Ο Μίχαλ Ζεβλάκοφ γίνεται 47 ετών

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Πολωνός ακραίος ή και κεντρικός αμυντικός Μιχάλ Ζεβλάκοφ (Michał Żewłakow), γεννήθηκε στις 22 Απριλίου του 1976, στη Βαρσοβία. Μπορούσε να αγωνιστεί με επιτυχία και στα 2 άκρα της άμυνας. Έχοντας ξεκινήσει από την Πολόνια Βαρσοβίας το 1993, ακολούθησαν οι βελγικές Μπέβερεν, Μουσκρόν και Άντερλεχτ, απ’ όπου, το καλοκαίρι του 2006 πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό. Το 2010 αγωνίστηκε στη Τουρκία, για λογαριασμό της Ανκαραγκουτσού και τελείωσε τη καριέρα του στη Λέγκια Βαρσοβίας, το 2013. Από το 1999 μέχρι το 2011, έκανε 102 διεθνείς συμμετοχές με την εθνική πολωνική ομάδα, όντας ο ρέκορντμαν συμμετοχών και σημείωσε 3 γκολ. Συμμετείχε στα Παγκόσμια Κύπελλα του 2002 και του 2006, όπως και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008. Ο δίδυμος αδελφός του, Μάρτσιν, υπήρξε κι αυτός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, έχοντας σε αρκετούς συλλόγους παράλληλη πορεία με τον αδελφό του!

Ξεκίνησε την καριέρα του από την Πολόνια, κάνοντας ντεμπούτο το σεζόν 1993/94, με προπονητή τον Μίροσλαβ Γιαμπλόνσκι (Mirosław Jabłoński). Ωστόσο, δεν έπεσε σε καλή συγκυρία, μιας και η σεζόν ήταν κακή όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για την ομάδα του, η οποία υποβιβάστηκε από την Ekstraklasa. Δύο χρόνια μετά, το 1995/96 επέστρεψε. Τη χρονιά της ανόδου, παραχωρήθηκε δανεικός το φθινόπωρο στη Χούτνικ της Βαρσοβίας για να πάρει παιχνίδια. Επιστρέφοντας, βρήκε τις ευκαιρίες για καθιέρωση. Σταδιακά οι «Czarne Koszule» (Μαύρα Πουκάμισα) έγιναν και πάλι ισχυροί και ο Ζεβλάκοφ αποτέλεσε βασικό συντελεστή της επιτυχίας τους. Τη σεζόν 1997/98, η Πολόνια τερμάτισε στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος, μόλις 3 βαθμούς πίσω από τη Λόντζκι. Έκανε ντεμπούτο στην Ευρώπη, στο Κύπελλο UEFA, στην ήττα με 0-4 από την Άαλαμποργκ και σκόραρε στο 4-1 από την Ντιναμό Μινσκ. Η ομάδα του αποκλείστηκε από τον όμιλο, αλλά ο ίδιος έπαιξε σε όλα τα ματς.

Την επόμενη σεζόν, έπαιξε έξι ματς στο Πρωτάθλημα και δύο στην Ευρώπη και μαζί με τον αδερφό του, ο οποίος επίσης έπαιζε στην Πολόνια, πήρε το δρόμο για το Βέλγιο και τη Μπέβερεν, με τη μορφή δανεισμού. Έκανε μια καλή χρονιά και η κοινή πορεία με τον αδερφό του συνεχίστηκε, αυτή τη φορά στη Μουσκρόν. Στην τριετία που έμεινε εκεί, ο Μιχάλ Ζεβλάκοφ έχασε μόλις 8 ματς, ενώ ο σύλλογος τερμάτισε διαδοχικά 4^ος, 7^ος και 6^ος. Πέραν της χρησιμότητάς του σε όλες τις θέσεις της άμυνας, αποδείκνυε ότι ήταν και εξαιρετικός αθλητής. Ως… κερασάκι στην καριέρα του στη Μουσκρόν, τη βοήθησε να φτάσει μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου, το 2001/02, όπου όμως ηττήθηκε με 3-1 από τη Μπριζ.

Ο προπονητής του Ούγκο Μπροος (Hugo Broos), τον πήρε μαζί του στην Άντερλεχτ, το 2002. Έκανε ντεμπούτο σε ένα ματς με τη …Μουσκρόν. Καθιερώθηκε αμέσως και επέστρεψε στην Ευρώπη! Την πρώτη του χρονιά, η πορεία των «βιολετί» ανακόπηκε από τον Παναθηναϊκό, στην τρίτη φάση του Κυπέλλου UEFA! Τελειώνει τη σεζόν με 25 παιχνίδια στο πρωτάθλημα και ένα γκολ. Η Άντερλεχτ παίρνει το πρωτάθλημα και την επόμενη σεζόν συμμετέχει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ξανά βασικός, παίζει σε 31 ματς πρωταθλήματος και στα 6 παιχνίδια του ομίλου στην Ευρώπη, με Λιόν, Μπάγερν Μονάχου και Σέλτικ. Το 2004/05, λόγω τραυματισμού κάνει μόνο 16 συμμετοχές και η ομάδα του χάνει τον τίτλο από τη Μπριζ. Η επόμενη σεζόν ήταν και η τελευταία του. Αποφασίζει να φύγει ως ελεύθερος και αποχωρεί από τις Βρυξέλλες Πρωταθλητής! Συνολικά, έπαιξε 96 ματς στο Πρωτάθλημα και 24 στην Ευρώπη.

Στα τέλη του Ιανουαρίου του 2006, η ΠΑΕ Ολυμπιακός ανακοινώνει τη συμφωνία της με τον Πολωνό για 3 χρόνια. Στα 30 του χρόνια, αποκτήθηκε για να προσφέρει λύσεις οπουδήποτε χρειαστεί. Την πρώτη του σεζόν στο Λιμάνι, κάνει συνολικά 32 ματς και δείχνει ότι αποτελεί έναν πολύ χρήσιμο ποδοσφαιριστή. Παρότι δεν αποκτήθηκε για να… πάρει τη φανέλα του βασικού σπίτι του, με τη σοβαρότητα και την προσαρμοστικότητα του, αποτελεί μία πολύ σημαντική μονάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη, ενώ είναι και από τις δυνατές προσωπικότητες στα αποδυτήρια, με την ηρεμία να τον διακρίνει στις δύσκολες στιγμές. Τη χρονιά 2007/08 είχε ακόμα καλύτερη παρουσία. Ο Ολυμπιακός, με τον Ζεβλάκοφ, βασικό κερδίζει 4-0 τον Παναθηναϊκό στην πορεία για το Κύπελλο και στον τελικό με τον Άρη ο Πολωνός πετυχαίνει γκολ, οδηγώντας την ομάδα του στην κούπα!

Παράλληλα, παίζει και 21 φορές για το Πρωτάθλημα και έχει συνεχόμενα ματς και στην Ευρώπη, όπου οι «ερυθρόλευκοι» περνούν από τον όμιλο με Ρεάλ Μαδρίτης, Λάτσιο και Βέρντερ Βρέμης και αποκλείονται από την Τσέλσι στους «16». Με εξαίρεση το ματς στη Μαδρίτη, είναι βασικός σε όλα τα υπόλοιπα. Η επόμενη σεζόν, με τον Ερνέστο Βαλβέρδε (Ernesto Valverde Tejedor) στον πάγκο ξεκίνησε άσχημα, από τον αποκλεισμό-σοκ από την Ανόρθωση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο 3-0 της Κύπρου, ξεκίνησε ως κεντρικός αμυντικός. Στη ρεβάνς, όπου οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν με 1-0, σκορ το οποίο δεν τους ήταν αρκετό, ο Ζεβλάκοφ δεν αγωνίστηκε. Ο Ολυμπιακός συνέχισε στο Κύπελλο UEFA, όπου αποκλείστηκε από την Σεντ Ετιέν. Συνολικά, ο Πολωνός αμυντικός έπαιξε 20 φορές στο Πρωτάθλημα και ο σύλλογος του Πειραιά του ανανεώνει το συμβόλαιο για έναν ακόμα χρόνο.

Η τελευταία του σεζόν ήταν και η χειρότερη. Ο Ολυμπιακός κάνει κακή χρονιά, δεν κερδίζει ούτε έναν τίτλο. Ωστόσο, ο έμπειρος μπακ έχει περισσότερες συμμετοχές στην Ευρώπη από κάθε άλλη χρονιά, παίζοντας σχεδόν σε όλα τα ματς του ομίλου με Άλκμααρ, Άρσεναλ και Σταντάρ Λιέγης. Δεν έπαιξε στα ματς με τη Μπορντό στα νοκ άουτ, ενώ γενικότερα οι συμμετοχές του είχαν μεωθεί. Αποχωρεί ως ελεύθερος και περνάει στην Τουρκία, υπογράφοντας στην Ανκαραγκουτσού. Παίζει 19 φορές και πετυχαίνει ένα γκολ, ωστόσο στη συνέχεια λύνει το συμβόλαιό του. Βλέποντας ότι πλησιάζει η ώρα να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, θέλει να γυρίσει στη χώρα του. Και μετά από 13 χρόνια στο εξωτερικό, συμφωνεί με τη Λέγκια Βαρσοβίας. Αρχικά υπέγραψε για ένα χρόνο, στη συνέχεια ανανέωσε και τον Φεβρουάριο του 2013 αποφάσισε να βάλει τέλος στην πλούσια καριέρα του.

Έκανε το ντεμπούτο του στην Εθνική Πολωνίας, στις 19 Ιουνίου του 1999, στη Μπανγκόκ, κατά τη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα εναντίον της Νέας Ζηλανδίας. Χρίστηκε 102 φορές διεθνής και είναι ο πρώτος παίκτης σε συμμετοχές στην ιστορία της χώρας του! Πήγε στο Μουντιάλ του 2002 στην Ιαπωνία και την Νότια Κορέα, σε αυτό του 2006 στη Γερμανία, στο Euro του 2008 και έπαιξε στα προκριματικά του Μουντιάλ του 2010. Από το 2008 ήταν ο αρχηγός της. Στις 12 Οκτωβρίου του 2010, έπαιξε το 101^ο διεθνές παιχνίδι του στον αγώνα εναντίον του Ισημερινού, ξεπερνώντας τον θρυλικό Γκρέγκορζ Λάτο (1234) για ένα νέο ρεκόρ συμμετοχών και έκλεισε τη σπουδαία διεθνή καριέρα του στο γήπεδο που λάτρεψε, σ’ ένα φιλικό της Ελλάδας με την Πολωνία στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», στις 29 Μαρτίου του 2011! Μαζί με τον αδελφό του, είναι οι πρώτοι δίδυμοι που αγωνίστηκαν στην εθνική πολωνική ομάδα.