Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Όπως λένε και οι οργανωμένοι του ΠΑΟΚ, με τους οποίους συμφωνώ, «το κύπελλο είναι μια διοργάνωση τριών αγώνων» – καμιά φορά και λιγότερων. Ο λόγος ύπαρξης μιας τέτοιας διοργάνωσης, που στην Ελλάδα πολύ συχνά απλά καταλήγει στον ευτελισμό του ίδιου του ποδοσφαίρου με «τελικούς παρωδίες», είναι για να γίνεται καμιά έκπληξη και να χαίρονται οπαδοί ομάδων μικρότερων που ψάχνουν διακρίσεις. Αυτή την αγωνιστική του κυπέλλου την χάρηκαν – και δίκαια – οι οπαδοί του ΠΑΣ. Οι υπόλοιποι θα έχουν ελάχιστα να θυμούνται. Το μόνο που θα μείνει αξέχαστο σε όσους το είδαν είναι αυτό το απίθανο γκολ του Ανδρέα Μπουχαλάκη στο Βικελίδης.
Το γκολ στο 85΄ του παιγνιδιού Αρης – Ολυμπιακός (1-1) που έδωσε στους Ερυθρόλευκους την πρόκριση, πρέπει να ξύπνησε σε πολύ κόσμο μνήμες παιδικής ηλικίας: αναφέρομαι σε ανθρώπους πάνω 40 χρονών που έχουν παίξει μπάλα σε αλάνες, αυλές σχολείων, οικόπεδα, προαύλια εκκλησίας κτλ.
Ελειπε ένα δέντρο
Το ιδανικό στην περίπτωση θα ήταν να υπήρχε στο Βικελίδης ένα δέντρο και ο χαφ του Ολυμπιακού να κρυβόταν πίσω από αυτό: αυτό θα έκανε το γκολ αυτό άψογο. Η εισβολή όλου του πάγκου του Ολυμπιακού στο γήπεδο για να το πανηγυρίσει (το πανηγύρι υπήρξε μεγαλύτερο και από αυτό που έγινε στο Philips Stadium όταν σκόραρε ο Χασάν) είναι επίσης συμβατό με το γκολ: όσοι έχουμε χαρεί τέτοια πράγματα παιδιά, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσο πιο αστείο, πονηρό και πανούργο είναι ένα τέτοιου είδους κατόρθωμα, τόσο περισσότερο πρέπει να το πανηγυρίσουμε δείχνοντας τον ειλικρινή θαυμασμό μας στο πανέξυπνο κολλητό μας, που με το κόλπο του δείχνει γιατί αξίζει τη φιλία μας.
Μετά από ένα τέτοιο γκολ ο παμπόνηρος σκόρερ ανεβαίνει στην εκτίμησή μας. Όλα εμείς τα παιδάκια θέλουμε να του κάνουμε παρέα διότι έχουμε τη βεβαιότητα πως αφού έκανε αυτό το πράγμα, σχεδιάζει σίγουρα κι άλλες σκανδαλιές στις οποίες θέλουμε να είμαστε παρόντες ως θαυμαστές ή συνένοχοι. Ο Μπουχαλάκης που σκοράρει με αυτό τον τρόπο, όταν μεγαλώσει είναι δεδομένο ότι θα κλέψει τα κλειδιά του αυτοκίνητου του πατέρα του για να πάμε βόλτα χωρίς κανείς μας να έχει δίπλωμα. Είναι σίγουρο ότι θα κάνει τις καλύτερες τηλεφωνικές φάρσες. Είναι λογικό όχι μόνο να κάνει κοπάνες, αλλά να έχει κι ολόκληρο σχέδιο για το πώς θα τα περάσουμε τέλεια. Σίγουρα μια μέρα θα έχει καταρρίψει κάποιο ρεκόρ σε κάποιο ηλεκτρονικό μπιμπλίκι και θα έχει γράψει το όνομά του. Σίγουρα θα κλέβει στο τάβλι, όταν μάθει. Είναι βέβαιο ότι θα κάνει σούζες με το μηχανάκι. Κι ότι θα βρει τον τρόπο για να γλυτώσουμε τις αγγαρείες στο στρατό.
Να πάρει τη μπάλα να φύγει
Επίσης θα ήταν όλα σωστά (δηλαδή απολύτως παιδικά…) σε αυτή τη μοναδική σκηνή αν η αντίδραση του Κουέστα μετά από αυτή τη μοναδική σκηνή ήταν η πρέπουσα. Ο τερματοφύλακας του Αρη, αν ήθελε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα έπρεπε να απαιτήσει το γκολ να μην μετρήσει, λέγοντας ότι με τον μπαμπά του στην Αθλητική Κυριακή δεν έχει δει ποτέ ένα τέτοιο γκολ. Μετά θα έπρεπε να επιχειρήσει να δείρει το Μπουχαλάκη προκαλώντας μια τίμια και προβλεπόμενη γενική σύρραξη: πολύ συχνά στα προαύλια των σχολείων παιγνίδια που ξεκινούσαν ως παιγνίδια ποδοσφαίρου τελείωναν ως αγώνες ράγκμπι – ή ως κάτι τέτοιο. Ακόμα όμως κι αν ο Κουέστα κρατούσε τα νεύρα του για το χουνέρι που ο ψηλός του έκανε, θα πρεπε να πάρει τη μπάλα και να φύγει για να σώσει το γόητρό του. Δίπλα του θα πρεπε όλοι οι παίκτες του Αρη να φωνάζουν «δεν είναι γκολ, δεν είναι γκολ» – τον απαραίτητο αυτό παιδικό ρόλο τίμησε χθες μόνο ο Θωμάς Ναζλίδης που διαμαρτυρήθηκε στο διαιτητή ως όφειλε και κρίμα που δεν πήρε τη μπάλα να φύγει αυτός. Ετσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα χτυπούσε το κουδούνι και όλοι θα πήγαιναν να τσακωθούν μέσα στην τάξη – το μάθημα των θρησκευτικών που ήταν στο πρόγραμμα δεν το παρακολουθούσε κανείς.
Κυνηγητό στη συνέχεια
Ενώ ο Μπουχαλάκης έπαιξε κρυφτό στο Βικελίδης για να σκοράρει, ο Ολυμπιακός ελπίζω να είδε το κυνηγητό που τον περιμένει και στη συνέχεια. Αν αποκλειόταν θα πλήρωνε ακριβά ένα γκολ που δέχτηκε εξαιτίας ενός ανύπαρκτου πέναλτι που παραχώρησε ο διαιτητής Γεστράνιους για δήθεν φάουλ του Ανδρούτσου στον Μπερτόλιο στο 49΄και που λόγω εγωισμού δεν πήρε πίσω, παρόλο που το VAR του έλεγε ότι είναι ανύπαρκτο.
Ο Κλάτενμπεργκ καιρό τώρα επιδιώκει ένα καυγά με τον Ολυμπιακό για να δικαιολογήσει τα λεφτά που παίρνει και την παρουσία του στην Ελλάδα. Κρατά επιδεικτικά εκτός ορισμών τους Παπαπέτρου και Τσαγκαράκη ενώ στο Φωτιά που αλλοίωσε το αποτέλεσμα του αγώνα ΠΑΟΚ – Απόλλωνας δεν έκανε ούτε σύσταση. Στο ματς με τον Αρη στο πρωτάθλημα έβαλε τον Σιδηρόπουλο κι όχι ένα ξένο διαιτητή ως όφειλε. Στο ματς με το Βόλο έβαλε ξένο διαιτητή με Ελληνες επόπτες (!), που εφάρμοζαν δικούς τους κανονισμούς. Χθες «ξέθαψε» το Γεστράνιους στον οποίο όλο το μισθοδοτούμενο σύστημα ποδοσφαιρικής παραπληροφόρησης είχε επιτεθεί πέρυσι μετά από ένα ματς Ολυμπιακός – ΠΑΟ και έφερε για το VAR τον Πολωνό διαιτητή που πετσόκοψε τον Ολυμπιακό πέρυσι στο ματς με τη Γουλβς. Το καρτέρι δεν έπιασε γιατί ο Μπουχαλάκης, που σίγουρα γνώριζε τις συνήθειες του Κουέστα αποδείχτηκε πανούργος, αλλά δεν χωρά αμφιβολία πως τα επόμενα καρτέρια θα είναι χειρότερα.
Ανοίγει την όρεξη για τέτοια και η προβληματική εξαιτίας της κόπωσης εικόνα του Ολυμπιακού που απορώ που θα βρει δυνάμεις για να βγάλει τη σεζόν: δεινοπαθεί πλέον σε κάθε ματς, όποιοι κι αν είναι οι ποδοσφαιριστές που υπάρχουν στη βασική ενδεκάδα του.
Ο Αρης έκανε ό,τι καλύτερο
Το κύπελλο για τον Ολυμπιακό πρέπει να έχει νόημα μόνο αν ο προπονητής του το χρησιμοποιεί για να δίνει χρόνο στους αναπληρωματικούς του και να κάνει πειράματα: δουλειά του Ολυμπιακού είναι το πρωτάθλημα κι ο Μαρτίνς θα κάνει λάθος τεράστιο αν δεν αντιμετωπίσει και τη Λαμία και την ΑΕΛ με πολλούς βασικούς. Στο Βικελίδης φάνηκε ότι οι περίφημοι αναπληρωματικοί είναι κι αυτοί ντεφορμέ: επιθετικά έκαναν λίγα. Φυσικά ο Ολυμπιακός δεν ήταν απειλητικός και όταν ο Μαρτίνς έριξε στο γήπεδο τους Φορτούνη, Ελ Αραμπι, Καμαρά, Μπρουμά και Ενβιλά, τον τελευταίο ως στόπερ: η κόπωση όλων είναι απίστευτη- η συνέχεια θα είναι Γολγοθάς.
Κι ο Αρης δεν έκανε πολλά, αλλά αν δεν γινόταν αυτή η τρομερή φάση στο τέλος θα είχε προκριθεί. Ο Αρης τίμησε την διοργάνωση, αλλά πολύ φοβάμαι για αυτόν ότι θα πληρώσει την επιλογή του προπονητή του να αγωνιστεί με τους βασικούς ενόψει Τούμπας. Το καλό είναι ότι θα χει δυο ματς λιγότερα από τους άλλους μέσα στα play off, αλλά δεν ξέρω πόσο παρήγορο είναι αυτό. Η ομάδα του Μάντζιου πίστεψε στην πρόκριση, έπαιξε εξαιρετική άμυνα κι ακόμα κι όταν ο Μαρτίνς έκανε τις πέντε αλλαγές, δεν κινδύνεψε παρά ελάχιστα. Αλλά όλη αυτή η προσπάθεια έχει κόστος.
Ολοι προβληματικοί
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει αλλά σε αυτή την αγωνιστική του κυπέλλου είδαμε τους πέντε πρώτους της βαθμολογίας του πρωταθλήματος και κανείς τους δεν κέρδισε! Η κατάσταση των ομάδων είναι άκρως προβληματική. Η ΑΕΚ π.χ προκρίθηκε με ήττα. Με ένα πέναλτι γκολ του Δουβίκα στο 35΄ ο Βόλος άνοιξε το σκορ, αλλά αυτή τη φορά η άμυνα της ΑΕΚ ήταν σταθερή και παρά τις παράξενες αλλαγές του Χιμένεθ η Ενωση άντεξε. Το γιατί οι προπονητές κάνουν όσα κάνουν είναι απλό: στις επιλογές τους μετράνε οι μετρήσεις δεδομένων, πιο πολύ από τη λογική. Δεν ζούμε μια κανονική χρονιά, αλλά ο κόσμος που παρακολουθεί ποδόσφαιρο στην τηλεόραση και σχολιάζει τα πάντα γιατί πάντα από την τηλεόραση τα έβλεπε, δεν μπορεί να το καταλάβει. Για αυτόν το ποδόσφαιρο, το MasterChef και το Survivor είναι το ίδιο πράγμα. Στην πραγματικότητα στο ποδόσφαιρο ζούμε του κόσμου τα απίθανα. Για αυτό το γκολ του Μπουχαλάκη είναι το γκολ σήμα κατατεθέν της σεζόν του κορωνοϊού…
Πηγή: Κάρπετ Show
