Της Βάσως Πρεβεζιάνου
Έχει φανατικούς θαυμαστές και επίσης φανατικούς εχθρούς. Το βασικό είναι ότι ο Αργεντινός προπονητής έχει την δική του φιλοσοφία. Δεν αντιγράφει κανέναν, τις δικές του αρχές και τις δικές του ιδέες.
«Δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγετε, να γλιτώσετε, από μένα. Να το θυμάστε!». Όπως το έχει πει ο ίδιος.
Ο Σιμεόνε δεν έκρυψε ποτέ πως η προπονητική φιλοσοφία του από τη μονοετή συνύπαρξή του στη Σεβίλλη, τη σεζόν 1992-93, με τον συμπατριώτη του, Κάρλος Μπιλάρδο.
Τακτική πειθαρχία, απόλυτη τάξη, στιβαρότητα, θυσία του ατόμου για το καλό της ομάδας. Είναι το «Τσολίσμο», είναι το δικό του… Ευαγγέλιο.
«Βλέπουμε παιχνίδι παιχνίδι».
«Στη ζωή τα μοναδικά που δεν μπορείς να αλλάξεις είναι η μητέρα σου και η ομάδα σου».
«Νικά στον πόλεμο αυτός που χρησιμοποιεί καλύτερα τους στρατιώτες του».
«Δεν διαλέγεις τους τελικούς: τους παίζεις και τους κερδίζεις».
«Τα μπάτζετ τελειώνουν όταν σφυρίζει ο διαιτητής. Τότε παίζουν η καρδιά και το πάθος. Η καρδιά κοντράρει τα μπάτζετ».
«Ένας παίκτης που προτιμά να είναι σε μία μικρή ομάδα για να θεωρείται το μεγάλο ψάρι σε μία μικρή γυάλα θα βλέπει τους τελικούς από την τηλεόραση».
«Προτιμώ να παίξω καλά από το να παίξω ωραία». «Θέλω να σας πω για ποιο λόγο νίκησαν αυτά τα παιδιά χθες. Επειδή έβαλαν όλες τις καρδιές τους μαζί».
«Δεν θα τρώμε. Δεν θα κοιμόμαστε. Μέχρι όλοι να μιλούν για εμάς. Μέχρι την ημέρα που θα στραφούν όλα τα φώτα πάνω μας».
«Η προσπάθεια δεν είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης».
«Όλοι έχετε ανάγκη μια δυνατή Ρεάλ και μια δυνατή Μπαρτσελόνα».
«Όταν είσαι παίκτης όλα είναι εύκολα. Σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Όταν γίνεσαι προπονητής πρέπει να έχεις το μυαλό να σκεφτείς την ομάδα».
«Αυτά τα παιδιά γεννήθηκαν με μεγάλα αρχ@@@α. Συγχαρητήρια στις μαμάδες τους».
«Αναπνέω μόνο για να βλέπω την ομάδα μου να ενοχλεί».
«Πρέπει να παίζουμε σε κάθε αγώνα σαν να είναι ο τελευταίος».
«Τα παιχνίδια δεν τα κερδίζουν αυτοί που παίζουν καλύτερα, αλλά αυτοί που είναι σίγουροι για τους εαυτούς τους».
«Όταν ήμουν δέκα χρόνων ο δάσκαλος της μουσικής στο σχολείο μου ανέθεσε να είναι ο διευθυντής της ορχήστρας. Είδε σε εμένα κάτι αρχηγικό, διότι όλα τα άλλα παιδιά ήταν μεγαλύτερα από εμένα».
«Τα παιχνίδια πρέπει να τα παίζεις με το μαχαίρι στα δόντια».
«Ή με ακολουθείς ή όχι. Δεν μπορώ να σου εξηγήσω για ποιο λόγο είμαι ηγέτης».
«Η θέληση είναι η μαγεία που κάνει πραγματικότητα την επιτυχία».
«Μετά το ταλέντο, η τεχνική μπορεί να έχει καλές και κακές Κυριακές, αλλά οι οπαδοί μπορούν αμέσως να καταλάβουν ποιοι παίκτες δεν κάνουν».
«Αν κοιτάζεις μακριά, δεν βλέπεις το επόμενο βήμα και κάνεις λάθος. Πρέπει να πηγαίνεις αργά, να μην βιάζεσαι».
«Η ήττα είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να μας συμβεί».
«Δεν απορρίπτω τίποτα. Βλέπω πολύ ποδόσφαιρο και διαβάζω πολλά βιβλία ψυχολογίας. Πρέπει να οπλίσεις την ομάδα σου και τότε όλα είναι πιο εύκολα».
«Μου αρέσει μια φράση ενός φίλου μου: μόνο στο λεξικό η επιτυχία είναι πριν από την δουλειά». (σ.σ. αναφέρεται στις λέξεις exito και trabajo στα ισπανικά).
«Κάποιοι ενοχλούνται επειδή είμαστε ακόμα ζωντανοί».
«Απολαμβάνω να κερδίζω τίτλους. Αμέσως μετά, όμως, τους αφήνω πίσω. Το ποδόσφαιρο είναι πάντα το αύριο».
«Αύριο κάθε λεπτό είναι ζωή».
«Οι γονείς μου μου μετέφεραν την θέληση να παίξω μπάλα κι εγώ βρήκα στην πορεία τα όπλα που χρειάζομαι σε κάθε παιχνίδι».
«Είμαστε η ομάδα του λαού».
«Όταν ήμουν ποδοσφαιριστής δεν αντάλλαξα ποτέ τη φανέλα της Ατλέτικο, θα έπρεπε να μου δώσουν δύο διότι η δική μου άξιζε περισσότερο».
«Ο Λουίς (Αραγονές) θα πρέπει να είναι περήφανος: αυτή η ομάδα είναι όπως ο ίδιος: αξίζει πολλά και μάχεται για όλα».
«Δεν ξέρουμε να παίζουμε κόντρα στην πίεση».
«Πολλές φορές δεν βλέπουμε παιχνίδι παιχνίδι, αλλά λεπτό λεπτό».
«Όταν βλέπω εμπόδιο σηκώνω το κεφάλι μου. Μου αρέσουν οι προκλήσεις».
«Δεν πρέπει μόνο ο ποδοσφαιριστής να καταλαβαίνει τον προπονητή. Πρέπει και ο ίδιος ο προπονητής να καταλαβαίνει τον ποδοσφαιριστή.
«Πιστεύω στην ατομική δουλειά του προπονητή με τους παίκτες. Το να τους βλέπω να προοδεύουν είναι ο πιο σημαντικός τίτλος μου».
«Πάνω απ’ όλα πιστεύω στην πειθαρχία. Χωρίς την πειθαρχία δεν επιβιώνει η ομάδα».
«Καθένας προσαρμόζεται στα μέρη στα οποία ζει. Αποκτά προσωπικότητα με το πέρασμα των χρόνων και κατόπιν μπορεί να επιλέξει».
«Δεν ανέχομαι τον κονφορμισμό. Η παθητικότητα είναι κάτι ξένο για μένα».
«Δεν κερδίζουν πάντα οι καλοί, αλλά σίγουρα αυτοί που μάχονται».
«Όπως και στις μεγάλες μάχες, έτσι και στο ποδόσφαιρο, δεν νικά ο καλύτερος, αλλά αυτός που είναι περισσότερο αποφασισμένος».
«Διαχειρίζομαι μία ομάδα σαν να ήταν η οικογένειά μου. Με βάση αυτό, ο καθένας μπορεί αισθάνεται ως μέλος της ομάδας μου. Από τον πρόεδρο μέχρι τον κηπουρό. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να τους κάνεις να νιώσουν σημαντικοί σε συνάρτηση με το σύνολο».
«Πηγαίνω σινεμά και ενώ βλέπω ταινία μου έρχεται μια ιδέα. Βγαίνω έξω, αρπάζω το τηλέφωνο και αρχίζω τις κλήσεις. Ή τρώω σε δείπνο και το μυαλό μου σκέφτεται ποδόσφαιρο. Έτσι το βιώνω. Το ποδόσφαιρο είναι 24/7».
«Κούραση; Ποια κούραση; Για να παίζουμε ποδόσφαιρο; Παίρνουμε τόσα λεφτά για να παίζουμε ποδόσφαιρο. Άλλος κόσμος πεινάει και παλεύει κάθε μέρα για να βγάλει το ψωμί του. Τι πρέπει να κάνουν αυτοί;».
«Η θυσία είναι αδιαπραγμάτευτη. Διαπραγματεύσιμες είναι οι ανθρώπινες πτυχές. Εφόσον οι άνθρωποι είναι εκ των προτέρων θετικοί, είμαι διαθέσιμος να συζητήσουμε οτιδήποτε. Λέω πάντα πως όταν είμαστε και οι δύο στην ίδια σελίδα, τότε πάμε να συζητήσουμε και κάτι θα βγάλουμε. Αν είσαι εσύ σε ένα μέρος κι εγώ σε ένα άλλο, δεν υπάρχει αποτέλεσμα. Δεν μου αρέσει αυτό το σενάριο».
Πηγή: Sport DNA
