Αποτελεί ένα από τα πιο “ελκυστικά χαρτιά” του φετινού καλοκαιριού για ομάδες της ΕΠΣ Πιερίας, έχοντας αποδεσμευτεί από τον Ερμή Εξοχής έπειτα από δυο χρόνια συνεργασίας. Έχει συνδέσει το όνομά του με σημαντικές επιτυχίες ομάδων του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, με αποκορύφωμα όλων την κατάκτηση του “νταμπλ” με τον Ποσειδώνα Νέων Πόρων, ενώ για περισσότερο από μία δεκαετία δοκιμάζει τον εαυτό του στον τομέα των τμημάτων υποδομής.Ο Γιώτης Παρασίδης σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο katerinisport.gr μίλησε για την πρώην ομάδα του, τον Ερμή Εξοχής, για τα σχέδιά του ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν, για την προπονητική φιλοσοφία του, για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Πιερίας, για τα τμήματα ακαδημιών τα οποία αποτελούν το μεγάλο του πάθος, ενώ αναφέρθηκε και στην πολυπόθητη “αναγέννηση” που ετοιμάζει ο Πιερικός, έχοντας υπηρετήσει ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής την ιστορικότερη φανέλα του Νομού για τρεις σεζόν.
“Για να είμαστε πιο ακριβείς θα έλεγα ότι η ομάδα έχει πρωταγωνιστικούς στόχους τα τελευταία δυο χρόνια. Μιας και βρίσκεται στη πρώτη κατηγορία τα τελευταία τρία. Οι μαζικές αποχωρήσεις είναι φυσικό επακόλουθο μιας ομάδας η οποία δεν λειτουργεί και μάλλον δεν έχει μέλλον. Οι λόγοι που οδήγησαν την ομάδα σε αυτή την κατάσταση μάλλον θα πρέπει να αναζητηθούν στους διοικούντες και δεν είμαι εγώ αρμόδιος για να κρίνω…”
– Φημολογείται ότι είναι ορατό το ενδεχόμενο ο Ερμής να μην συμμετέχει καθόλου στο νέο πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣ Πιερίας; Τι πιστεύετε;
“Με τα υπάρχοντα δεδομένα και με όσα γνωρίζω, νομίζω ότι όντως αυτό είναι το πιο ορατό ενδεχόμενο.
Ελπίζω πάντως να ανατραπούν αυτά τα δεδομένα και η ομάδα να αγωνιστεί κανονικά στην πρώτη κατηγορία”.
– Ποια είναι τα σχέδια σας ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν, τώρα που χώρισαν οι δρόμοι σας με την ομάδα της Εξοχής;
“Τα σχέδια μου είναι να αξιολογήσω τις υπάρχουσες προτάσεις ή τις προτάσεις οι οποίες ενδεχομένως να παρουσιαστούν στη πορεία, να τις αξιολογήσω με την δικιά μου κρίση και με τις δικές μου προτεραιότητες και να αποφασίσω ποια θα είναι η επόμενη ομάδα που θα συνεχίσω την καριέρα μου”.
– Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα (αγωνιστικά και μη) που επιθυμείτε να διέπουν την εκάστοτε ομάδα σας;
“Αγωνιστικά οι ομάδες μου διέπονται από μία επιθετική νοοτροπία και μια επιθετική ποδοσφαιρική κουλτούρα και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το χώρο της επίθεσης, αλλά έχει να κάνει και συνολικά με τη λειτουργία της ομάδας ξεκινώντας πάντα από την άμυνα. Αυτό που με ενδιαφέρει πολύ είναι η ομάδα μου να κάνει ένα παιχνίδι πρωτοβουλίας και να μην προσπαθεί να ”κλέψει”. Βρισκόμαστε σε ερασιτεχνικό επίπεδο, το ποδόσφαιρο είναι ένα όμορφο άθλημα και οφείλουμε εμείς οι προπονητές με τον τρόπο που το διδάσκουμε να το κάνουμε ακόμα ομορφότερο.
Εξωαγωνιστικά, ένα καλό γήπεδο βοηθητικό, βοηθητικοί χώροι, αποδυτήρια, ρούχα, μια στοιχειώδη οργάνωση ενός ερασιτεχνικού σωματείου νομίζω είναι αρκετή για να πείσει τους αθλητές να έρχονται πιο συχνά στο γήπεδο, να είναι πιο συνεπείς στις υποχρεώσεις τους και να ευχαριστιούνται περισσότερο αυτό που κάνουν”.
-Πιστεύετε ότι θα έχουμε μία ποιο ανταγωνιστική Α’ ΕΠΣ Πιερίας τη φετινή σεζόν συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια και ποιες ομάδες θεωρείτε πως θα πρωταγωνιστήσουν;
“Όντως με τα τωρινά δεδομένα φαίνεται ότι το φετινό πρωτάθλημα θα είναι κατά πολύ πιο ανταγωνιστικό από το περσινό. Υπάρχει μία πεντάδα, εξάδα ομάδων οι οποίες έως τώρα έχουν κάνει πολύ καλές κινήσεις στο μεταγραφικό κομμάτι και δείχνουν ότι οι βλέψεις τους θα είναι πρωταγωνιστικές. Ενδεικτικά νομίζω ότι το Δίον, το Κεραμίδι, ο Βατανιακός, ο Κορινός, ενδεχομένως η Νεοκαισάρεια, ο Πλαταμώνας και ο Κολινδρός είναι μία εξάδα, εφτάδα ομάδων οι οποίες θα βρίσκονται αρκετά ψηλά και θα διεκδικούν με ίσες αξιώσεις το τίτλο του πρωταθλητή”.
– Κατά πόσο έχει αλλάξει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο του σήμερα σε σχέση με τα χρόνια που βρισκόσασταν ακόμα μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και σε ποιους τομείς κυρίως;
“Καταρχήν, δε νομίζω ότι έχουν γίνει κοσμογονικές αλλαγές μιας κι έχουν περάσει περίπου 11 χρόνια που σταμάτησα το ποδόσφαιρο. Άρα δε μιλάμε για μία προηγούμενη γενιά. Οι όποιες διαφοροποιήσεις αγωνιστικά έχουν περισσότερο να κάνουν με τους σχηματισμούς και τα συστήματα, με τον τρόπο άμυνας, ανάπτυξης, επιθετικής λειτουργίας, με την άμυνα χώρου και με τις διάφορες παραλλαγές των σχηματισμών οι οποίες συνεχώς εξελίσσονται. Για να γίνω ποιο κατανοητός, πριν από 15-20 χρόνια ο κύριος σχηματισμός ήταν 3 ποδοσφαιριστές στην άμυνα, 5 στο κέντρο και δύο επιθετικοί με κάποιες παραλλαγές, ενώ σήμερα το 4-3-3 το 4-2-3-1 είναι οι κυρίαρχοι σχηματισμοί .
Μια ίσως σημαντική αλλαγή στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο έχει να κάνει με τις πιο εξειδικευμένες ακαδημίες ποδοσφαίρου που έχουν να κάνουν με τα παιδιά. Σίγουρα υπάρχουν πλέον πιο καταρτισμένοι προπονητές οι οποίοι παρακολουθούν τις σχολές προπονητών της ΕΠΟ και ψάχνονται πιο πολύ στο διαδίκτυο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να εξελιχθεί ένας προπονητής και αυτό μεταφέρεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο με ομάδες οι οποίες ακόμα και σε ερασιτεχνικό επίπεδο να βρίσκονται σε καλύτερη φυσική κατάσταση καθ όλη τη διάρκεια της σεζόν. Να αγωνίζονται τακτικά πιο καλά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, μιας και τα παιδιά είναι εκπαιδευμένα από μικρά και να παρουσιάζουν ένα ενδεχομένως πιο ομοιόμορφο και ολοκληρωμένο θέαμα σε σχέση με τα προηγούμενα έτη”.
– Έχετε φορέσει τη φανέλα του Πιερικού στο παρελθόν για τρία χρόνια σε δύο θητείες μάλιστα. Ποια είναι η γνώμη σας για το “restart” που ετοιμάζει η ιστορική ομάδα της Κατερίνης υπό την καθοδήγηση της καινούργιας και πολυμελής διοίκησης;
“Αγωνίστηκα τρεις αγωνιστικές σεζόν σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά επίσης και μια δεκαετία, όλα τα προηγούμενα χρόνια, στα τμήματα ακαδημιών του Πιερικού, μιας και δε φόρεσα άλλη φανέλα στη παιδική μου ηλικία. Το restart αυτό οι Πιερείς το περίμεναν αρκετά χρόνια. Πιστεύω ότι σήμερα είναι μία πολύ καλή ευκαιρία να ξεκινήσουν όλα από την αρχή, να οργανωθούν όπως θα έπρεπε, όπως αξίζει και αρμόζει στην στοργικότερη ομάδα του Νομού μας. Εύχομαι από καρδιάς να μην χαθεί αυτή η ευκαιρία… Υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι παράγοντες που πλαισιώνουν το καινούργιο διοικητικό σχήμα και αν σε αυτό προσθέσουμε την αμέριστη συμπαράσταση του νέου Δημάρχου της πόλης μας, θα έλεγα ότι υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για κάτι καλό όσο αναφορά το μέλλον. Οφείλουμε λοιπόν όλοι μας ποδοσφαιριστές, παράγοντες, προπονητές, φίλαθλοι να σταθούμε αρωγοί σε αυτή την προσπάθεια και να βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι για την ανάκαμψη της ιστορικής ομάδας της Κατερίνης!”.
– Παρόλο που η Κατερίνη είναι μία πόλη με μεγάλη παραγωγή ποδοσφαιριστών, πολλοί εκ των οποίων διαπρέπουν στο υψηλότερο επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου, παρατηρούμε δυστυχώς το φαινόμενο της απουσίας ομάδας του Νομού μας στην πρώτη κατηγορία εδώ και δεκαετίες. Για ποιο λόγο θεωρείτε πως συμβαίνει αυτό το οξύμωρο γεγονός;
“Αν δε κάνω λάθος ο Πιερικός αγωνίστηκε την τελευταία φορά στην πρώτη κατηγορία τη σεζόν 92΄-93΄. Αν ανατρέξουμε λίγο στο παρελθόν, μιλάω για την δεκαετία του 70΄και την τεράστια ομάδα που είχε τότε ο Πιερικός, όπως και την τελευταία ομάδα στην δεκαετία του 90΄ το 91-92-93 που ήταν και η τελευταία φορά που αγωνίστηκε στην πρώτη κατηγορία, ο Πιερικος απαρτιζόταν στο σύνολό του από γηγενείς ποδοσφαιριστές. Από τη στιγμή που το έχασε αυτό το στοιχείο, και που μπήκαν στην αγορά ξένοι ποδοσφαιριστές εκτός Νομού με ότι αυτό συνεπάγεται, είδαμε μια πτώση η οποία τα επόμενα χρόνια έγινε συνήθεια θα μπορούσα να πω, και φτάσαμε να βλέπουμε τον Πιερικό ακόμα και στην τέταρτη κατηγορία κοντά στο 2000! Νομίζω στο σύνολό τους, οι επαρχιακές ομάδες με πάρα πολύ λίγες εξαιρέσεις δεν έχουν πολύ ισχυρούς ποδοσφαιρικούς παράγοντες, οικονομικά πάντα, οι οποίοι θα τις κρατήσουν στο υψηλότερο επίπεδο για πολλά χρόνια. Επομένως, ο τρόπος που θα έπρεπε να κατοχυρώσουν το δικαίωμα στο ποδοσφαιρικό τους μέλλον έχει να κάνει με γηγενείς ποδοσφαιριστές, έχει να κάνει με οργάνωση από τα σπλάχνα, με τις ακαδημίες και ούτω καθεξής. Εφόσον ο Πιερικός ξέφυγε από αυτό το μονοπάτι, σταδιακά υπήρξε η πτώση, μια πτώση η οποία επιδεινώθηκε ραγδαία με την οικονομική κρίση που βίωσε όλη η χώρα μας την τελευταία δεκαετία και έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο ο Πιερικος να βρίσκεται νομίζω στο χειρότερο σημείο της ποδοσφαιρικής του ιστορίας του! Είναι πλέον απαρχαιωμένος στην τέταρτη κατηγορία και να προσπαθεί να κάνει μια επανεκκίνηση”.
– Πρόσφατα παρακολουθήσατε τις σχολές προπονητικής για να αποκτήσετε το δίπλωμα UEFA A’. Ποιοι είναι οι μακροπρόθεσμοι στόχοι που έχετε στο μυαλό σας και ποιο είναι το κομμάτι που σας συναρπάζει περισσότερο από όλα στην τέχνη της προπονητικής;
“Είχα πολύ καιρό να ακούσω έναν δημοσιογράφο να χαρακτηρίζει την προπονητική ως «Τέχνη» είναι κάτι πολύ εύηχο στα αυτιά μου! Δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να μιλάμε για βραχυπρόθεσμους στόχους όσο αναφορά τη προπονητική και το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, επομένως όπως λέμε και στους ποδοσφαιριστές μας κοιτάμε κάθε παιχνίδι, κοιτάμε μόνο την επόμενη μέρα, την επόμενη ομάδα η οποία θα μας εντάξει στο ενεργητικό της. Στόχος είναι να γινόμαστε κάθε μέρα καλύτεροι, να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα για εμάς, για τις ομάδες μας και εφόσον όλα πηγαίνουν καλά ίσως ένας από τους επόμενους στόχους θα ήταν η προπονητική στις αμέσως μεγαλύτερες κατηγορίες. Νομίζω το ποιο συναρπαστικό κομμάτι είναι το coaching κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού! Αυτή η ιδιότυπη παρτίδα σκάκι η οποία στο τέλος έχει έναν νικητή!”.
– Οι απόψεις ποικίλουν σχετικά με το προφίλ του Έλληνα ποδοσφαιριστή. Εσείς που έχετε δουλέψει με πάρα πολλά παιδιά όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε στους πάγκους, ποιο θεωρείτε πως αποτελεί το μεγάλο ”συν” αλλά και το μεγάλο ”πλην” του μέσου Έλληνα ποδοσφαιριστή;
“Συν είναι σίγουρα το ταλέντο του νεαρού Έλληνα ποδοσφαιριστή έως την χρυσή ηλικία των 15 ετών. Το πρόβλημα ξεκινάει από εκεί και μετά και είναι πολύπλευρο. Σίγουρα ένα μείον είναι ότι ο Έλληνας δεν αρέσκεται στο να δουλεύει και πάρα πολύ, δε φημίζεται για την εργατικότητα του, για τη συνέπεια του. Νομίζω ότι είναι ένα θέμα το οποίο έχει πάρα πολλούς παράγοντες για αυτό και η εξέλιξη των περισσοτέρων νεαρών ποδοσφαιριστών δεν είναι αυτή που θα περιμέναμε”.
– Αν είχατε την δυνατότητα να επιλέξετε μία χώρα της Ευρώπης στην οποία θα θέλατε να “κοουτσάρετε” κάποια στιγμή στη ζωή σας, ποια θα ήταν αυτή και γιατί;
“Ας ονειρευτούμε για λίγο λοιπόν και ας ταξιδέψουμε στον απόλυτο ποδοσφαιρικό προορισμό, την Αγγλία! Το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή, προπονητή, ακόμα και φιλάθλου που θα ήθελε να παρακολουθήσει από κοντά ένα παιχνίδι Αγγλικού πρωταθλήματος. Το ”γιατί” είναι πολύ εύκολο να απαντηθεί… Τα κάνουν όλα με απόλυτο επαγγελματισμό, ευχαριστιούνται και διασκεδάζουν το παιχνίδι όσο κανένας άλλος!”.
– Ποιες είναι οι δύο ομορφότερες στιγμές της προπονητικής σταδιοδρομίας σας;
“Η μία είναι η άνοδος με το Δια Δίου που ήταν και η πρώτη μου χρονιά ως προπονητής, ενώ η δεύτερη και ομορφότερη όλων ήταν η προπέρσινη με την ομάδα του Ποσειδώνα Νέων Πόρων και το νταμπλ το οποίο κατακτήσαμε!”.
– Ασχολείστε για περισσότερο από μια δεκαετία και με το κομμάτι των τμημάτων υποδομής. Πως είναι η καθημερινότητα ενός προπονητή ακαδημιών και σε μία κλίμακα από το 1 μέχρι το 10, πόσο ταλέντο υπάρχει στα νεαρά παιδιά του ποδοσφαίρου της περιοχής μας;
“Η καθημερινότητα ενός προπονητή ακαδημιών είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με έναν προπονητή σε ομάδα ενηλίκων. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει άγχος, το άγχος του αποτελέσματος της Κυριακής. Υπάρχει όμως ένα πολύ μεγάλο αίσθημα ευθύνης όσον αφορά τα παιδιά που προπονούμε, διδάσκουμε και εκπαιδεύουμε, και όσον αφορά την εξέλιξη τους και το μέλλον τους.
Σε μια κλίμακα από το 1 έως το 10 θα έλεγα ότι το ταλέντο που υπάρχει στη περιοχή μας είναι στο 8,5!”.
