Του Μιχάλη Τσόχου
Τα νέα δεδομένα που προκύπτουν για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μετά την κατακόρυφη πτώση της βαθμολογίας της χώρας στην UEFA και την έξοδο μόνο τεσσάρων ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, φέρνουν στην επιφάνεια, την αξία και την σημασία του Κυπέλλου. Μπορεί η ΕΠΟ διαχρονικά, αλλά κυρίως τα τελευταία χρόνια να έχει κάνει ότι περνά από το χέρι της προκειμένου να εκφυλίσει το θεσμό, αλλά με τα νέα δεδομένα το ταλαιπωρημένο Κύπελλο που ξεκινά επιτέλους, έστω και μόνο με τις ομάδες της Super League, έχει ξεχωριστή σημασία και αποτελεί την μεγάλη ευκαιρία, την πρόκληση για αρκετές ομάδες.
Κακά τα ψέματα, αλλά για όλες εκείνες τις ομάδες που δεν ανήκουν στο Big 5 και που τα τελευταία χρόνια βρήκαν ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο μέσω της πέμπτης θέσης του πρωταθλήματος (Αστέρας Τρίπολης, Ατρόμητος, ΟΦΗ, κ.τ.λ.π) η πιθανότητα αυτό να συμβεί ξανά μέσω του πρωταθλήματος είναι πλέον μικρή, αν όχι ανύπαρκτη. Το να προσπεράσεις σε ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος δύο και όχι έναν, από τους Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό και Αρη και ταυτόχρονα το Κύπελλο να το πάρει κάποιος από τους τρεις πρώτους και όχι κάποιος από τους δύο που προσπέρασες στη βαθμολογία του πρωταθλήματος, μοιάζει με τα σημερινά δεδομένα σχεδόν ακατόρθωτο.
Από εδώ και στο εξής λοιπόν για κάθε Ατρόμητο, για κάθε ΟΦΗ, για κάθε Αστέρα Τρίπολης του ελληνικού ποδοσφαίρου, το Κύπελλο, μπορεί να είναι πιο σημαντικό, από το πρωτάθλημα. Ναι, οι ομάδες που κινδυνεύουν με υποβιβασμό, πάντα την Τετάρτη θα βάζουν τους αναπληρωματικούς γιατί την Κυριακή θα παίζουν για την επιβίωσή τους, αλλά για τις ομάδες που κυνηγούν την διάκριση, η Τετάρτη πλέον, θα είναι μάλλον πιο σημαντική από την Κυριακή, σε ότι έχει να κάνει με την αναζήτηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου.
Πόσο εύκολο είναι θα αναρωτηθείτε και σωστά, ένας ΟΦΗ, ένας Ατρόμητος, ένας Αστέρας να κατακτήσουν το Κύπελλο; Σίγουρα πιο εύκολο στην εποχή του VAR (από τον επόμενο γύρο), είναι η απάντηση. Και επιπλέον η ίδια η διοργάνωση τα τελευταία χρόνια με την παρουσία του Ατρομήτου και του Αστέρα σε τελικούς Κυπέλλου σίγουρα μας δείχνουν τον δρόμο.
Επιλογή διάκρισης είναι όμως και για τους μεγάλους το Κύπελλο. Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα, κακά τα ψέματα δεν θα μπορούσε φέτος να διεκδικήσει ή να κατακτήσει το πρωτάθλημα, το Κύπελλο όμως; Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τον Αρη. Στην εποχή που το δεύτερος στο πρωτάθλημα δεν σημαίνει απολύτως τίποτα και σε στέλνει στην ίδια διοργάνωση που στέλνει και τον τέταρτο στο πρωτάθλημα, το Κύπελλο αποκτά άλλη αίγλη και άλλη σημασία. Μέχρι σήμερα κάποιος θα μπορούσε να πει ότι για τους μεγάλους πρώτα μετρούσε ο τίτλος του πρωταθλήματος, μετά η δεύτερη θέση που άνοιγε έστω κι ένα μικρό (τα τελευταία χρόνια) παράθυρο για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και μετά όλα τα άλλα. Από φέτος κάτι τέτοιο δεν ισχύει, οπότε το Κύπελλο αποκτά την δική του ξεχωριστή σημασία.
Αν με αυτή την συγκυρία εμφανιστεί (έστω και ως δια μαγείας, αφήστε με να ελπίζω) και μία ΕΠΟ, η οποία δεν θα διασύρει το όνομα και την αξία του θεσμού με τις κωμικοτραγικές επιλογές της, τότε το Κύπελλο, είναι πιθανόν να αποκτήσει ξανά και την αίγλη και την σημασία των προηγούμενων ετών. Τότε που όλος ο κόσμος έβλεπε τελικό ανάμεσα σε Ηρακλή και ΟΦΗ και καμάρωνε για την διοργάνωση…
Πηγή: Gazzetta
