Επιλογή Σελίδας


Του Αντώνη Καρπετόπουλου

H ελληνική αθλητικογραφία έχει πάντα την παράξενη ικανότητα να με εκπλήσσει κι ομολογώ ότι χαίρομαι για αυτό. Χθες για παράδειγμα παρατήρησα ότι γέμισαν εφημερίδες και οι ιστοσελίδες από άρθρα, που κάνουν επιθέσεις στον κ. Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον πρόεδρο της ομοσπονδίας του μπάσκετ. Ακόμα και αγαπημένα του παιδιά του ζητάνε να δείξει αξιοπρέπεια, να αφήσει την ομοσπονδία να γυρίσει σελίδα, να θυμηθεί ότι μέσα στα πλαίσια του ιστορικού του ρόλου είναι να παραδώσει και το αξίωμα του, καθώς δεν μπορεί να λειτουργεί ως μονάρχης με ισόβια θητεία.  

Ας μην μπλέκουμε τον κόσμο με ασήμαντες λεπτομέρειες: η Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης δεν θέλει να γίνουν εκλογές και καιρό τώρα κάνει ό,τι μπορεί για να μην γίνουν. Οσο και να φωνάζουν οι υποψήφιοι διάδοχοι του  Βασιλακόπουλου, (δηλαδή ο Βαγγέλης Λιόλιος και ο Παναγιώτης  Φασούλας), ο πρόεδρος θα το παλέψει. Μέχρι τέλους. Το λέω όχι γιατί πιστεύω πως θα κερδίσει κάτι αλλά για να θυμίσω πως ένα «μέχρι τέλους» σφράγισε το παραγοντικό φινάλε του.

https://i0.wp.com/sportsfeed.gr/wp-content/uploads/2021/02/0-70.jpg?w=1080

Ανακοινώσεις της πλάκας

Το ότι η ομοσπονδία ζει μέρες πανικού το καταλαβαίνεις ακόμα και από απλά πράγματα όπως η αντίδραση της στις καταγγελίες της υπαλλήλου ότι ανώτερος παράγοντας επιχείρησε να την βιάσει και μάλιστα δυο φορές. Ο δικηγόρος της καταγγέλλουσας ο κ. Απόστολος Λύτρας αποκάλυψε πως η εν λόγω υπάλληλος είχε αποκαλύψει τι έγινε σε υψηλόβαθμα στελέχη της ομοσπονδίας, αλλά αυτά δεν έκαναν το παραμικρό – «όλοι κώφευσαν» είπε χαρακτηριστικά. Η ΕΟΚ απάντησε βγάζοντας μια ανακοίνωση αληθινά αχαρακτήριστη.

«Λίγο πριν από τις εκλογές, η επιχείρηση ανάδειξης φερόμενης καταγγελίας και ειδικά ο τρόπος αυτής μέσω διαρροών, προκαλεί εύλογα ερωτηματικά και υπόννοιες. Τα αρμόδια θεσμικά όργανα της ΕΟΚ θα επιληφθούν άμεσα επί των δημοσιευμάτων με κάθε νόμιμο μέσο» λέει η ανακοίνωση χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Ουδείς υπεράνω της δικαιοσύνης και της αλήθειας. Το ελληνικό μπάσκετ, 6ο στον κόσμο και 3ο στην Ευρώπη, δεν φοβάται, δεν τρομοκρατείται και δεν εκβιάζεται από κανέναν και από τίποτα». Μιλάμε για καταπληκτικά πράγματα. Προφανώς σύμφωνα με τον συντάκτη της ανακοίνωσης, αν το ελληνικό μπάσκετ ήταν πρώτο στην Ευρώπη και δεύτερο στον κόσμο θα έπρεπε όποια γυναίκα έχει πέσει θύμα βιασμού και παρενοχλήσεων και τολμά να το καταγγείλει να μαστιγωθεί δημόσια!


Ολες αυτές οι αστειότητες μαρτυρούν απλά ότι στην ΕΟΚ έχουν πάρει διαζύγιο με τη λογική καιρό τώρα. Φαίνεται και από τις ασταμάτητες προσπάθειες ακύρωσης των εκλογών: ο Βασιλακόπουλος κάνει προσφυγές, καταγγέλλει, δίνει συνεντεύξεις, νοιώθει ότι έχει ανεβεί σε πολεμίστρες. Ενώ απλά κάθεται σε μια καρέκλα στο γραφείο του και δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς αυτή.

Όταν και εφόσον…

Θα βγάλει κάτι με όλα αυτά ο Βασιλάκόπουλος; Δεν το πιστεύω. Με την όλη του στάση απλά δικαιώνει όλους αυτούς που χρόνια τώρα του προσάπτουν ότι η λατρεία του για την καρέκλα είναι μεγαλύτερη από την αγάπη του για το μπάσκετ. Όλες αυτές οι αντιδράσεις το πιθανότερο είναι ότι θα καταστρέψουν εντελώς αυτό που θα πρεπε να τον ενδιαφέρει μετά από μια τόσο μεγάλη και κυρίως μακροχρόνια καριέρα: αναφέρομαι φυσικά στην όποια υστεροφημία του. Η τελευταία εικόνα που αφήνει πίσω του είναι η εικόνα ενός καρεκλοκένταυρου που αρνείται να δεχτεί τις εκλογικές διαδικασίες. Αφήνει μάλιστα περιθώριο στον κάθε κακοπροαίρετο να σκέφτεται πως τις σεβόταν μόνο όταν και εφόσον μπορούσε και τις έλεγχε.

Η χαμένη χρυσή ευκαιρία

Είναι εντυπωσιακό το τι μπορεί να πάθει κάποιος μόνο και μόνο γιατί πιστεύει πως η εξουσία του θα είναι ισόβια. Πριν από δυο περίπου χρόνια η διοίκηση του μπασκετικού Ολυμπιακού παίρνοντας την ομάδα και φεύγοντας από εκείνο το αξέχαστο ματς με τον ΠΑΟ στο κύπελλο έκανε στον Βασιλακόπουλο ένα τρομερό δώρο: του έδωσε την δυνατότητα να αποτινάξει από πάνω του την κατηγορία του μεγάλου εχθρού του Ολυμπιακού ότι μεροληπτεί σε βάρος του – κατηγορία που αμαύρωνε την κατά τα άλλα τεράστια καριέρα του και που ο ίδιος θεωρεί ακόμα και τώρα άδικη.

Τι είχε ζητήσει τότε ο Ολυμπιακός; Να φύγουν από τους πίνακες διαιτησίας όσοι είχαν προκαλέσει κατ εξακολούθηση τον κόσμο με τα σφυρίγματά τους. Δεν μιλάμε ούτε για τίποτα  διαιτητές που σφυρίζουν τελικούς Ολυμπιακών Αγώνων, ούτε για τίποτα σπάνια ταλέντα που θα εξελιχθούν. Ολοι τους είναι τελειωμένες περιπτώσεις, που στην Ευρωλίγκα πχ δεν θα τους φωνάξουν ποτέ και που στο ΣΕΦ δεν θα τολμούσαν έτσι κι αλλιώς να πατήσουν το πόδι τους, ακόμα κι αν γινόταν ολόκληρη αστυνομική επιχείρηση: το πράγμα αποδείχτηκε. Ζητούσε επίσης ο Ολυμπιακός αλλαγές στην ΚΕΔ και ξένους διαιτητές.

Τι θα μπορούσε να κάνει ο κυρ Γιώργος; Να αρπάξει την ευκαιρία και να βγει μπροστά ως μεγάλος θεσμικός άρχοντας του ελληνικού μπάσκετ, να ζητήσει να πάνε στα σπίτια τους οι διαιτητές, να υπενθυμίσει πως κανένας δεν είναι πάνω από το σπορ και να χρησιμοποιήσει όλη του τη διπλωματική ικανότητα για να ξεπεραστεί μια κρίση που έκανε το πρωτάθλημα από όλες τις απόψεις χειρότερο. Ο διωγμός των διαιτητών θα αρκούσε για να εκτονωθεί η κρίση κι ο Βασιλακόπουλος θα είχε να λέει ότι έσωσε το πρωτάθλημα και το σπορ από το πισωγύρισμα. Ηταν μάλιστα μια χρονιά που ο Παναθηναϊκός ήταν πληρέστερος και δυνατότερος: το πρωτάθλημα θα το έπαιρνε.

https://i0.wp.com/www.ethnos.gr/sites/default/files/styles/default/public/images/2019/02/vasilakopoulos.jpg?resize=1080%2C529&ssl=1

Ο Βασιλακόπουλος απλά θα στερούσε από τον Ολυμπιακό την δυνατότητα να μιλάει και να τον κατηγορεί. Θα μπορούσε να ισχυριστεί πως έσωσε το πρωτάθλημα από την απαξίωση και πως έδειξε πως δεν είχε ποτέ τίποτα με τον Ολυμπιακό. Αλλά τι έκανε; Απολύτως τίποτα! Πονηρούλικα μάλιστα, όταν είδε την κατηφόρα του πρωταθλήματος, που υπάρχει πλέον μόνο χάρη στα ψίχουλα της ΕΡΤ, άρχισε να νουθετεί τους πάντες για την ανάγκη επιστροφής του Ολυμπιακού, να προτείνει πράγματα κόντρα στο καταστατικά, να υπογραμμίζει σε κάθε περίπτωση πως ο Ολυμπιακός είναι απαραίτητος κτλ. Αλλά την ευκαιρία την είχε χάσει και οι χαμένες ευκαιρίες πληρώνονται.   

Ντροπής πράγματα

Ο Βασιλακόπουλος νόμιζε πως κανείς δεν θα ασχοληθεί μαζί του ποτέ. Αλλά ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγάλος σύλλογος για να του χαρίσει το δικαίωμα να γράψει την ιστορία όπως θέλει. Το φινάλε του δεν θα είναι αυτό που θα ήθελε. Είναι αλήθεια πως για να μπει τέλος στη θητεία του χρειάστηκαν νόμοι φωτογραφικοί – ίσως απαράδεκτοι. Είναι αλήθεια πως για να φύγει ο Βασιλακόπουλος έφυγαν μαζί του κι άλλοι που πλήρωσαν τα ηλικιακά και τα υπόλοιπα όρια – ίσως μάλιστα να ήταν και άνθρωποι που μπορούσαν ακόμα να βοηθήσουν. Αλλά έτσι συμβαίνει πάντα: όταν περνάς τα όρια, δεν φεύγεις ήσυχα, φεύγεις συντετριμμένος. Το τέλος σου χρησιμοποιείται ως διδακτική ιστορία που πρέπει όλοι να θυμούνται.   

Ο Βασιλακόπουλος δίνει την εντύπωση πως ακόμα δεν έχει καταλάβει πως όταν ο Ολυμπιακός έλεγε «μέχρι τέλους», όριζε ως «τέλος» το τέλος της παρουσίας του στην ομοσπονδία. Για την ακρίβεια απαιτούσε αυτό το τέλος να είναι άδοξο, θλιβερό, πικρό. Τελικά θα είναι ακόμα χειρότερο: οι καταγγελίες για βιασμούς φτάσανε στον εισαγγελέα. Μιλάμε για ντροπής πράγματα…

Πηγή: Κάρπετ Show

Pin It on Pinterest

Shares
Share This