Του Δημήτρη Χατζή
Λίγοι άνθρωποι στη Χιλή κατάφεραν στα χρόνια της παντοδυναμίας του Augusto Pinochet να… εκνευρίσουν τόσο, αλλά και να πάνε κόντρα στον σκληρό δικτάτορα, όσο ο «Chino» (Κινέζος), ο Carlos Caszely.
Γνωστός και ως «Rey del Metro Cuadrado» (βασιλιάς του τετραγωνικού μέτρου), ο Caszely θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και σίγουρα από τους πιο αγαπητούς Χιλιανούς ποδοσφαιριστές.
Γεννήθηκε στο Santiago το 1950 κι έκανε μεγάλη καριέρα τόσο στη Χιλή με την Colo Colo, την οποία άφησε το 1973 για πολιτικούς λόγους, όσο και στην Ισπανία, όπου αγωνίστηκε μια πενταετία σε Levante κι Español, προτού επιστρέψει στην πατρίδα του.
Σπουδαίος φορ με απαράμιλλη τεχνική, αναδείχτηκε M.V.P. του Copa América το 1979, οδηγώντας τη Χιλή στον τελικό, ενώ είναι ο 3ος σκόρερ όλων των εποχών στην Εθνική πίσω από τους Marcelo Salas κι Iván Zamorano. Η καριέρα του πάντως στιγματίστηκε από το πέναλτι που έχασε στο ματς με την Αυστρία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.
Παρ’ όλα αυτά, ο Caszely είναι κάτι παραπάνω από ένας καλός ποδοσφαιριστής για τους Χιλιανούς, καθώς εξελίχτηκε σε ένα από τα σύμβολα αντίστασης εναντίον του Pinochet.
Πολιτικοποιημένος από νεαρή ηλικία, εντάχτηκε στη νεολαία του Unidad Popular, του κομμουνιστικού κόμματος του Salvador Allende και μάλιστα στήριζε ανοιχτά τη βουλευτή Gladys Marín και τον γερουσιαστή Volodia Teitelboim στις εκλογές του 1973.
Χαρακτηριζόταν τότε ως «όχι μόνο μεγάλος αθλητής, αλλά σαν νέος που αντιλαμβάνεται τις επαναστατικές αλλαγές στη χώρα του».
Το πραξικόπημα του Pinochet τον Σεπτέμβριο του 1973 με τον τραγικό θάνατο του Salvador Allende έφεραν σε πολύ δύσκολη θέση τον Caszely και δυστυχώς όχι μόνο τον ίδιο…
Προκειμένου να τον εκφοβίσουν, μιας και λόγω της δημοτικότητας του δεν τόλμησαν να πειράξουν τον ίδιο, η Ασφάλεια απήγαγε τη μητέρα του το 1974, όπου υπέφερε από φρικτά βασανιστήρια για να αφεθεί τελικά ελεύθερη, χωρίς να της εξηγήσουν ποτέ το γιατί το έκαναν…
Πολλά χρόνια μετά, το 1988, όταν διεξήχθη δημοψήφισμα για το αν ο Augusto Pinochet μπορεί να συνεχίσει ως «δημοκρατικός» πρόεδρος, κυκλοφόρησε ένα σποτάκι στην τηλεόραση υπέρ του «όχι».
Στο διαφημιστικό εμφανιζόταν μια ηλικιωμένη κυρία που περιέγραφε το πώς απήχθη έξω από το σπίτι της και περιέγραφε τα βασανιστήρια που της έκαναν. Ξαφνικά, παρενέβαινε και ο Caszely και έλεγε: «Γι` αυτό θα ψηφίσω κατά του Pinochet. Αυτή η κυρία είναι η μητέρα μου»…
Το περιστατικό όμως που έβαλε τον Caszely στις καρδιές των Χιλιανών έλαβε χώρα κατά την αναχώρηση της αποστολής της Εθνικής ομάδας για το Μουντιάλ του 1974, όταν ο Pinochet δεξιώθηκε την ομάδα, λίγους μήνες μετά την απαγωγή της μητέρας του.
Ο Caszely αρνήθηκε να κάνει χειραψία με τον δικτάτορα (σ.σ. άλλοι ισχυρίζονται πως ο παίκτης πήγε να δώσει το χέρι), με τον Pinochet να τον αγνοεί… «Ήμουν ο μόνος παίκτης που δεν τον χαιρέτησε. Φοβήθηκα, αλλά έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Τον συνάντησα πολλές φορές στην καριέρα μου και μόνο μια φορά τον χαιρέτησα», είπε ο Caszely μετά από χρόνια.
Το 1985, όταν ο Caszely αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, συνάντησε και πάλι τον Augusto Pinochet. Αυτή τη φορά τον χαιρέτησε και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
Pinochet: Πώς είσαι;
Caszely: Καλά, μια χαρά
Pinochet: Φοράς πάντα την κόκκινη γραβάτα, δεν την αφήνεις ποτέ…
Caszely: Έτσι είναι Πρόεδρε, τη φοράω για να είναι πάντα δίπλα στην καρδιά μου
Pinochet: Εγώ θα την κόψω αυτή την κόκκινη γραβάτα (σ.σ. κάνοντας τη χειρονομία πως κρατάει ψαλίδι!)
Οι άνθρωποι που ήταν κοντά στον Pinochet αναφέρουν πως επί προσωπικού ο στυγνός δικτάτορας σεβόταν τον Caszely και ήξερε ότι αν τον είχε στο πλευρό του, η εικόνα του θα ήταν καλύτερη.
Το 1997, επτά χρόνια μετά την πτώση της χούντας, το Δημοκρατικό Κόμμα (PPD) του έκανε πρόταση να κατέβει υποψήφιος στην επαρχία La Reina o Melipilla, αλλά ο Caszely αρνήθηκε, επειδή ήξερε πως απλά ήθελαν να εκμεταλλευτούν την εικόνα του. Το 2000 μαζί με τον δήμαρχο του Santiago, Joaquín Lavín, εργάστηκε μαζί του για την κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων στην πρωτεύουσα, ενώ ο πρόεδρος Ricardo Lagos τον συμπεριέλαβε στην επιτροπή για τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την ανεξαρτησία της χώρας, όντας ο μόνος άνθρωπος του αθλητισμού που συμμετείχε.
Πηγή: Otherside Football
