Του Βασίλη Σαμπράκου
Βλέποντας τον Τάσο Δουβίκα πλάι στον Γιουσέφ Ελ Αραμπί στην καλύτερη ενδεκάδα του Wyscout για την Superleague 2021, έπιανα τον εαυτό μου να σκέφτεται πόσο καλά έκαναν ο Βόλος και ο 21χρονος επιθετικός που πήραν την απόφαση της παραμονής του στην ομάδα μέχρι το καλοκαίρι και δεν βιάστηκαν να αποφασίσουν την πώλησή του τον περασμένο Ιανουάριο. Χωρίς υπερβολή, το Wyscout είναι μια πλατφόρμα που επηρεάζει, αν δεν διαμορφώνει, τις τάσεις στην παγκόσμια ποδοσφαιρική αγορά, διότι οι παράγοντες της αγοράς γνωρίζουν και εμπιστεύονται τα κριτήρια, τις διαδικασίες και τελικά την ακρίβεια της αξιολόγησης των ποδοσφαιριστών και των ομάδων από αυτή την πλατφόρμα, η οποία είναι η μεγαλύτερη, σε βάση συνδρομητών, και η πιο ευυπόληπτη. Σε αυτό το χρηματιστήριο, η μετοχή “Δουβίκας” πάει από το καλό στο καλύτερο. Με απλά λόγια, η τιμή του ανεβαίνει και το ονοματεπώνυμό του μπαίνει στη λίστα όλο και περισσότερων σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Στη θέση του Βόλου, πολλοί θα είχαν βιαστεί να πουλήσουν τον Ιανουάριο για να εισπράξουν την υπεραξία που είχε δημιουργήσει ο Δουβίκας στην διάρκεια του πρώτου μισού της σεζόν. Πολλά παιδιά στη θέση του Δουβίκα θα είχαν “τρελαθεί” και θα πίεζαν την διοίκηση για την παραχώρηση προκειμένου να μη χάσουν την ευκαιρία. Κι αν αναλογιστείς ότι ο Δουβίκας είναι ένα “ταλαιπωρημένο” παιδί, δεδομένου ότι μας είχε συστηθεί ως “παιδί θαύμα” πριν από 2,5 χρόνια, όταν είχε αναδειχθεί καλύτερος νέος παίκτης της σεζόν 2017-’18 κι ύστερα είχε χάσει τον δρόμο του στον Αστέρα Τρίπολης, θα μπορούσες να δικαιολογήσεις την “τρέλα” του να βιαστεί για να αρπάξει μια μεγάλη ευκαιρία. Γι’ αυτό και εκτιμάς ακόμη παραπάνω την ωριμότητα στη στάση του απέναντι στο ενδιαφέρον μεγάλων ομάδων να τον αποκτήσουν τον περασμένο Ιανουάριο. Και αυτά δεν είναι λεπτομέρειες στο μυαλό της αγοράς του ποδοσφαίρου. Είναι στοιχεία που φανερώνουν γνωρίσματα του χαρακτήρα, του πνεύματος και της ψυχής του ποδοσφαιριστή, τα οποία λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη ένας τεχνικός διευθυντής που ορίζει το ύψος της προσφοράς που υποβάλει σε έναν σύλλογο για την αγορά ενός ποδοσφαιριστή.
Ο Δουβίκας βρίσκεται σήμερα στην 3η θέση των σκόρερ της Superleague με τα 9 γκολ του, μαζί με τον Σβιντέρσκι, με ένα γκολ πίσω από τον 2ο Μπαράλες και 8 πίσω από τον Ελ Αραμπί. Και είναι 2ος στην λίστα του Wyscout με τους επιθετικούς που φέρνουν τον εαυτό τους στην καταλληλότερη θέση για να εκτελέσουν. Καλύτερες ευκαιρίες από εκείνον έχει μόνο ο Ελ Αραμπί. Δεύτερος είναι και στην λίστα αξιολόγησης των κεντρικών επιθετικών, πίσω από τον Μαροκινό σέντερ φορ του Ολυμπιακού. Και είναι 5ος στην λίστα των “γκολ ανά τελικές προσπάθειες” επιδόσεων, πίσω από Ελ Αραμπί, Σβιντέρσκι, Χασάν και Μπαράλες.
Με όλα τα παραπάνω διαπιστώνεις ότι ένας επιθετικός που δεν έχει κλείσει ακόμη τα 22 του χρόνια ανταγωνίζεται πολύ ακριβότερους και πολύ πιο έμπειρους σέντερ φορ. Όταν κάποιος κοιτάζει τον φάκελο του (μόνιμα βασικός σε 24 αγώνες, έχει πετύχει το 36% των γκολ της ομάδας του) και συγκρίνει τις επιδόσεις του με αυτές του περιβάλλοντός του στο ελληνικό πρωτάθλημα φτάνει εύκολα στο συμπέρασμα ότι αξίζει να τον προσέξει. Κι όταν τον προσέξει βλέπει έναν κεντρικό επιθετικό να πετυχαίνει γκολ με κεφάλι, αριστερό και – κυρίως – δεξί πόδι. Έναν σέντερ φορ με ικανότητα να φέρει τον εαυτό του στην κατάλληλη θέση είτε σε άμεσες επιθέσεις, είτε όταν τον ψάχνουν με μια κάθετη πάσα στον χώρο, είτε όταν η ομάδα του αναπτύσσει με πλαγιοκόπηση την επίθεσή της, είτε όταν τον παίζουν στα πόδια, είτε όταν διεκδικεί δεύτερη μπάλα, είτε είναι με πλάτη, είτε είναι με μέτωπο στην εστία. Και κοντά σε όλα αυτά ο αναλυτής διαπιστώνει ότι έχει μπροστά του έναν σέντερ φορ του 1.86, ο οποίος έχει την τεχνική και την ταχύτητα για να παίζει έξω από την περιοχή και να συνεισφέρει στην επιθετική ανάπτυξη. Ο Δουβίκας έχει ντρίμπλα, έχει καλή ακρίβεια στις μεταβιβάσεις, βλέπει το γήπεδο, διαβάζει το παιχνίδι και λαμβάνει γρήγορα αποφάσεις – δηλαδή έχει χαρίσματα περιφερειακού επιθετικού και ικανότητα να γίνεται λειτουργικός για την ομάδα του και έξω από την μεγάλη περιοχή.
Φυσικά έχει αδυναμίες – πώς να μην έχει ένας ποδοσφαιριστής 21 ετών που δεν έπαιζε καθόλου στην διάρκεια της προηγούμενης σεζόν (1 συμμετοχή); Χρειάζεται ενθάρρυνση προκειμένου να σουτάρει περισσότερο (1.5 σουτ ανά ματς σε μια ομάδα με περίπου 9 σουτ ανά ματς), να βελτιώσει την αποτελεσματικότητά του στις μονομαχίες (36.9%), να βελτιώσει την ποιότητα των πρώτων επαφών του με την μπάλα, να γίνει πιο επιθετικός προς την μπάλα όταν εκτελεί, να εκτελεί πιο συχνά με μια επαφή, να μη μένει ποτέ στατικός. Σε όλα αυτά όμως βελτιώνεται στη διάρκεια της σεζόν, ακριβώς επειδή παίζει πολύ (90’λεπτο στα 23 από τα 24 παιχνίδια) και επειδή δουλεύει με έναν προπονητή, τον πολύ αξιόλογο Ανχελ Λόπεθ, ο οποίος τον έχει πιστέψει και έχει επενδύσει πάνω του το μεγαλύτερο μέρος των συστημάτων της επιθετικής ανάπτυξης της ομάδας του. Εκτός όλων των άλλων, ο Δουβίκας έχει την τύχη να παίζει και να δουλεύει μαζί με τον Σωτήρη Νίνη – ένα παιδί που έχει την εμπειρία και την επίγνωση για να τον καθοδηγήσει και να τον βοηθήσει να μεγαλώσει σωστά και να χτίσει καλά τη νοοτροπία του.
Με τον Δουβίκα ο Βόλος κάνει αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι ελληνικοί σύλλογοι με τους ταλαντούχους Έλληνες ποδοσφαιριστές: τον μεγαλώνει σωστά, του δείχνει εμπιστοσύνη, και δεν βιάστηκε να τον παραχωρήσει. Με αυτό τον τρόπο έχει ήδη κερδίσει από αυτόν αγωνιστικά, δεδομένου ότι είναι ο κεντρικός επιθετικός του σε μια επιτυχημένη σεζόν και τώρα ετοιμάζεται να κερδίσει και χρήματα από την πώλησή του. Αυτό είναι ένα project υπόδειγμα για την ανάπτυξη του ταλέντου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και επειδή δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω, το χειροκροτώ και εύχομαι να εμπνεύσει, να ενθαρρύνει και να παραδειγματίσει τους μικρούς και τους μεγάλους του ποδοσφαίρου.
Πηγή: Gazzetta
