Του Βασίλη Σκουντή
Kάτι τρέχει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ…
Κάτι τρέχει και μάλιστα όχι στα γύφτικα, όπως συνηθίζουμε να λέμε, όταν κάτι δεν είναι σοβαρό…
Εδώ λοιπόν τα πράγματα φαίνονται πολύ σοβαρά και δεν εννοώ την υπόθεση που ανέκυψε την Τετάρτη με τη συνάντηση των επτά εκ των 11 εταίρων/μετόχων της EuroLeague και την πίεση που ασκείται πλέον πάνω στον Τζόρντι Μπέρτομέου.
Παρεμπιπτόντως στην παρούσα φάση-και μέχρι αποδείξεως του εναντίου-αυτή η δεδηλωμένη και δημοσίως εκπεφρασμένη αντίδραση δεν αποτελεί πρόταση μομφής, ούτε απόπειρα αποδόμησης του ανθρώπου ο οποίος κυβερνάει τη διοργάνωση από τα μπετά της…
Ετερον εκάτερον όμως: άλλο τι συμβαίνει τώρα και άλλο τι μπορεί να γενεί στο μέλλον!
ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ…
Τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στα πέριξ ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο το ΝΒΑ προτίθεται να απλώσει τα πλοκάμια του στην Ευρώπη και όχι εν είδει expansion, όπως το ονειρευόταν και το δήλωνε καθαρά και ξάστερα ο συχωρεμένος ο Ντέιβιντ Στερν.
Αυτό το σενάριο δεν αφορά την επέκταση της αμερικανικής λίγκας στη Γηραιά Ηπειρο με τη δημιουργία ομάδων που θα εδρεύουν στο Λονδίνο ή στο Παρίσι ή στο Μιλάνο ή αλλαχού, αλλά έχει να κάνει με το θρυλούμενο, λέει, ενδιαφέρον του να εμπλακεί άμεσα και ευθέως στα δρώμενα της Ευρωλίγκας!
Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό; Με την εξαγορά της και με την ίδρυση μιας θυγατρικής εταιρείας που θα διαχειρίζεται την κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση και θα την αναδείξει πολύ περισσότερο ως αθλητικό και εμπορικό προϊόν.
Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, σε μια τέτοια σύμπραξη θα αναμειχθεί εκ του θεσμικού ρόλου της και η FIBA, με την οποία, ως γνωστόν, η ECA βρίσκεται στα μαχαίρια με αφορμή τα παράθυρα των εθνικών ομάδων και το γεγονός ότι το διευθυντήριο της Βαρκελώνης δεν σέβεται τα αγωνιστικά κριτήρια, όπως αυτά προκύπτουν από τα εθνικά πρωταθλήματα.
Για να είμαι ειλικρινής, απευθύνθηκα σε διάφορες πηγές, αλλά καμιά από αυτές δεν μου επιβεβαίωσε αυτό το σενάριο, οπότε το αφήνω στην άκρη…
Η διάψευση δεν σημαίνει σώνει και καλά ότι κάτι τέτοιο αποκλείεται να συμβεί εν ευθέτω χρόνω, οπότε πάμ’ παρακάτω…
ΥΠΟΤΙΜΗΜΕΝΟ ΠΡΟΪΟΝ
Παρακάτω βρίσκεται η λεγόμενη μεγάλη εικόνα του ευρωπαϊκού μπάσκετ και το ντεκόρ που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή, μέσα στις κάθε λογής διεργασίας και ζυμώσεις οι οποίες συντελούνται, συμπεριλαμβανομένου και του κατά το μάλλον ή ήττον αντάρτικου των επτά συλλόγων.
Το βέβαιο είναι ότι κάτι τρέχει!
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η Ευρωλίγκα αποτελεί το ανταγωνιστικότερο, ποιοτικότερο και ελκυστικότερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, εκτός του ΝΒΑ, αλλά όπως έλεγε και ο συχωρεμένος ο πατέρας μου, «όλα αυτά είναι χωρίς κέρδος κέρατα»!
Και μόνο το γεγονός ότι η ομάδα που θα κατακτήσει τον τίτλο το βράδυ της 30ής Μαΐου στην Κολωνία θα εισπράξει 1.500.000 ευρώ φτάνει και περισσεύει για να καταδείξει το πρόβλημα.
Σε αντίθεση με την αγωνιστική αξία του brand, η εμπορική πάσχει και αυτή είναι μια κατάσταση η οποία διαιωνίζεται.
Εάν μάλιστα εξαιρεθούν ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η Μακάμπι Τελ Αβίβ, που έχουν ισχυρά τηλεοπτικά συμβόλαια και συνεισφέρουν τα μέγιστα στον κορβανά της κεντρικής διαχείρισης, οι υπόλοιπες ομάδες προσφέρουν ψίχουλα.
Η ΚΛΕΙΣΤΗ ΛΙΓΚΑ
Κοτζάμ Ρωσία, η μεγαλύτερη σε έκταση χώρια του πλανήτη, με πληθυσμό 150.000.000 κατοίκους, μια υπερδύναμη, που μάλιστα μοστράρει τρεις ομάδες στη διοργάνωση (ΤΣΣΚΑ, Ζενίτ, Χίμκι) έχει τηλεοπτικό συμβόλαιο αξίας 300.000 ευρώ!
Η πενόμενη Ελλαδίτσα, με δεκαπέντε φορές μικρότερο πληθυσμό και με δυο ομάδες, έχει δεκαπενταπλάσιο συμβόλαιο!
Τι σημαίνει αυτό; Απλούστατα ότι όπως λένε και οι γραμματιζούμενοι, η Ευρωλίγκα είναι ένα undervalued προϊόν.
Υποτιμημένο του… κερατά!
Αυτή τη στιγμή και όχι μόνο ελέω της πανδημίας, το ευρωπαϊκό μπάσκετ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και στο μεταίχμιο των εξελίξεων και ενδεχομένως των κοσμογονικών αλλαγών…
Πρώτα απ’ όλα έχει ήδη προαναγγελθεί ότι σε δυο χρόνια από τώρα η Ευρωλίγκα θα μετεξελιχθεί σε μια κλειστή διοργάνωση, που προϋποθέτει την απόσχιση των (18 και περισσότερων) ομάδων από τα εθνικά πρωταθλήματα τους.
Τα προηγούμενα χρόνια κυκλοφορούσε ως φήμη ή ως εικασία ο μύχιος πόθος της διοργάνωσης να επεκτείνει το πρόγραμμα της και στα Σαββατοκύριακα, αλλά τώρα πρόκειται για μια επιβεβαιωμένη και ρέουσα προοπτική.
Τι θα συμβεί τότε; Οι εταίροι θα αγωνίζονται μόνον στην Ευρωλίγκα και θα διατηρήσουν τη σύνδεση τους με τα εθνικά πρωταθλήματα μέσω θυγατρικών αντιπροσωπευτικών ομάδων, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα με τον Ολυμπιακό, ωστόσο θα υφίστανται, κατά τα πρότυπα του ΝΒΑ και της G-League τα two-way συμβόλαια.
Την ίδια στιγμή το ΝΒΑ και η FIBA συνεργάζονται στη διοργάνωση ενός πρωταθλήματος στην Αφρική και προσεχώς στην Ινδία…
Η …μαμά FIBA, ως θεματοφύλακας του μπάσκετ, δεν έχει πάψει να ενδιαφέρεται για να πάρει πίσω την Ευρωλίγκα ή –στη χειρότερη περίπτωση- να απορροφήσει το Eurocup…
Η Ευρωλίγκα έχει εν ισχύι έως και το 2025 τα συμβόλαια με την IMG και με την Turkish Airlines, ενώ στα πέριξ υπάρχουν μεγάλες εταιρίες που σχετίζονται με τη διοργάνωση και ενδεχομένως θα μπορούσαν να εμπλακούν περισσότερο, όπως για παράδειγμα η Gazprom.
ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΣ ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ!
Κατόπιν όλων αυτών που παρατέθηκαν σχηματικώς και συνοπτικώς δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι όντως οι εξελίξεις τρέχουν στα πέριξ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Εδώ ο κόσμος καίγεται και η Ελλάδα χτενίζεται: όχι στα κομμωτήρια, διάβολε, αλλά στα… Πρωτοδικεία!
Ανεξαρτήτως από το (διαψευδόμενο αυτή τη στιγμή) σενάριο ανάμειξης του ΝΒΑ και το αντάρτικο απέναντι στον Μπερτομέου, είναι ολοφάνερο ότι διαμορφώνεται ένα καινούργιο σκηνικό.
Σε αυτό το μεγάλο κάδρο φιλοτεχνείται ένας πίνακας και όπως μου είπε κάποιος, «μέσα στην επόμενη διετία, θα διαμορφωθεί το μπάσκετ της επόμενης εικοσαετίας»…
Όπως έλεγαν ο Ευκλείδης και ο Αρχιμήδης στις περιπτώσεις της λογικής συνεπαγωγής μιας πράξης, όπερ έδει δείξαι!
Πηγή: Sport 24
