Επιλογή Σελίδας

Του Αντώνη Καρπετόπουλου

Σκεφτόμουν βλέποντας το ματς του Ολυμπιακού στο Βόλο πόσο δύσκολο θα είναι σε μια δεκαετία π.χ να εξηγήσεις σε κάποιον πιτσιρικά, που δεν θα θυμάται το εφετινό «πρωτάθλημα του κορωνοϊού», πόσο παλικαρίσια το κατέκτησε ο Ολυμπιακός  – αν το κατακτήσει, διότι ό,τι δεν είναι μαθηματικά βέβαιο δεν έχει ακόμα τελειώσει, για να μην ξεχνάμε και το Σάββα και τα αξιώματά του. Το πιο μεγάλο πρόβλημα της εξήγησης δεν αποκλείεται να είναι η ίδια η τελική βαθμολογία. Δεν αποκλείεται σε αυτή η διαφορά του Ολυμπιακού από το δεύτερο να είναι μεγάλη, τόσο μεγάλη που δεν θα επιτρέπει να καταλάβει κάποιος που δεν έχει δει το πρωτάθλημα το πόσο ηρωϊκή είναι η κατάκτησή του.

Τι λέει και τι δεν λέει η βαθμολογία

Ακόμα και οι οπαδοί της ομάδας δυσκολεύονται να καταλάβουν πως ό,τι έχει καταφέρει αυτή η ομάδα φέτος είναι πραγματικά άξιο σεβασμού. Στη βαθμολογία δεν φαίνεται ότι κάθε νίκη καιρό τώρα έρχεται με ιδρώτα και κόπο. Και δεν φαίνεται ότι ο Ολυμπιακός παλεύει με αντιπάλους που δεν γνωρίζει καλά και που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εύκολα, αντιπάλους που λέγονται «έλλειψη προετοιμασίας»,  «έλλειψη προπονήσεων», «μυϊκοί τραυματισμοί», «κορωνοϊός»,  «απερίγραπτη κόπωση». Ο Ολυμπιακός φέτος δείχνει την υποχρέωση του, στο όνομα των οπαδών του, να κυνηγά κάθε νίκη, ενώ έχει δικαιολογίες που θα επέτρεπαν στραβοπατήματα. Αυτή η νοοτροπία του είναι η υπεροχή του απέναντι στον ΠΑΟΚ, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟ κτλ, όπως καταγράφεται στη βαθμολογία. Αλλά το είδος της επιτυχίας του ξεπερνά νίκες και βαθμούς. Ο Ολυμπιακός φέτος χάνει κιόλας: χθες π.χ έχασε το Σεμέντο. Αλλά παρόλα αυτά κάνει αξιέπαινα ό,τι μπορεί. Γιατί τα πόδια πονάνε, αλλά η καρδιά είναι απο σίδερο. 

https://i0.wp.com/i.ytimg.com/vi/OnPflJ_-NSk/maxresdefault.jpg?w=1080&ssl=1

Παίκτες που τόσο μπορούν

Ο Ολυμπιακός είναι τυχερός που είχε φέτος προπονητή τον Μαρτίνς και που δεν υποχρεώθηκε από κάποιο κακό σερί να αλλάξει προπονητή. Οποιος άλλαξε προπονητή καταστράφηκε. Πλην του Μάντζιου και του Μπόλονι, που ανέλαβαν τις ομάδες τους νωρίς και δεν μπορούν να συγκριθούν με τους προηγούμενους, οι υπόλοιποι πήγαν χειρότερα από αυτούς που διαδέχτηκαν. Κυρίως γιατί οι αλλαγές στις μεθόδους προπόνησης και προετοιμασίας γέμισαν τις ομάδες τους παίκτες με μυϊκά προβλήματα. Άθελά τους οι πιο πολλοί χάλασαν ό,τι βρήκαν ζητώντας περισσότερα από παίκτες που δεν μπορούν.  

Όπως αποδεικνύεται σε αυτή την απίθανη σεζόν το μυστικό για να τα καταφέρεις (όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε κάθε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα) είναι να μπορείς να κερδίζεις, όχι παίζοντας καλά, αλλά παίζοντας με χίλια προβλήματα. Όπως αποδείχτηκε είναι πρακτικά αδύνατο να παίζεις με την ένταση που επιβάλλεται να παίζει ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό: ήδη από το Φεβρουάριο οι παίκτες με δυσκολία στέκονται στα πόδια τους. Όχι οι παίκτες του Ολυμπιακού, αλλά της Γιουβέντους, της Παρί, της Λίβερπουλ, της Ρεάλ Μαδρίτης, ακόμα και της Μπάγερν που στη Μπουντεσλίγκα ζορίζεται.

Δεν ξέρω αν στο τέλος της σεζόν θα υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη πέντε πρωταθλήτριες ομάδες που θα έχουν κρατήσει τα σκήπτρα τους. Οποιος πέρυσι κατέκτησε το πρωτάθλημα, δίνοντας μετά τη διακοπή ό,τι είχε για να το κερδίσει, πληρώνει φέτος το περσινό του κατόρθωμα. Και γιατί πολλοί από τους χωρίς καλοκαιρινή προετοιμασία παίκτες που αποκτήθηκαν, έδωσαν λίγα: οι πιο πολλοί δεν είχαν δυνατότητες προσαρμογής, χτύπησαν, δυσκολεύονται.

Κόπωση και άδειο ρεζερβουάρ

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι ακριβώς παρακολουθούμε και στην Ελλάδα. Το άδειο ρεζερβουάρ και η κόπωση κάνουν τα προβλήματα όλων των ομάδων να φαίνονται ακόμα μεγαλύτερα. Οι αμυντικές αδυναμίες όλων μεγαλώνουν ακριβώς γιατί η έλλειψη προπονήσεων δεν επιτρέπει δουλειά: στο ελληνικό πρωτάθλημα αμυντικές αδυναμίες έχουν πλέον όλοι. Οι παίκτες που είναι μεγάλης ηλικίας χάνουν έκρηξη και σπιρτάδα καθώς φεύγουν οι εβδομάδες: ο Βαλμπουενά και ο Ελ Αραμπί παίζουν με την πείρα τους, αλλά αυτό δεν αρκεί πάντα, όπως δεν αρκεί στον Τσιγκρίνσκι, τον Βιερίνια, τον Βαρέλα, τον Μαουρίσιο. Οι νεοφερμένοι, ακόμα κι αν παίζουν στα κόκκινα για να δικαιώσουν την επιλογή όποιον τους διάλεξε, δεν έχουν σταθερότητα: όποιος προπονητής κάτι παίρνει από αυτούς πρέπει να αισθάνεται τυχερός. Ο Μαρτίνς π.χ με όσα είδε χθες από τον Λαλά, (ειδικά στο πρώτο ημίχρονο) και τον ηρωϊκό Παπασταθόπουλο (που έπαιζε με το χέρι δεμένο) θα πρέπει να τρίβει τα χέρια του.

https://i0.wp.com/www.pontosnews.gr/files/2021/03/osfp-bolos.jpg?resize=874%2C582&ssl=1

Το ψηφιδωτό της μεγάλης εικόνας

Η νίκη του Ολυμπιακού με αυτή την εμφάνιση στο Βόλο είναι ένα σπουδαίο αποτέλεσμα – ένα από τα πολλά που, αν και δεν ενθουσιάζουν, έφτιαξαν το ψηφιδωτό της μεγάλης εικόνας: της εικόνας του πρωταθλητή της πιο δύσκολης χρονιάς. Ο Μαρτίνς χρησιμοποίησε στο Βόλο τους βασικούς και έκανε πολύ καλά, γιατί ήθελε μια νίκη, που σημαίνει ότι στα play off, που θα είναι μια τρομακτική δοκιμασία ποδοσφαιρικής ταλαιπωρίας, η μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος θα ρθει γρήγορα. Ο Πορτογάλος σωστά δεν κοιτάζει πίσω του, αλλά κοιτάζει αποκλειστικά το σύνολο των βαθμών που η ομάδα του χρειάζεται  για να κόψει το νήμα: όλα δείχνουν πως οι απαραίτητοι βαθμοί θα κατακτηθούν στη συνέχεια με κόπο απερίγραπτο. Όπως άλλωστε έχουν κατακτηθεί και πολλοί από τους 61 που ο Ολυμπιακός έχει τώρα.

Το μεγάλο του αβαντάζ στη βαθμολογία το δίνουν η νίκη με τον ΠΑΣ στο 93΄, η άμυνα για να κρατηθεί το 1-0 κόντρα στον ΠΑΟ με μισή ομάδα, οι χρυσές και δύσκολες ισοπαλίες με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ εκτός έδρας, οι νίκες κόντρα στον Ατρόμητο, τον Παναιτωλικό και τον Απόλλωνα με το πόδι κατεβασμένο από το γκάζι, η νίκη με τον Αρη στο Βικελίδης και φυσικά και το χθεσινό δύσκολο πέρασμα από το Βόλο. Όλα αυτά μετράνε πιο πολύ από τις «τριάρες» στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ, γιατί αν έλειπαν δεν θα υπήρχε η διαφορά που κάνει τη συνέχεια πιο εύκολα διαχειρίσιμη. Ενώ μιλάμε για πραγματικό Γολγοθά.

Ποιο ροτέισον;

Λένε πολλοί ότι ο Μαρτίνς έπρεπε να κάνει ροτέισον στο Βόλο: ευτυχώς που δεν κουβαλάει τα μυαλά τους. Το ροτέισον έχει νόημα και αποτέλεσμα όταν υπάρχουν κανονικές χρονιές και υπάρχουν στον πάγκο παίκτες που έχουν κάνει προετοιμασία, έχουν βγάλει ένα καλό πρόγραμμα προπονήσεων και περιμένουν καρτερικά τη σειρά τους: φέτος αυτά δεν υπάρχουν. Δεν είναι λιγότερο κουρασμένοι ο Ανδρούτσος, ο Χολέμπας, ο Τιάγκο, ο Μασούρας, ο Μπουχαλάκης, ο Κάιπερς, ο Χασάν, ο Ρατζέλοβιτς από όσους ξεκίνησαν εχθές. Κι αυτοί, αν και έχουν αγωνιστεί λιγότερο, έχασαν τις ίδιες προπονήσεις, ταλαιπωρήθηκαν από τον κορωνοϊό, πέρασαν μήνες συνεχόμενων αγώνων και πίεσης, κινδυνεύουν από θλάσεις. Κι έχουν λιγότερη ποιότητα από αυτούς που έπαιξαν χθες, πράγμα που σημαίνει πως έχουν και μικρότερες πιθανότητες να κάνουν τη διαφορά σε παιγνίδια κλειστά, που η δημιουργία είναι, εξαιτίας της κόπωσης, ελάχιστη.

https://i0.wp.com/www.alphafreepress.gr/wp-content/uploads/2021/03/hasan.jpg?w=1080&ssl=1

Η ποιότητα κρατά ζωντανό τον Ολυμπιακό τελευταία – όχι τυχαία σκοράρει και δημιουργεί με τον Αρη, την PSV και τον Βόλο ο Φορτούνης, ένας από τους λίγους που μπορεί να είναι χρήσιμος ακόμα και περπατώντας. Από εκεί και πέρα είναι συγκινητική η σχέση του Μαρτίνς με τον Καμαρά: όταν ο κόουτς βλέπει ότι η ομάδα έχει ανάγκη αμυντικής κάλυψης τον στέλνει δίπλα στον Εμβιλά να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, όταν ο Ολυμπιακός χρειάζεται γκολ τον στέλνει να κάνει το «δεκάρι» για να μαζέψει τις δεύτερες μπάλες. Αδυνατώ να φανταστώ τον Ολυμπιακό χωρίς αυτόν τον απίθανο παίκτη η δουλειά του οποίου είναι να μασκαρεύει αδυναμίες.

Οι άγνωστες λέξεις

Ο Ολυμπιακός κέρδισε στο Βόλο γιατί ο Κλάτενμπεργκ έβαλε ένα ξένο πραγματικό διαιτητή: ο Βερίσιμο μετρά το γκολ του Εμβιλά που κανείς Ελληνας διαιτητής δεν θα μετρούσε. Δεν χρειάζεται να πει κανείς ότι με τέτοια απόδοση, με τέτοια λάθη στις στημένες φάσεις, με τόση λίγη δημιουργία και χωρίς το Σεμέδο, χρειάζονται θαύματα θαυμάτων με την Αρσεναλ. Δεν χρειάζεται να πει κανείς ότι παίζοντας έτσι μπορεί και να αποκλειστεί από τον Αρη στο κύπελλο. Πρέπει απλά ο καθένας, πριν κάνει την οποιαδήποτε επισήμανση, να δει τι κάνουν οι άλλοι και πόσο ζορίζονται. Όχι ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟ αλλά η Ρεάλ Μαδρίτης, η Λίβερπουλ, η Γιουβε, η Παρί, η Μπάγερν, η Πόρτο, η Σέλτικ – οι πρωταθλήτριες που κατέρρευσαν ή που δίνουν μάχη να μείνουν ζωντανές στη μάχη του τίτλου, με προβλήματα που τα προηγο  ύμενα χρόνια δεν είχαν ποτέ. Αντίθετα από αυτές ο Ολυμπιακός καταφέρνει να σπάει τα μπλόκα. Μερικές φορές χωρίς κανείς να μπορεί να εξηγήσει το πώς. Ιδρώτας, νοοτροπία, καρδιά πρωταθλητή, πίστη στο στόχο, είναι για πολλούς άγνωστες λέξεις…

Πηγή: Κάρπετ Show

Pin It on Pinterest

Shares
Share This