Του Θάνου Σαρρή
Ο Iron Man εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα κόμικ της Marvel το 1963. Η χολιγουντιανή εκδοχή τον έκανε περισσότερο γνωστό στις νεότερες γενιές, με τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ να τον ενσαρκώνει και να του δίνει ξεχωριστή θέση στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, αλλά και στην ομάδα των Avengers.
Ο «Ironman» απέκτησε περίοπτη θέση και στον αθλητισμό, καθώς έδωσε το όνομά του σε μια παγκόσμια διοργάνωση τρίαθλου, η οποία έχει καθιερωθεί ως μία από τις κορυφαίες στον κόσμο. Ξεκίνησε στη Χαβάη πριν από 42 χρόνια και οι προκριματικοί του διεξάγονται σε πάνω από 50 χώρες κάθε χρόνο. Πρόκειται για τον πιο απαιτητικό μονοήμερο αγώνα, καθώς περιλαμβάνει σχεδόν 4 χιλιόμετρα κολύμβησης, 180 χιλιόμετρα ποδήλατο και 42.40 χιλιόμετρα τρέξιμο, με αυτή τη σειρά. Ο συγκεκριμένος αγώνα γεννά πολλές ιστορίες που δείχνουν το μεγαλείο του αθλητισμού, όπως αυτή του Βαγγέλη Κούδα.
Ο 21χρονος Κρις Νίκιτς από τη Φλόριντα των ΗΠΑ, απέδειξε ότι στον αθλητισμό τίποτα δεν είναι αδύνατο, όπως έλεγε και το μότο που συνόδευε τον θρίαμβο της κατάκτησης του Euro 2004 από την Εθνική Ελλάδας. Έκανε τον φόβο ψευδαίσθηση, όπως ο Μάικλ Τζόρνταν και έστειλε ένα πολύ δυνατό μήνυμα σε χιλιάδες ανθρώπους που πάσχουν από το ίδιο σύνδρομο ή από άλλες παθήσεις, ακούγοντας τον περίγυρό τους να μιλάει συνεχώς για περιορισμούς.
Κάτι παραπάνω από ένα ρεκόρ
Ο Νίκιτς προετοιμαζόταν για καιρό. Όλη του τη ζωή άκουγε για όσα δεν μπορούσε να κάνει. Ένα παιδί που πέντε μηνών υποβλήθηκε σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς, είχε προβλήματα διατροφής μέχρι τα πέντε και πάλεψε για να περπατήσει στα τέσσερα του, έβλεπε τους συνομήλικους του να αναπτύσσονται ταχύτερα. Λόγω του συνδρόμου, η συναρμογή των μυών δεν ήταν σαν των υπόλοιπων παιδιών. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν τα όσα άκουγε, η προκατάληψη που υπήρχε από τους γύρω του, κάποιες φορές και από τους ειδικούς. Από εκείνους που έλεγαν ότι δεν μπορεί να τρέξει μεγάλες αποστάσεις, ούτε να κάνει ποδήλατο.
Κάποια στιγμή αποφάσισε, έχοντας την πλήρη υποστήριξη της οικογένειάς του, να διαψεύσει τους πάντες. Και οι γονείς του είδαν πως οι συμβουλές που δέχονταν ήταν βασισμένες στην προκατάληψη. Ο Κρις ξεκίνησε να αθλείται. Ο προπονητής Νταν Γκριμπ έγινε… μέλος της οικογένειάς του, έμαθε να μιλά τη γλώσσα του, να αντιλαμβάνεται τις αντιδράσεις του. «Ο Κρις άκουγε όλη του τη ζωή ότι δεν πρέπει να έχει πολλές απαιτήσεις. Οι γονείς του άκουγαν ότι δεν θα πετύχει πολλά. Οπότε, η προσδοκία ήταν ότι δεν θα καταφέρει κάτι», έλεγε πριν τον αγώνα, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι θα τα καταφέρει. Οι προπονήσεις του σταδιακά ανέβαιναν σε ένταση, με τον 21χρόνο να αφήνει τους πάντες με το στόμα ανοιχτό. Ξυπνούσε ξημερώματα, έφτασε στο σημείο να δουλεύει μέχρι και 8 ώρες την ημέρα. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η πρόοδος του ήταν εντυπωσιακή. Τον περασμένο Οκτώβριο, αφού κολύμπησε ένα χιλιόμετρο σε μια λίμνη του Όρεγκον, έγραψε ο ίδιος στο hall of fame της λίμνης: «Κρις, παγκόσμιος πρωταθλητής». Ο πατέρας του το έβγαλε φωτογραφίες και του είπε ότι αναρωτιέται αν μπορεί να κάνει που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Ο στόχος είχε πλέον τεθεί.
Ο μικρός, αποφασισμένος όσο ποτέ, γράφτηκε στο Ironman και μέσω του ιδρύματος τα διοργάνωσης εξέφρασε την επιθυμία του να τερματίσει στο αθλητικό γεγονός, να αποδείξει πως τίποτα δεν είναι αδύνατο και να ευαισθητοποιήσει περισσότερο κόσμο γύρω από την καμπάνια που κάνει για οικονομική ενίσχυση στους ανθρώπους με σύνδρομο Down, στα ορφανά με το ίδιο σύνδρομο και στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Μετρούσε αντίστροφα για το Ironman της Φλόριντα και όταν ήρθε η σημαντικότερη μέρα της ζωής του, κατάφερε να τερματίσει σε 16 ώρες, 49 λεπτά και 9 δευτερόλεπτα. Μπήκε στο Βιβλίο ρεκόρ Γκίνες ως ο πρώτος άνθρωπος με σύνδρομο Down που τα καταφέρνει.
Στο διάστημα αυτό, έπεσε από το ποδήλατο και ξανασηκώθηκε, δέχθηκε επίθεση από μυρμήγκια σε διάλειμμα για φαγητό, έχασε τον προσανατολισμό του στο κολύμπι, όμως τίποτα από αυτά δεν τον πτόησε. «Είμαστε κάτι παραπάνω από εμπνευσμένοι. Το επίτευγμά σου είναι μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία του Ironman, την οποία κανείς ποτέ δεν θα σου στερήσει», ανέφερε το επίσημο twitter της διοργάνωσης, η οποία, μέσω των Μέσων Κοινωνικής της Δικτύωσης κατέγραφε την πρόοδο του Κρις στον αγώνα. Τα τελευταία δύο χιλιόμετρα του Μαραθωνίου του μεταδόθηκαν με ζωντανή εικόνα, κάνοντας χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να δακρύσουν από συγκίνηση.
Ο κανόνας του 1%
Ο Κρις και ο πατέρας του, Νικ, ανέπτυξαν μια μεθοδολογία, την οποία ονόμασαν «Η πρόκληση του να γίνεσαι 1% καλύτερος», προκειμένου ο μικρός να βρίσκει συνεχώς κίνητρο μέσω από την προπόνηση για την προσωπική του εξέλιξη, αλλά και για την ευαισθητοποίηση γύρω από το θέμα του συνδρόμου Down. Η έμπνευση ήρθε μέσα από την εργασιακή εμπειρία του Νικ στις πωλήσεις, καθώς κατάλαβε μέσα από τα χρόνια ότι οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Απαιτείται χρόνος. Αν όμως αυτή η μικρή αλλαγή γίνεται καθημερινά, στο τέλος αποδίδει καρπούς.
Μέσω της σελίδας τους, περιγράφουν τη στρατηγική που επεκτείνεται σε διαφορετικές κατηγορίες. Ξεκινά με τη σωματική υγεία. Αν ξεκινήσεις να περπατάς 100 βήματα και βελτιώνεσαι κατά 1% για έναν χρόνο, θα φτάσεις στα 3.700 βήματα. Αν ξεκινήσεις με 1.000 βήματα, θα φτάσεις στον Μαραθώνιο. Ακολουθεί η πνευματική υγεία, για παράλληλη άσκηση με του πνεύματος με το σώμα. Η στρατηγική δίνει έμφαση στη σημασία των φίλων, στην εστίαση στα θετικά της ζωής, στη βοήθεια στους συνανθρώπους και στο πέρασμα το μηνύματος σε κάποιον άλλον. Όπως αναφέρουν: «Προώθησε το μήνυμα του να γίνεις κατά 1% καλύτερος, του να είσαι θετικός, του να βοηθάς τους άλλους. Ας κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για εμάς και τους υπόλοιπους».
«Για τον Κρις, αυτός ο αγώνας ήταν κάτι πολύ παραπάνω από έναν τερματισμό και μια νίκη. Το Ironman λειτούργησε ως η δική του πλατφόρμα για να έρθει ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο ζωής του, μια διαβίωση συμμετοχική. Για να γίνει παράδειγμα για τα υπόλοιπα παιδιά και οικογένειες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, για να αποδείξει ότι κανένα όνειρο και κανένας στόχος δεν είναι υπερβολικά υψηλά», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πατέρας Νίκιτς.
«Έχει όνειρα, όπως εσείς»
Επόμενος στόχος του Κρις η συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του 2022, ενώ παράλληλα θα συνεχίσει να μαζεύει χρήματα για τα παιδιά με σύνδρομο Down. «Πέτυχα τον στόχο μου και τώρα θέλω να βοηθήσω άλλους σαν κι εμένα», έγραψε χαρακτηριστικά στο Instragram. Τα Social Media έχουν γίνει η δική του πλατφόρμα επικοινωνίας, καθώς μετά την επιτυχία του συγκέντρωσε δεκάδες χιλιάδες νέους ακόλουθους, ενώ δέχθηκε διαδικτυακά συγχαρητήρια από γνωστούς αθλητές, όπως η πρώην τενίστρια και θρύλος του αθλήματος Μπίλι Τζιν Κινγκ!
«Έχω σταματήσει να εκπλήσσομαι από αυτά που μπορεί να κάνει ο Κρις, γιατί αναγνωρίζω τι είναι ο Κρις. Δεν είναι ένα ρομπότ που υπολειτουργεί. Είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει στόχους. Όνειρα όπως εσείς. Ο οποίος θέλει να δίνει και να λαμβάνει αγάπη. Θέλει να δίνει τον καλύτερο εαυτό του και να τα καταφέρνει. Να κάνει τον δρόμο ευκολότερο για κάθε άλλον σαν τον ίδιο, που ακολουθεί», τόνισε ο προπονητής του πραγματικού Ironman, ενός αληθινού ήρωα του αθλητισμού και της ζωής…
Πηγή: Το Κουτί της Πανδώρας
