Του Γιάννη Σερέτη
Να που το πρωτάθλημα… ξαναρχίζει για τον Παναθηναϊκό! Κι όχι μόνο ξαναρχίζει μετά από τη νίκη του στο «Κλεάνθης Βικελίδης», αλλά υπάρχουν και όλες οι προϋποθέσεις για να πλησιάσει εντός του επόμενου μήνα ακόμα περισσότερο τον «υπερβατικό» εφέτος, Αρη. Iσως, μάλιστα, πλησιάσει και ΑΕΚ, ΠΑΟΚ εντός του επόμενου 20ημέρου αν αξιοποιήσει το δικό του πρόγραμμα και το αντίστοιχο των Δικέφαλων που αναμετρώνται την Κυριακή στην Τούμπα και συνεχίζουν με δύσκολα ματς (ΠΑΟΚ με Ολυμπιακό στο Φάληρο, ΑΕΚ με ΟΦΗ στο Ηράκλειο και Αρη εντός έδρας στο μενού των «προσεχώς»).
Περιμένει μια – δυο μεταγραφές. Είναι διαθέσιμοι πλέον ο Βιγιαφάνιες με τον Σάντσες, θα βρει σταδιακά καλύτερο ρυθμό ο Μαουρίσιο. Δεν έχει την επιβάρυνση δύο «ενδιάμεσων» αγώνων Κυπέλλου στη φάση των «16» (δύσκολα τα ματς του Αρη με τον Αστέρα Τρίπολης), έβαλε στο rotation καινούρια πρόσωπα (Καμπετσής, Ιωαννίδης, Εμμανουηλίδης). Φεύγει ο Ζαγαρίτης, αλλά βλέπει πλέον σε φουλ φόρμα τον Χουάνκαρ, επέστρεψε και ο Χατζηθεοδωρίδης. Εχει και και πιο βατό πρόγραμμα από την ομάδα της Θεσσαλονίκης: ΟΦΗ, Βόλο (Ε), Λαμία, Ατρόμητο (Ε) έναντι Απόλλωνα (Ε), AEΛ, Αστέρα (Ε), ΑΕΚ (Ε). Όλα αυτά προτού ξεκινήσει η σειρά των ντέρμπι για το Τριφύλλι, το οποίο στον β΄γύρο θα υποδεχθεί στη Λεωφόρο Ολυμπιακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ…
ΤΙ ΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ Ο ΜΠΟΛΟΝΙ
Τι πρέπει να πιστωθεί στον Λάζλο Μπόλονι εκτός φυσικά από τα αποτελέσματα; Ότι… κάπως ο Παναθηναϊκός κρατήθηκε όρθιος τον Ιανουάριο παρά την «katastrofa» της άδειας/εορταστικής περιόδου, μετά από την οποία οι Πράσινοι άρχισαν το πρωτάθλημα χωρίς Μαουρίσιο, Κουρμπέλη, Βιγιαφάνιες, Σάντσες. Ότι εμπιστεύτηκε σε δύσκολο/σύνθετο ρόλο τον «ακατέργαστο» Φώτη Ιωαννίδη τον οποίο ουδείς πίστευε, και του «βγήκε»! Ότι εμπιστεύτηκε τον Γιοάν Μολό σε ρόλο αναπληρωματικού δεξιού μπακ και ανταποκρίθηκε όσο μπορούσε καλύτερα στα 32 του. Ότι επέλεξε τον Φραν Βέλεθ στο ρόλο του Δημήτρη Κουρμπέλη (που θα απουσιάσει τουλάχιστον για επτά ματς, με το καλό να επιστρέψει υγιής!) και πήρε την αφοσίωση, τη σκληράδα, το πείσμα, τη μαχητικότητα του Ισπανού σε ρόλο αμυντικού χαφ. Ότι δεν δίστασε να αφήσει στον πάγκο όχι μόνο τον Καρλίτος, αλλά και τον Μακέντα και τον Χατζηγιοβάνη, περνώντας σε όλους το μήνυμα του «ουδείς αναντικατάστατος».
Αυτά πρέπει να πιστωθούν στον απρόβλεπτο Ρουμάνο τεχνικό, ο οποίος γνωρίζει καλά έχοντας κάνει πρωταθλητισμό και κατακτήσει τίτλο με τη Σπόρτινγκ Λισσαβώνας και τη Σταντάρ Λιέγης. Πέρασαν πολλά χρόνια από το 2002 (Πορτογαλία) και το 2010 (Βέλγιο), αλλά τι σημαίνει ανταγωνισμός και βαθμοθηρία ο κόουτς το ξέρει καλά. Και το υπηρετεί σωστά έως τώρα, κρίνοντας από τα αποτελέσματα.
Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ ΔΕΚΑ ΒΑΘΜΩΝ
Στο ποδόσφαιρο, όμως, είναι μέγα λάθος η αξιολόγηση μόνο μέσω των αποτελεσμάτων σε ροή αγώνων στο πρωτάθλημα. Το πρωτάθλημα δεν είναι Euro ούτε World Cup, όπου πας, παίζεις 3-6 ματς μόνο για το αποτέλεσμα και αποχωρείς. Είναι μια εξελικτική διαδικασία σε διάστημα εννέα μηνών. Κι αν ο Παναθηναϊκός δεν βάλει μια άνω τελεία σε όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα κατά τη διάρκεια του 2021, αν δεν ασχοληθεί με το πώς μπορεί να βελτιώσει την εικόνα του σε όλα τα πεδία (παραγωγικότητα, τρεξίματα, αμυντική λειτουργία, χημεία), είναι μαθηματικά βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα αρχίσει και πάλι να χάνει βαθμούς. Διότι οι δέκα βαθμοί σ’ αυτά τα τέσσερα παιχνίδια (0-0 με Αστέρα, 0-1 με Απόλλωνα και Αρη, 2-0 επί της ΑΕΛ) είναι συγκομιδή που παραπέμπει σε «μαγική εικόνα». Δεν είναι συγκομιδή που παραπέμπει στην αληθινή απόδοση της ομάδας.
Την εικόνα που ήθελε ο Μπόλονι σε μεγάλο βαθμό την παρουσίασε ο Παναθηναϊκός στο β΄ μέρος του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, όταν έβαλε τον αντίπαλο στα καρέ του. Κι’ ας ηττήθηκε. Την παρουσίασε σε μεγάλο βαθμό στις νίκες που ακολούθησαν ποδοσφαιρικά απολύτως λογικά λόγω της βελτίωσης της ομάδας, με Παναιτωλικό, ΑΕΚ, ΠΑΣ Γιάννινα. Όχι, όμως σ’ αυτά τα ματς του Ιανουαρίου, στα οποία έχει σχεδόν σε όλα ως MVP τον τερματοφύλακά του, Σωκράτη Διούδη! Όχι σ΄αυτά τα τέσσερα ματς που έχει πετύχει μόνο ένα γκολ από συνδυαστική προσπάθεια σε ροή αγώνα (Εμμανουηλίδης με ΑΕΛ). Που είναι συγκυριακά υπέρ του σχεδόν όλες οι αποφάσεις του VAR (γκολ Αστέρα, γκολ Απόλλωνα, δύο πέναλτι Απόλλωνα), αλλά και πολλές φάσεις κατά τη διάρκεια των αγώνων (δύο κλασικές ευκαιρίες ΑΕΛ, δοκάρι Αρη, για να μην θυμηθούμε αναλυτικά κάθε φάση των αντιπάλων).
ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΤΟΥ ΚΟΟΥΤΣ
Ο Μολό δεν είναι δεξιός μπακ. Ο Βέλεθ δεν είναι αμυντικός μέσος. Ο Ιωαννίδης δεν είναι αριστερός εξτρέμ. Ο Καμπετσής και ο Εμμανουηλίδης δεν είναι παιδιά που μπορούν να παίζουν βασικοί στην πλειονότητα των αγώνων, ενώ μέχρι το 0-1 επί του Αρη είχαν συνολικά 50-60 συνολικά λεπτά συμμετοχής έκαστος. Τα γνωρίζει αυτά ο Μπόλονι, δεν είναι ανόητος. Είναι όμως παράξενος! Διότι δεν νοείται – επί παραδείγματι – να αφήνει τον προερχόμενο από κορονοϊό και πέντε προπονήσεις έπειτα από αποχή τριών εβδομάδων Μαουρίσιο για 80 λεπτά στον αγωνιστικό χώρο, να… τρεκλίζει μετά το 60’. Δεν νοείται μετά από πολύ καλό 20λεπτο με την ΑΕΛ να αφήνει τον Μπουζούκη 90 λεπτά στον πάγκο εναντίον του Αρη, όταν η η ομάδα παραπαίει επί 40 λεπτά. Οταν βλέπει ότι οι αμυντικοί του έχουν φτάσει στο σημείο να αποκρούουν τυφλά πετώντας τη μπάλα βαθιά στον κενό χώρο προς την αντίπαλη περιοχή μόνο και μόνο για να βρουν τρία δευτερόλεπτα ανάσας παραπάνω, για να βγει η άμυνα από το καβούκι της λες και το ματς είναι Μπαρτσελόνα – Τρίκαλα!
Δεν νοείται να αφήνει στον πάγκο 90 λεπτά τον Μακέντα που μπορεί να κάνει δέκα δουλειές στο γήπεδο. Δεν νοείται να γυρίζει ο Μαουρίσιο και να του λέει καταρρακωμένος στον πάγκο «κόουτς κάνε μια αλλαγή», γνωρίζοντας 100% τι συμβαίνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο και εκείνος να του απαντά «πες μου ποιον να βγάλω» μεταξύ σοβαρού και αστείου. Όλα αυτά είναι δείγματα αλλοπρόσαλλης διαχείρισης αγώνα. Και δεν ήταν η πρώτη φορά στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Ούτε θα είναι η τελευταία για τον Μπόλονι…
Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ «ΠΡΕΠΕΙ» ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
Αν, δεδομένου του τεράστιου χάσματος που υπάρχει στη σχέση προπονητή – παικτών υπάρχει κάτι που λειτουργεί ακόμα σωτήρια για τους Πράσινους είναι η τρομερή συσπείρωση των ποδοσφαιριστών. Η πολύ καλή δική τους επαφή και σχέση! Ξένων και Ελλήνων, μικρών και μεγάλων, νεότερων και παλαιότερων. Υπάρχουν παίκτες με ιδιοτροπίες όπως παντού, αλλά σε γενικές γραμμές είναι καλής πάστας παιδιά αυτή η γενιά παικτών του Παναθηναϊκού. Οι περισσότεροι υποτάσσουν το «εγώ» στο «εμείς», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι είναι ευτυχισμένοι όταν δεν αγωνίζονται. Δεν προκαλούν – έως τώρα τουλάχιστον – φοβερά προβλήματα όταν δεν παίζουν κάποιοι ή όταν θεωρούν «τρελές» ορισμένες από τις επιλογές του προπονητή. Προσοχή, όμως: όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η ομάδα νικά και αυτό είναι η ισχυρότερη ασπίδα της! Ο Μακέντα και ο Καρλίτος ενθάρρυναν, έδιναν οδηγίες, «μπίζαραν» Καμπετσή – Εμμανουηλίδη – Ιωαννίδη στη Θεσσαλονίκη, πανηγύρισαν όλοι μαζί τη νίκη μετά το τέλος του ματς, αλλά έρχεται ο Βιγιαφάνιες που είναι «παράξενο τρένο» και «μεταγραφή Αλαφούζου»…
Ωφέλιμο είναι όλα αυτά να επισημαίνονται (από) τώρα, διότι αν ο Παναθηναϊκός δεν βελτιωθεί, το «άστρο» του Ιανουαρίου κάποια στιγμή θα σβήσει. Αυτό που καλούνται να κάνουν οι Πράσινοι είναι να βάλουν μια άνω τελεία σ’ αυτόν τον κύκλο των 20 ημερών που τους έφερε σε απόσταση «βολής» από τον Αρη, να αξιοποιήσουν τις επιστροφές τους και τα αληθινά οφέλη αυτής της περιόδου (δηλαδή τα φρέσκα πρόσωπα που έδειξαν ότι μπορούν ως έναν βαθμό να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και να μην σκουριάζουν εκτός 18άδας) και σταδιακά να αρχίσουν πάλι να χτίζουν την ταυτότητα που είχαν βρει μέχρι το ματς της Τούμπας. Ο Μπόλονι έχει το μαχαίρι και το καρπούζι, καθώς ο Πιερ Ντρεοσί δεν φαίνεται να έχει ισχυρό λόγο και παρεμβατικότητα σε αγωνιστικής φύσης ζητήματα…
Υ.Γ. Ο Αντονίτο δεν είχε κανενός είδους σύμπλεγμα για να μιλήσει και με κολακευτικά λόγια για τον σύλλογο και ειδικά για τα μέλη του ιατρικού τιμ του Παναθηναϊκού και με αρνητικά λόγια για τον κόουτς. Πέραν των κρίσεών του που ασφαλώς εμπεριέχουν στο μέγιστο βαθμό το υποκειμενικό στοιχείο είναι απίστετο πώς έκλεισε αυτή η μεταγραφή παίκτη που (αποδείθηκε μετά από σειρά υπερναλαυτικών εξετάσεων ότι) έπασχε από φυματίωση! Ισως κάποια στιγμή απαντήσει σε κάποια ερωτήματα ο Τσάβι Ρόκα…
Πηγή: Gazzetta
