Juninho Pernambucano: Ο μίστερ φάουλ από το Recife

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Βραζιλιάνος μεσοεπιθετικός Αντόνιο Αουγκούστο Ριμπέιρο Ρέις Τζούνιορ, περισσότερο γνωστός απλά ως Ζουνίνιο και ακόμη πιο πολύ ως Ζουνίνιο Περναμπουκάνο (Antônio Augusto Ribeiro Reis Jr, “Juninho Pernambucano”), γεννήθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1975, στο Ρεσίφε, την πρωτεύουσα της πολιτείας του Περναμπούκο, στο ανατολικότερο άκρο της βραζιλιάνικης επικράτειας, στον Ατλαντικό Ωκεανό. Έχει μείνει στη Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ιστορία για τα φοβερά και τρομερά χτυπήματα φάουλ που εκτελούσε και θεωρείται από ειδικούς, προπονητές, αντιπάλους ποδοσφαιριστές και κυρίως τερματοφύλακες, ως ο Μεγαλύτερος Εκτελεστής στημένων φάσεων (φάουλ-γκολ) Όλων των Εποχών! Ηγήθηκε της Ολιμπίκ Λιόν για 7 σεζόν, κατακτώντας μαζί της ισάριθμους διαδοχικούς τίτλους του γαλλικού πρωταθλήματος, πριν εγκαταλείψει το σύλλογο το 2009, έχοντας σκοράρει 100 γκολ σε 350 επίσημους αγώνες μαζί της. Από το διεθνές ντεμπούτο του το 1999, έπαιξε 40 παιχνίδια για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας και σκόραρε 6 γκολ. Έπαιξε στο Κόπα Αμέρικα του 2001 και αποσύρθηκε από το διεθνές ποδόσφαιρο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Από το 2013 είναι ένας ποδοσφαιρικός σχολιαστής για το Βραζιλιάνικο αθλητικό δίκτυο «Rede Globo».

Ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπορτ Ρεσίφε και γρήγορα καθιερώθηκε ως ένα ανερχόμενο αστέρι στο Βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Μετά τη κατάκτηση δύο πολιτειακών τίτλων με την Σπορτ, μεταγράφηκε το 1995 στη Βάσκο ντα Γκάμα, κατακτώντας 2 πρωταθλήματα Βραζιλίας (1997 και 2000), το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1998, το Κόπα Mercosur του 2000, καθώς και την Ασημένια Μπάλα ως ένας από τους καλύτερους μέσους του πρωταθλήματος. Εκείνη την εποχή, υπήρξε συμπαίκτης με τον Ρομάριο (Romário de Souza Faria), τον Εντμούντο (Edmundo Alves de Souza Neto) και τον Ζουνίνιο Παουλίστα (Osvaldo Giroldo Júnior, “Juninho Paulista” ή “Juninho”).

Στη Βάσκο τον έλεγαν «Μικρό Βασιλιά του Σάο Ζανουάριο» (Reizinho de São Januário) από το όνομα του γηπέδου της ομάδας ή «Μικρό Βασιλιά των Λόφων» (Reizinho da Colina) από το… παρατσούκλι του γηπέδου. Παρά το γεγονός ότι έφυγε από τη Βάσκο μετά από μια δικαστική διαμάχη, ο ίδιος εξακολουθεί να θεωρείται ένα από τα αγαπημένα παιδιά των οπαδών της Βάσκο, λόγω κυρίως του φάουλ-γκολ κόντρα στην Ρίβερ Πλέιτ, στο «Μονουμεντάλ» βοηθώντας την ομάδα να φτάσει στον τελικό και να κατακτήσει το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1998 με αντίπαλο τη Μπαρτσελόνα του Γκουαγιακίλ από τον Ισημερινό. Αγωνίστηκε σε 295 παιχνίδια για τη Βάσκο, από το 1995 έως το 2001.

Το 2001 λοιπόν, έφυγε στο εξωτερικό για να παίξει στη γαλλική Ολιμπίκ Λιόν. Πριν από την άφιξή του στη Λιόν, ο σύλλογος δεν είχε κερδίσει ποτέ το γαλλικό πρωτάθλημα. Ηγήθηκε του συλλόγου για 7 σεζόν, οδηγώντας τον σε 7 διαδοχικές κατακτήσεις της Λιγκ 1 (από το 2001/02 έως και 2007/08), πριν τον εγκαταλείψει το 2009, έχοντας σκοράρει 100 γκολ σε 350 επίσημους αγώνες. Τον Δεκέμβριο του 2006 η γαλλική εφημερίδα «L’equipe» σε μια έρευνά της αποκάλυψε ότι το 45% των γκολ της Λιόν, προέρχονται από τα χτυπήματα φάουλ του Ζουνίνιο Περναμπουκάνο (!!!) Η ικανότητά του στα στημένα και στις ασίστ, αλλά και οι ηγετικές του ικανότητες, οδήγησαν τον προπονητή του, Ζεράρ Ουγιέ (Gerard Houllier), να τον ονομάσει αρχηγό της ομάδας. Στις 26 Μαΐου του 2009, ο Ζουνίνιο ανακοίνωσε ότι θα αφήσει τη Λιόν στο τέλος της σεζόν ως ελεύθερος. Ο πρόεδρος Ζαν Μισέλ Ολάς (Jean-Michel Aulas) εξήγησε ότι ο σύλλογος και ο παίκτης συμφώνησαν να ακυρώσουν την τελευταία χρονιά του συμβολαίου του. Στη συνέντευξη Τύπου, καθισμένος δίπλα στον Ολάς, δεν είπε ούτε μια λέξη!

Στις 17 Ιουνίου του 2009, υπέγραψε διετές συμβόλαιο με την Αλ-Γκαράφα του Κατάρ για το ποσό των 2.500.000 ευρώ το χρόνο. Κατέκτησε το πρωτάθλημα, το Κύπελλο, το Σούπερ Καπ και τελείωσε τη σεζόν με τον τίτλο του Παίκτη της Χρονιάς από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία του Κατάρ. Έπαιξε σε 66 παιχνίδια για την  Αλ Γκαράφα  και σκόραρε 25 γκολ.

Στις 27 Απριλίου του 2011, επανασυνδέθηκε με την πρώην ομάδα του, τη Βάσκο ντα Γκάμα. Σκόραρε, ανοίγοντας το σκορ στο πρώτο παιχνίδι του, με φάουλ εναντίον της Κορίνθιανς. Έχει παίξει σε 370 επίσημους αγώνες για τη Βάσκο ντα Γκάμα, σκοράροντας 88 γκολ. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2012, υπέγραψε στην Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς και στις 3 Μαρτίου του 2013 έκανε το επίσημο ντεμπούτο του για τη Νέα Υόρκη. Στις 3 Ιουλίου του ίδιου έτους οι NY Red Bulls ανακοίνωσαν ότι κατέληξαν σε συμφωνία μαζί του για την ακύρωση του συμβολαίου του. Μετά από μια βδομάδα, στις 11 Ιουλίου του 2013, γύρισε για τρίτη φορά στη Βάσκο ντα Γκάμα. Αποσύρθηκε από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις 2 Φεβρουαρίου του 2014.

Έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική ομάδα της Βραζιλίας το 1999. Στις 7 Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, έπαιξε για 15’ με την εθνική Βραζιλίας στο Πόρτο Αλέγκρε, στο φιλικό 4-2 με την Αργεντινή, πήρε το αεροπλάνο, πήγε στο Μοντεβιδέο κι έπαιξε ένα ημίχρονο με την ομάδα του τη Βάσκο κόντρα στη Νασιονάλ για το κύπελλο Μερκοσούρ. Εκπροσώπησε τη Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, σκοράροντας εναντίον της Ιαπωνίας, στη φάση των ομίλων. Μετά την ήττα της Βραζιλίας στα προημιτελικά του τουρνουά, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την εθνική ομάδα. Έπαιξε σε 40 παιχνίδια για την «σελεσάο» και σκόραρε 6 γκολ. Προτάθηκε πολλές φορές για Παίκτης της Χρονιάς από τη FIFA και για το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.

Έχει περιγραφεί ως «Ένας από τους πιο Φοβερούς Εκτελεστές Στημένων Φάσεων στον Κόσμο»! Μέχρι τις 17 Μαΐου του 2009, είχε σκοράρει 44 γκολ από απευθείας φάουλ για τη Λιόν, με το τελευταίο του ένα από μεγάλη απόσταση εναντίον της Μαρσέιγ. Με ένα φάουλ-γκολ του στο Champions League εναντίον της Μπαρτσελόνα, έγραψε ρεκόρ για τη Λιόν ως ο Κορυφαίος Σκόρερ της στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις με 17 γκολ. Η μέθοδος που χρησιμοποιούσε, για τα μακράς εμβέλειας χτυπήματα, ήταν τέτοια που η μπάλα, αφού έχει περάσει επιτυχημένα πάνω από το τείχος, μ’ ένα δυνατό χτύπημα χωρίς καθόλου φάλτσο, άρχιζε να κινείται στον αέρα τελείως απρόβλεπτα με αποτέλεσμα να μπερδεύει τους τερματοφύλακες!

Ένας συνδυασμός ανθρώπινης παρέμβασης και τερτιπιών της μπάλας, στον οποίο συνδυασμό όμως η ανθρώπινη παρέμβαση ήταν τόσο καλά μελετημένη και σε απίστευτο βαθμό εξασκημένη σε προπόνηση, που ουσιαστικά η ελεύθερη βούληση (της μπάλας) ελαχιστοποιούνταν και κατέληγε να είναι απλά ένα «Κοντρολαρισμένο Χάος»! Η ατελείωτη προπόνηση και η εμπειρία του δημιουργού, έχει μετατρέψει αυτά τα φάουλ, από οποιαδήποτε απόσταση σε σοβαρότατη απειλή για κάθε τερματοφύλακα!

Το «Κοντρολαρισμένο Χάος» έκανε πρώτη φορά την εμφάνισή του ως ένα ελεύθερο λάκτισμα, σ’ έναν αγώνα εναντίον της Μπάγερν Μονάχου, στη Φάση των Ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2003/04, στον οποίο η μπάλα, φεύγοντας με δύναμη από το πόδι του, πέρασε το τείχος και -εντελώς απρόβλεπτα- άλλαζε συνεχώς πορεία, εξαπατώντας τον τερματοφύλακα Όλιβερ Καν (Oliver Kahn), ο οποίος θεωρούνταν ένας από τους Καλύτερους Τερματοφύλακες στον Κόσμο εκείνη την εποχή.

Στις 23 Μαΐου, την ημέρα που έπαιξε το τελευταίο παιχνίδι του για τη Λιόν, έφτασε  το ορόσημο των 100 γκολ για τον σύλλογο, μέσα από ένα πέναλτι εναντίον της Καέν. Έχει σκοράρει από φάουλ πάνω από τα 40 μέτρα, σε τέσσερις περιπτώσεις: ένα από τα 41 μέτρα εναντίον της Αζαξιό το 2006, ένα από τα 45 μέτρα εναντίον της Μπαρτσελόνα το 2007, ένα από τα 48 μέτρα εναντίον της Νις το 2008 και ένα από τα 40 μέτρα εναντίον της Μαρσέιγ το 2009, που ήταν και το τελευταίο φάουλ-γκολ του για τη Λυών. Ακόμη και πριν έλθει στον γαλλικό σύλλογο, είχε δείξει το ταλέντο του με τη Βάσκο ντα Γκάμα, σκοράροντας αρκετά φάουλ-γκολ για τον σύλλογο. Έχει επίσης σκοράρει μερικά  φάουλ-γκολ για τη εθνική Βραζιλίας, με πιο διάσημο ένα από τα 27 μέτρα εναντίον της Ελλάδας, για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών της FIFA το 2005. Το στυλ του στις εκτελέσεις φάουλ, αντιγράφηκε αργότερα από πληθώρα παικτών, όπως ο Αντρέα Πίρλο (Andrea Pirlo), ο Κριστιάνο Ρονάλντο (Cristiano Ronaldo) και ο Ντιντιέ Ντρογκμπά (Didier Drogba). Έχει σημειώσει 76 επίσημα γκολ από απευθείας φάουλ μέχρι το 2013.

Από το 2013 ήταν σχολιαστής ποδοσφαίρου στη Βραζιλία στο αθλητικό δίκτυο «Rede Globo». Στις 7 Μαΐου 2018, ο Juninho έφυγε από τη Globo μετά από μια διαμάχη που προκάλεσε η κριτική του.

PALMARES

Εφηβική καριέρα

• 1991/92: Sport Club do Recife

Επαγγελματική καριέρα

• 1993/94: Sport Club do Recife, 24 (2)
• 1995–2001: Club de Regatas Vasco da Gama, 111 (26)
• 2001–2009: Olympique Lyonnais, 248 (75)
• 2009–2011: Al-Gharafa Sports Club, 40 (15)
• 2011/12: Club de Regatas Vasco da Gama, 50 (11)
• 2013: New York Red Bulls, 13 (0)
• 2013: Club de Regatas Vasco da Gama, 21 (2)

Σύνολο καριέρας: 507 (131)

Διεθνής

• 1999–2006: Βραζιλία, 40 (6)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Sport Recife

• Πολιτειακό Πρωτάθλημα Περναμπούκο (Campeonato Pernambucano): 1994
• Copa do Nordeste: 1994

Με την Vasco da Gama

• Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 1997, 2000
• Πολιτειακό Πρωτάθλημα Ρίο ντε Τζανέιρο (Campeonato Carioca): 1998
• Τουρνουά Ρίο-Σάο Πάουλο: 1999
• Κόπα Λιμπερταδόρες: 1998
• Copa Mercosur: 2000

Με την Olympique Lyonnais

• Πρωτάθλημα Γαλλίας: 7 (2001/02, 2002/03, 2003/04, 2004/05, 2005/06, 2006/07, 2007/08)
• Κύπελλο Γαλλίας: 2008
• Σούπερ Καπ Γαλλίας: 6 (2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007)

Με την Al-Gharafa

• Πρωτάθλημα Κατάρ: 2010
• Κύπελλο Κατάρ: 2009
• Σούπερ Καπ Κατάρ: 2 (2010, 2011)

Διεθνείς

Με την Βραζιλία

• Τουρνουά Τουλόν: 1995
• Κύπελλο Συνομοσπονδιών FIFA: 2005
• Lunar New Year Cup: 2005

Προσωπικές Διακρίσεις

• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Πρωταθλήματος Βραζιλίας από το περιοδικό «Placar»: 2000
• Παίκτης του Μήνα από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Γαλλίας: 3 (Φεβρουάριος 2005, Μάρτιος 2005, Οκτώβριος 2007)
• Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Γαλλίας: 2005/06
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Πρωταθλήματος από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Γαλλίας: 3 (2003/04, 2004/05, 2005/06)
• Μέλος Καλύτερης Ενδεκάδας Πρωταθλήματος από την Ευρωπαϊκή Ένωση Επαγγελματιών Αθλητικών Δημοσιογράφων: 2 (2005/06, 2006/07)
• Παίκτης της Χρονιάς για το Κατάρ: 2010

Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο