Του Δημήτρη Καρύδα
Την πολυαναμενόμενη πρώτη εμφάνιση του Μάριο Χεζόνια με τον Παναθηναϊκό συνόδευε μεγάλος ενθουσιασμός αλλά και πολλά ερωτηματικά. Η αξία του Κροάτη για το επίπεδο του Ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι δεδομένη και μη διαπραγματεύσιμη. Με δεδομένο όμως ότι είχε να πατήσει γήπεδο από τον Αύγουστο του 2020 όταν έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι στα πλέι οφ του ΝΒΑ με το Πόρτλαντ το πρώτο ζητούμενο ήταν ο βαθμός ετοιμότητας του. Έξι μήνες μακριά από το μπάσκετ στα χρόνια του κορονοϊού είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμη μεγαλύτερο ήταν το διάστημα που είχε να παίξει στην Ευρωλίγκα. Από την άνοιξη του 2015 και σ’ αυτή την εξαετία έχουν αλλάξει πολλά στο επίπεδο και τις απαιτήσεις της Ευρωλίγκα.
Ο Κροάτης όμως φρόντισε πολύ γρήγορα να απαντήσει στις ερωτήσεις και να ασχοληθεί με όλα τα….υπόλοιπα. Παρότι υπήρχαν στιγμές που σαν νεοφερμένος έμοιαζε σαν ψάρι έξω από το νερό, ειδικά τις στιγμές που έπρεπε να συνεργαστεί με τους νέους συμπαίκτες του κατάφερε με το….καλησπέρα να βάλει τη σφραγίδα του στο παιχνίδι. Κυρίως, γιατί αξιοποίησε στο έπακρο τη δεδομένη επιθετική του ικανότητα να φτιάχνει και να τελειώνει φάσεις χωρίς να έχει άμεση ανάγκη τη δημιουργία και τη συνεργασία. Ακόμη, όμως και στην άμυνα πάλεψε, προσπάθησε φιλότιμα, παρότι δεν αποτελεί το πιο δυνατό κομμάτι του παιχνιδιού του. Πολύ γρήγορα ο Παναθηναϊκός βρήκε ένα νέο ηγέτη, ένα παίκτη που είτε έτσι, είτε αλλιώς θα αποτελούσε σημείο αναφοράς. Αποτελεί όμως και ένα νέο σημείο στήριξης της ομάδας. Σε μια χρονιά που χάθηκε νωρίς στην Ευρωλίγκα ο Παναθηναϊκός είναι πολύ πιθανό ότι δεν χρειαζόταν τον ταλαντούχο Κροάτη για να κερδίσει δύο τίτλους εντός των συνόρων. Χρειαζόταν όμως ένα σημείο αναφοράς, το δεύτερο μετά την παρουσία του Νεμάνια Νέντοβιτς. Κατανοητό και αποδεκτό…
Είναι κρίμα που ποτέ δεν θα απαντηθεί το ερώτημα ‘’τι θα συνέβαινε αν είχε έρθει δύο μήνες νωρίτερα;’’. Είναι πολύ πιθανό ότι ο Παναθηναϊκός θα είχε καλές πιθανότητες να διεκδικήσει την πρόκριση στα πλέι οφ. Για την ώρα όμως το στοίχημα είναι εντελώς διαφορετικό. Πριν φτάσει σε ένα πολύ ενδιαφέρον καλοκαίρι που όμως είναι μακρινή υπόθεση αυτή τη στιγμή η ομάδα καλείται να ξεκινήσει για μια ακόμη φορά από την….αρχή! Το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έφτιαξε μια νέα ομάδα που όμως ατύχησε σε ένα συγκεκριμένο θέμα: την έλλειψη ενός κλασικού πλέι μέικερ. Στην αναζήτηση του χαμένου πλέι μέικερ ο Παναθηναϊκός έχασε χρόνο με τον Τζάκσον, ένα μήνα με τον Κίφερ Σάικς, πριν καταλήξει στη λύση του Σέλβιν Μακ που δεν έχει καταφέρει να πείσει σε βάθος χρόνου ότι είναι ο κατάλληλος παίκτης. Την ώρα που συνεχιζόταν το κυνήγι ενός πλέι μέικερ έγινε μια αλλαγή προπονητή κάτι που σημαίνει ότι η ομάδα μπήκε σε μια νέα φάση και ξεκίνησε πάλι από την αρχή. Η πρεμιέρα και η άφιξη του Χεζόνια συμπίπτει χρονικά με την απουσία των Παπαπέτρου-Νέντοβιτς, των δύο καλύτερων σκόρερ του φετινού Παναθηναϊκού. Κάποια στιγμή, όχι ιδιαίτερα μακρινή οι τρεις τους θα συνυπάρξουν στην ομάδα. Και το στοίχημα του Οντετ Κάτας με τη σεζόν να μπαίνει στην τελική της ευθεία είναι να προλάβει να αξιοποιήσει τη συγκεκριμένη τριπλέτα παικτών.
Πηγή: Nova Sports
