Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Η πώληση του Δημήτρη Γιαννούλη από τον ΠΑΟΚ στη Νόριτς ήρθε, μεταξύ άλλων, και για να μας θυμίσει ότι υπάρχει μεταγραφική περίοδος. Ο Γιαννούλης θα συνεχίσει την καριέρα του στην Τσάμπιονσιπ της Αγγλίας και στο χέρι του είναι να τα καταφέρει. Για τον αντζέντη του, τον Βασίλη Παναγιωτάκη, αυτή είναι μια εξαιρετική επιτυχία: ανέλαβε την εκπροσώπηση του Γιαννούλη από νωρίς, συνεργάστηκε άψογα με τον τεχνικό διευθυντή του ΠΑΟΚ κ. Ολαφ Ρέμπε, κι έτσι ο Γιαννούλης βρήκε ομάδα και συμβόλαιο στο μεγάλο νησί και μάλιστα σε μια στιγμή που εξαιτίας του κορωνοϊού, οι μεταγραφές είναι λίγες και οι ευκαιρίες σπάνιες. Αλλά δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς κερδίζει ο ΠΑΟΚ.
Ολη η πλάκα είναι τι λέγανε
Από τα λίγα που διάβασα ο ΠΑΟΚ θα πάρει 500 χιλιάδες ευρώ για τον δανεισμό του ποδοσφαιριστή στη Νόριτς μέχρι το καλοκαίρι. Αν η Νόριτς ανεβεί στην Πρέμιερ λιγκ, πράγμα αρκετά πιθανό γιατί είναι καλή ομάδα, ο ΠΑΟΚ θα εισπράξει ένα ποσό που έχει ήδη συμφωνηθεί και που άλλοι λένε ότι είναι 7 κι άλλοι 8 εκατομμύρια ευρώ – σίγουρα κάτω από τη ρήτρα του ποδοσφαιριστή που στον ΠΑΟΚ λέγανε πως υπάρχει.
Το «λέγανε» έχει μεγάλη πλάκα σε αυτή την ιστορία. Λέγανε ότι η ρήτρα είναι 10 εκατομμύρια. Λέγανε ότι ο Γιαννούλης έχει συμφωνήσει να υπογράψει την ανανέωση του συμβολαίου του καθώς είχε δεχτεί μια πρόταση που δεν θα μπορούσε να αρνηθεί. Λέγανε ότι ο ΠΑΟΚ τον περασμένο Σεπτέμβρη είχε αρνηθεί εξαιρετικές προτάσεις για τον παίκτη. Μόνο που ό,τι λέγανε δεν είναι απαραίτητο ό,τι ίσχυε κιόλας. Ο Γιαννούλης δεν απάντησε ποτέ στην πρόταση που του έκανε ο ΠΑΟΚ προ τεσσάρων μηνών – άρα τόσο εξαιρετική η πρόταση δεν ήταν. Και οι προτάσεις της Αταλάντα (της τάξης των 9 εκατομμυρίων ευρώ) μάλλον δεν υπήρξαν ποτέ, διότι, αν υπήρξαν, τότε δεν καταλαβαίνω τι είδους επιτυχία είναι να πουλάς ένα παίκτη που έχει 1,5 χρόνο συμβόλαιο ακόμα, για να πάρεις λιγότερα χρήματα από όσα λες ότι σου πρότειναν τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Κι έπειτα υπάρχουν και δυο ακόμα παράμετροι που κάνουν την πώληση να μοιάζει περισσότερο υποχρεωτική απόφαση, παρά επιτυχία. Πρώτον, μοιάζει βέβαιο ότι ένα μέρος των χρημάτων του δανεισμού (500 χιλιάδες ευρώ) θα πρέπει να ξοδευτούν για τον αντικαταστάτη του παίκτη: δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν θα υπάρξει κάποιος. Και δεύτερον δεν έχω καταλάβει πως διασφαλίζεται ο ΠΑΟΚ ότι θα πάρει τα χρήματα το καλοκαίρι σε περίπτωση που ο Γιαννούλης τραυματιστεί (Θεός φυλάξοι..), ή τσακωθεί με τους Άγγλους και θέλει να φύγει. Νομίζω θα ήταν προτιμότερο ο ΠΑΟΚ να μην άφηνε στη Νόριτς περιθώρια αξιολόγησης και να ολοκλήρωνε την πώληση τώρα, με μεγαλύτερο ποσοστό μεταπώλησης ή με κάποιο μπόνους συμμετοχών του παίκτη. Αλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό: η απορία μου είναι γιατί στον ΠΑΟΚ, αντί να πουν μερικές απλές αλήθειες στον κόσμο τους, παίζουν κρυφτούλι με την πραγματικότητα. Δεν βλέπω το λόγο.
Οποιος βρει πρόταση φεύγει
Ο ΠΑΟΚ πούλησε τον Γιαννούλη όπως τον πούλησε, γιατί έχει ανάγκη τα χρήματα εξαιτίας του Financial Fair Play. Ο,τι συμβαίνει στον ΠΑΟΚ από το καλοκαίρι συμβαίνει για αυτό τον απλό λόγο: ο κ. Ιβάν Σαββίδης, που λείπει από την Ελλάδα περίπου ένα χρόνο, δεν κάλυψε την τελευταία AMK, δηλαδή δεν θέλησε να βάλει κι άλλα χρήματα, και έτσι ο ΠΑΟΚ βρέθηκε με μια «τρύπα» στον ισολογισμό. Συνέπεια της «τρύπας» είναι όσα βλέπουμε φέτος και που εν τέλει δεν είναι καθόλου ανεξήγητα. Ζητά ο Ακπομ να φύγει (κι ενώ υπάρχει η πιθανότητα ο ΠΑΟΚ να παίξει στο Τσάμπιονς λιγκ) και φεύγει σε ένα βράδυ: εκ των υστέρων μαθαίνουμε ότι υπήρχε συμφωνία με τον παίκτη να φύγει όποτε βρει πρόταση – πριν καν ξεκινήσει η σεζόν. Φεύγει επίσης ξαφνικά (και μόλις κάποιος βρέθηκε κάτι να πληρώσει) ο Πέλκας όπως προηγουμένως είχε φύγει ο Λημνιός: τα χρήματα που έφεραν στο ταμείο οι δυο τους είναι λιγότερα από αυτά που πήρε ο Ολυμπιακός για το Νικολάου (!) και η ΑΕΚ για τον Μπάρκα. Είδαμε ακόμα την ΠΑΕ να συζητά δυο μήνες με τον Βιερίνια (!) μόνο και μόνο για να μειωθούν τα προσυμφωνημένα χρήματα που αυτός έπρεπε να πάρει αν υπέγραφε νέο συμβόλαιο. Στην πορεία της σεζόν έφυγε σε ένα βράδυ ο Μάτος, εξαφανίστηκε ο Μπίσεσβαρ, και στη θέση του Αμπελ Φερέιρα εμφανίστηκε ο οικονομικός Πάμπλο Γκαρσία, που καταλαβαίνει τις επιλογές της διοίκησης και θέλει να χτίσει και καριέρα – άρα δεν έχει απαιτήσεις. Ως δια μαγείας επανήρθε στη θέση του βασικού ο Πασχαλάκης, μπας και γράψει στο βιογραφικό του κάποιες συμμετοχές και πωληθεί το καλοκαίρι, ενώ ο Ζαμπά έφυγε από την ομάδα με το έτσι θέλω και είναι στη Βραζιλία και κάνει διακοπές: αν δεν του χρωστάνε, δεν εξηγείται. Πλέον φεύγει κι ο Γιαννούλης, που δεν είχε υπογράψει το νέο του συμβόλαιο: αποχωρεί κι αυτός μόλις βρέθηκε κάποια πρόταση. Η συμφωνία με τους Αγγλους δείχνει πως ο ΠΑΟΚ φοβόταν μήπως το καλοκαίρι τα χρήματα που θα έφερνε ο παίκτης στο ταμείο θα ήταν ακόμα λιγότερα. Όλα αυτά τα αποκαλούν «εξορθολογισμό». Ενώ είναι αποδείξεις πως η ομάδα πρέπει να γίνει πιο φτηνή. Για αυτό όποιος φέρει μια πρόταση φεύγει. Γίνεται κανονικό ξεπούλημα.
Η επικοινωνία να ναι καλά…
Εχει ξανασυμβεί ο ΠΑΟΚ να έχει προβλήματα με το Financial Fair Play. Μια από τις χρονιές του Θοδωρή Ζαγοράκη, μεσούσης της περιόδου πωλήθηκε ο Βιερίνια και έφυγε ο Κοντρέρας, γιατί ο ΠΑΟΚ δεν άντεχε το μεγάλο του συμβόλαιο. Αλλά ο Ζαγόρ είχε το θάρρος να κοιτάξει τον κόσμο του ΠΑΟΚ στα μάτια. Τώρα τέτοιο κουράγιο δεν υπάρχει: η «επικοινωνία» να είναι καλά.
Θυμίζω ότι το PAOK TV θα έλυνε όλα τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας: το ζήλευαν, γράφανε, όλοι οι άλλοι και ήθελαν να το μιμηθούν. Τελικά λυθήκαν τα προβλήματα ή το εγχείρημα έβαλε μέσα τον ΠΑΟΚ κάτι εκατομμύρια; Θυμίζω τις τυμπανοκρουσίες για το χρυσό συμβόλαιο με τη NOVA. Θυμίζω τις διαβεβαιώσεις ότι η ΑΜΚ θα καλυφθεί «γιατί θα ξεκινήσουν και τα έργα για το γήπεδο». Τι χρειάζονται όλα αυτά, δεν το καταλαβαίνω. Σήμερα περιγράφουν τον Σαββίδη ως στοργικό πατέρα, που δεν θέλει να κόψει στο Γιαννούλη το δρόμο προς την καταξίωση κτλ κτλ, ενώ ο άνθρωπος εμφανώς δεν θέλει τη δεδομένη στιγμή να βάλει χρήματα. Δεν τον κατηγορώ και αντιθέτως τον καταλαβαίνω: πρέπει να του έχουν «φάει» πάρα πάρα πολλά. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν τολμά να εξηγήσει στον κόσμο του ΠΑΟΚ ποιες είναι οι δυσκολίες, τι θα γίνει στη συνέχεια και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί πάλι να υπάρξουν σοβαρά χρήματα για ξόδεμα. Κάποτε θυμάμαι μιλούσε κάθε μέρα.
Χωρίς δυνατότητα φιγούρας
Μου φαίνεται αδιανόητο ότι ο Ιβάν Σαββίδης δεν έχει αυτό το θάρρος των εξηγήσεων. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ τον λατρεύει. Ο άνθρωπος έβαλε στην ομάδα ένα σωρό χρήματα, κέρδισε τίτλους, άλλαξε την ιστορία του ΠΑΟΚ. Τι άραγε φοβάται και δεν εξηγεί τι συμβαίνει; Η απάντηση είναι απλή. Τίποτα δεν φοβάται. Απλά το ποδόσφαιρο βοηθά στο να κάνεις και λίγο φιγούρα. Κι όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα της φιγούρας, ζορίζεσαι: δεν μπήκες σε αυτό για να εξηγείς τι συμβαίνει, αλλά για να σε αποθεώνουν. Οπότε από τις εξηγήσεις, είναι καλύτερα τα παραμύθια που σε παρουσιάζουν ως στοργικό μπαμπά που θες το καλό των παιδιών σου. Δάκρυσα…
Πηγή: Κάρπετ Show
