Άνθρωπος είναι και ο Στέφεν Κάρι και ξέσπασε -με 62 πόντους

Της Νίκης Μπάκουλη

Η λίστα των παικτών που ‘χουν δοκιμάσει 16 τρίποντα, κατά τη διάρκεια ενός αγώνα -στην ιστορία του ΝΒΑ- είναι μεγάλη. Σκέψου πως το τρίποντο καθιερώθηκε τη σεζόν 1978-79. Από τότε μέχρι σήμερα οι σχετικές σημειώσεις είναι 59. Οι 13 ανήκουν στον Στέφεν Κάρι. Η τελευταία του φορά ήταν τα ξημερώματα στο 137-122 των Ουόριορς επί των Μπλέιζερς. Ματς στο οποίο έδωσε 62 πόντους (από τουλάχιστον 30 σε κάθε ημίχρονο, κάτι που είχε να συμβεί από τον Πιτ Μάραβιτς, το 1977) και αποθεώθηκε από τους συναδέλφους του.

Stephen Curry, 32, is the 2nd-oldest player in NBA history with a 60-point game, behind only Kobe Bryant in the final game of his career. @ESPNStatsInfo pic.twitter.com/7fawb0d5cd

— Marc J. Spears (@MarcJSpears) January 4, 2021

Τα περισσότερα τρίποντα που ‘χει ‘πάρει’ ποτέ το ίδιο βράδυ ο Κάρι είναι τα 20 (5/1 του 1920 εναντίον των Κινγκς). Αυτός που ‘χει δοκιμάσει τα πιο πολλά από κάθε άλλον, είναι ο Κλέι Τόμπσον των 24 προσπαθειών, στο 149-127 επί των Μπουλς, στις 29/10 του 2018. Για την ιστορία, εκ των 19 φορών που κάποιος δοκίμασε τουλάχιστον 20 τρίποντα, στο ίδιο παιχνίδι, οι επτά είναι του Τζέιμς Χάρντεν (είχε από δυο φορές 23, από άλλες τόσες 21 και τρεις φορές 20).

Ας πέσει όμως, το βίντεο με το βράδυ του ρεκόρ του Τόμπσον.

O παίκτης που είδες από πάνω είχε κάνει ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα, στις 5/12 του 2016, όταν σταμάτησε στους 60 πόντους στο ματς με τους Πέισερς. Eίχε εκτελέσει 33 σουτ. Τα 14 ήταν τρίποντα. Είχε ευστοχήσει στα 8. Έγινε αυτός που σκόραρε τουλάχιστον 60 πόντους, σε λιγότερα από 30 λεπτά συμμετοχής (29). Ας πέσει και αυτό το βίντεο.

Η λίστα με τους παίκτες που ‘χουν σκοράρει τουλάχιστον 60 πόντους σε έναν αγώνα του ΝΒΑ είχε ‘ανοίξει’ χάριν του Ουίλτ Τσάμπερλεϊν, ο οποίος ‘κρατάει’ τις 32 θέσεις από τη λίστα των 77 τέτοιων περιπτώσεων. Παραμένει εκείνος που έβαλε ποτέ, τους περισσότερους πόντους στην ιστορία της κορυφαίας λίγκας μπάσκετ του πλανήτη, σε ένα ματς. Ήταν οι 100 που σκόραρε ως παίκτης των Φιλαδέλφεια Ουόριορς στο 169-147 επί των Νικς, στις 2/3 του 1962, σε 48 λεπτά στο παρκέ. Ναι, τότε δεν είχε το ‘πρόγραμμα’ τρίποντα. Το προηγούμενο ρεκόρ του θρύλου του παγκοσμίου μπάσκετ ήταν οι 78 πόντοι, στους οποίους είχε σταματήσει στις 8/12 του 1961 εναντίον των Λέικερς, σε ματς που είχε και παρατάσεις.

Το ιστορικό βράδυ των 100 πόντων ο Τσάμπερλεϊν έγινε και αυτός

• που μέτρησε τους περισσότερους πόντους σε ένα ημίχρονο (59)
• που ευστόχησε στα περισσότερα εντός παιδιάς, συνολικά (36 στα 63, δηλαδή 57.1%)
• που έβαλε τα περισσότερα εντός παιδιάς, σε ένα ημίχρονο (22)
• που ‘πήρε’ τα περισσότερα εντός παιδιάς καθ’ όλη τη διάρκεια του ματς (63)
• που ‘δοκίμασε’ τα περισσότερα σουτ σε ένα ημίχρονο (37)
• που επιχείρησε τα περισσότερα σουτ σε μια περίοδο (21)
• που έβαλε τις περισσότερες βολές (28)
• που είχε το εξωφρενικό 87.5% από τη γραμμή του μπόνους (28/32), ενώ το ρεκόρ καριέρας ήταν στο 51.1%.

Προφανώς και οι συμπαίκτες του τον βοήθησαν να φτάσει στους 100 πόντους: μόλις διαπίστωσαν πως είναι κάτι που μπορεί να κάνει (είχε 23 πόντους στην πρώτη περίοδο, 41 έως το ημίχρονο και 69 στο τέλος της τρίτης περιόδου, όταν οι φαν άρχισαν να φωνάζουν ‘δώστε την μπάλα στον Ουίλτ’), τον τροφοδοτούσαν τον έως ότου τα καταφέρει. Όπως εξήγησε ο ίδιος, στο ντοκουμέντο που ακολουθεί “από το αεροδρόμιο πήγαμε κατευθείαν στο γήπεδο -Hershey Arena στην Πενσιλβάνια, όπου περιμέναμε 5-6 ώρες έως ότου αρχίσει το ματς -εκείνες τις εποχές δεν ‘έκλειναν’ οι ομάδες ξενοδοχεία. Πήγα στο παρκέ και έκανα σουτ. Δεν έχανα τίποτα’.

Όπως ενημερώνει το Land of Basketball μόνο δυο παίκτες ‘έσπασαν’ το φράγμα των 60 πόντων στα playoffs. Ο ένας ήταν ο Μάικλ Τζόρνταν, ο οποίος στα 23 του χρόνια έφτασε στους 63 πόντους, στις 20/4 του 1986, στον δεύτερο προημιτελικό της Ανατολής το 1986 εναντίον των Σέλτικς στο Boston Garden -η Βοστώνη νίκησε 135-131. Είχε προηγηθεί ο Έλτζιν Μπέιλορ, ο οποίος είχε σταματήσει στους 61 πόντους στις 14/4 του 1962, στον πέμπτο τελικό των Λέικερς εναντίον των ‘Κελτών’ (126-121), που τελικά φόρεσαν το δαχτυλίδι.

Στα της σύγχρονης εποχής της λίγκας, ο πρώτος που ‘έπιασε’ το ’60’ ήταν ο Κόμπι Μπράιαντ, όταν το Δεκέμβριο του 2005 σκόραρε 62 πόντους εις βάρος των Μάβερικς, σε τρεις περιόδους (ή αν προτιμάς σε 33 λεπτά συμμετοχής). Ένα μήνα μετά έγινε αυτός που πλησίασε αυτό που φαινόταν ως απλησίαστο, δηλαδή την ‘100αρα’ του Τσάμπερλεϊν, τελειώνοντας με 81 πόντους (28-46 σουτ, με 7/13 τρίποντα και 18/20 βολές) το 122-104 επί των Ράπτορς, στις 22/1 του 2006. Το NBA ‘χώρεσε’ όλους τους πόντους, σε βίντεο διάρκειας 3 λεπτών.

Συνοψίζοντας, η λίστα των σκόρερ τουλάχιστον 60 πόντων, σε ένα παιχνίδι έχει 77 σημειώσεις, με τον Τσάμπερλεϊν να έχει τις 32, τον ‘Black Mamba’ 6, τον Μάικλ Τζόρνταν 5, τους Μπέιλορ και Τζέιμς Χάρντεν από 4 και τον Ντάμιαν Λίλαρντ 3. Ο τελευταίος ‘έπιασε’ και τις 3 ‘εξηντάρες’ την ίδια σεζόν (2019-20). Αυτό (οι τουλάχιστον 3 φορές, στην ίδια αγωνιστική περίοδο) ήταν κάτι που έως τότε το ‘χε απολαύσει μόνο ο Τσάμπερλεϊν (15 τη σεζόν 1961-62 και 9 τη 1962-63).

Και κάπως έτσι φτάσαμε στα φρέσκα κουλούρια: την παρέα που κάνει πια ο Κάρι στον Μπράιαντ, μετά τους 62 πόντους που σκόραρε στο καλάθι των Μπλέιζερς, κατά το 137-122 τα ξημερώματα. Δοκίμασε 31 σουτ, έβαλε τα 18. Από την περιφέρεια είχε 8/16 (παρεμπιπτόντως, είχε και 18/19 βολές).

Τα 16 τρίποντα που εκτέλεσε είναι τα τέταρτα περισσότερα που ‘χει δοκιμάσει μέλος της παρέας των ’60+’ πόντων σε ένα ματς. Προηγούνται

• τα 21 του Κόμπι Μπράιαντ, στις 13/4 του 2016 όταν είχε φτάσει τους 60 πόντους εναντίον των Τζαζ,
• ο Χάρντεν είχε 20 το Γενάρη του 2019, οπότε σκόραρε 61 πόντους εναντίον των Νικς, ενώ άλλα τόσα χρειάστηκε ο Ντάμιαν Λίλαρντ για τους 61 πόντους που έβαλε στις 20/1 του 2020 εναντίον των Ουόριορς και
• ο Λίλαρντ είχε φτάσει στους 60 πόντους, στις 11/8 του 2020 απέναντι στους Μαβερικς, επιχειρώντας 17 τρίποντα, ενώ
• ο ίδιος παίκτης σηκώθηκε 16 φορές από την περιφέρεια, στις 8/11 του 2019 εναντίον των Νετς.

Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει, αλλά ο Κάρι δουλεύει εδώ και χρόνια τα σουτ του, με τρόπους που εκείνος σύστησε στο παγκόσμιο μπάσκετ. Για τη μεγαλύτερη ‘παραγωγή’ πόντων της καριέρας του, ευχαρίστησε και τον Ντάμιαν Λίλαρντ, που είχε απέναντι του καθώς ‘οι καλύτεροι σου βγάζουν τον καλύτερο εαυτό σου’. Ο ρούκι Τζέιμς Ουάιζμαν σχοίασε πως ‘έκανε ένα σουτ κάθε 10 δευτερόλεπτα και ήταν αδύνατο να τον ακολουθήσουμε’, για τον τύπο που βρίσκεται στη 12η σεζόν του και έζησε το 10ο βράδυ με τουλάχιστον 30 πόντους στο ημίχρονο (το πρώτο).

To NBA, όπως κάθε άλλη κορυφαία λίγκα, είναι ‘επιχείρηση’ της οποίας το κοινό έχει ως αγαπημένο χόμπι να αποθεώνει ομάδες που προσφέρουν διασκέδαση και αποτελέσματα, έως ότου δομήσουν δυναστεία. Άπαξ όμως και γίνουν εκνευριστικά καλύτεροι, αρχίζουν οι ‘προσευχές’ για αποκαθήλωση που πανηγυρίζεται εν εξάλλω όταν αποτελεί πραγματικότητα. Αυτό συνέβη και με το Γκόλντεν Στέιτ, με τον Κάρι να ακούει τα πάντα (ως ηγέτης). Δεν απάντησε ποτέ σε κάτι. Ωστόσο, μετά το ρεκόρ καριέρας πόσταρε αυτό. Ήταν υπεραρκετό.

Έως το ρεκόρ καριέρας στο σκοράρισμα (δηλαδή, το τελευταίο ματς) είχε 26.4 πόντους, 6.6 ασίστ και 4.6 ριμπάουντ ανά ματς στη φετινή σεζόν. Αυτό που δεν φαίνεται στην ανάγνωση των αριθμών είναι πως σκόραρε αρκετούς πόντους, αφότου είχε κριθεί το αποτέλεσμα -συνήθως εις βάρος της παρέας του. Από το τρίποντο είχε 32%. Ήταν career low.

Ο Λίλαρντ εξήγησε ότι “με τους τραυματισμούς που έχουν οι Ουόριορς και το νεαρό της ηλικία του ρόστερ, ο Στεφ βλέπει πως είναι όλο και πιο δύσκολο να πάρει καλά σουτ. Η κατάσταση που ζει είναι άρδην διαφορετική από αυτήν που βίωνε τα προηγούμενα χρόνια. Πρέπει να βρίσκει τον τρόπο να αποκτά οπτική επαφή με το καλάθι, ενώ είναι στόχος των αντίπαλων αμυνών και πια δεν σηκώνεται από όπου και αν είναι, απλά για να πάρει το σουτ. Δεν είναι ότι οι Ουόριορς δεν έχουν περιθώριο για λάθη, αλλά ότι ο Στεφ δεν ξέρει πότε θα του ξαναδοθεί η δυνατότητα για σουτ υπό καλές προϋποθέσεις (παλιά ήταν πιο συχνό φαινόμενο, παρουσία των Ντουράντ και Τόμπσον και του IQ των πασέρ που είχαν ως αποστολή να τον ‘βρουν’) και καλείται να επιλέγει καλύτερα, τη στιγμή που οι σουτέρ βασίζονται στο ρυθμό. Άρα, αν καθυστερήσει να γίνει επιθετικός -όπως συνέβη στην αρχή της σεζόν-, η ομάδα του πάλι έχει πρόβλημα“.

Για το τέλος, άφησα την οπτική του Στιβ Κερ: “Αν σκεφτείτε τους τύπους που θεωρούνται οι καλύτεροι της λίγκας, φαινόμενα της φύσης, δηλαδή τον ΛεΜπρον, τον Γιάννη και τον Άντονι Ντέιβις θα δείτε πως ο Στεφ είναι 1.87 και 81 κιλά και είναι υποχρεωμένος να ‘κουβαλάει’ το παιχνίδι με τις ικανότητες του, όχι τις σωματικές δυνατότητες“. Και αυτό μάλλον είναι πιο σύνθετο.

Πηγή: Contra