000 οπαδοί υποδέχθηκαν τους θριαμβευτές.

Από τη Χιλή στη Βραζιλία

Το όνομά του είχε ήδη αρχίσει να ακούγεται στην Ευρώπη, όμως ο Σοτέλδο προτίμησε τη Ουατσιπάτο της Χιλής, σε μία κίνηση που ξάφνιασε πολλούς. Ακούγοντας τη συμβουλή του ποδοσφαιρικού του πατέρα, Σεμπαστιάν Κάνο, αποφάσισε να αποδεχθεί την πρόταση. Στη Χιλή αναδείχθηκε καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής και καλύτερος αριστερός μέσος της σεζόν. Είχε, ωστόσο και τις δύσκολες στιγμές του, καθώς ο προπονητής του τον είχε πιάσει με αλκοόλ μέσα στο πούλμαν της ομάδας, δηλώνοντας αργότερα πως «είναι ένας παίκτης που χρειάζεται φροντίδα, συνεχή καθοδήγηση».

Οι εμφανίσεις του, πάντως άνοιξαν το δρόμο για την Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε. Δανεικός, με οψιόν αγοράς. Ένα ακόμα σκάνδαλο στιγμάτισε την καριέρα του, καθώς επικαλέστηκε την εγκυμοσύνη της συζύγου του για την αργοπορία στην προπόνηση, ενώ τον είχαν δει σε πάρτι μέχρι πρωίας. Η Ουνιβερσιδάδ αποφάσισε να μην πληρώσει για να τον αποκτήσει και η Σάντος μπήκε στο παιχνίδι, καλύπτοντας τις απαιτήσεις της Ουατσιπάτο. O Χοσέ Κάρλος Πέρες, που ήταν πρόεδρος της «Πέισε», είχε μαγνητιστεί από την τεχνική του σε ένα ματς της Ουνιβερσιδάδ. Άκουσε στελέχη να του λένε πως «θα μας σκοτώσουν, θα λένε ότι είναι νάνος», αλλά ο Χόρχε Σαμπάολι, που ήταν στην τεχνική ηγεσία τον ήξερε καλά και άναψε το «πράσινο φως».

Στο Μαρακανά…

Ο Σαμπάολι του φέρθηκε αυστηρά, αλλά τον βοήθησε να βρει τον καλό του εαυτό. Ο Σοτέλδο λάτρεψε τη ζωή στο Σάο Πάουλο κι αυτός είναι ένας από τους λόγους που δεν ακολούθησε τον Αργεντινό προπονητή στην Ατλέτικο Μινέιρο. Η ήσυχη ζωή εκτός γηπέδου, το γεγονός ότι είναι μεν σταρ, αλλά χωρίς πίεση, το ότι κυκλοφορεί με τα πόδια και είναι ήρεμος, τον βοήθησε πολύ. Ήταν σταθερή αξία σε μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα, αλλαγή προπονητών, οικονομικά ζητήματα. Και οδήγησε τη Σάντος στον τελικό του Copa Libertadores. Μπήκε στο χορτάρι φορώντας το 10 του Πελέ και παρόλο που δεν κατάφερε να σηκώσει το τρόπαιο, ξέρει πλέον καλά πως η μάχη συνεχίζεται…

Πηγή: Fanatico