Με ένα συγκινητικό κείμενο, ο Γιάννης Συμεωνίδης “αποχαιρέτησε” τον παλιό συμπαίκτη του στον Εθνικό Πειραιά, τον Βραζιλιάνο Λούκας Περέιρα που “έφυγε” από τον κορωνοϊό σε ηλικία 39 ετών.
Η ανάρτηση του Κατερινιώτη προπονητή τερματοφυλάκων:
Μπορει να μην ηταν ο σταρ που ηρθε στην Ελλαδα απο την Εθνικη Βραζιλιας.
Μπορει να μην ηταν συμπαικτης του Ριβαλντο ή του Τζιοβανι.
Ηρθε στην Ελλαδα αγνωστος με καποιες συμμετοχες στην Α Εθνικη Γαλλιας αν θυμαμαι καλα στον Εθνικο Πειραιως των χιλιων προβληματων την αγωνιστικη περιοδο 2010-2011.
Ηρθε υπερβαρος χωρις ρυθμο αγωνων και οταν τον ειδαμε γελουσαμε και λεγαμε ενας ακομα παλτο στη συλλογη μας για φετος.Ειχαμε μεινει δυστυχως στην προηγουμενη χρονια που ο προκατοχος του μαγος Σουμπινιο ειχε μαγεψει εμας τους αντιπαλους και ολη τη τοτε ποδοσφαιρικη πιατσα παιρνοντας μεταγραφη στον Ολυμπιακο.
Ο Λούκας ειχε να αντιμετωπισει αναποφεκτα τις συγκρισεις με το μικρο μαγο αλλα και με τον ιδιο του τον εαυτο που ηρθε σχεδον παρατημενος στην Ελλαδα.
Ομως δεν το εβαλε κατω παλεψε μοχθησε εβγαλε ψυχη και φιλοτιμο πραγμα σπανιο για ξενο και ειδικα Βραζιλιανο που στην πλειοψηφια το μονο που τους ενοιαζε ηταν ποτε θα πληρωθουν.
Θυμαμαι ενα παγωμενο απογευμα στο Ελληνικο ματς με τον ΟΦΗ.Η ομαδα ηταν σε οριακο σημειο λογω προβληματων βαθμολογικα χαμηλα ματς οπως λεμε διχως γυρισμο.
Ο Λούκας ηταν εκει βραχος μπροστα σμπαραλιασε καθε στοπερ που ερχοταν κοντα του σκοραροντας με ενα ασυλλυπτο φαουλ που θυμισε τον προκατοχο του Σουμπινιο.
Μετα τον αγωνα ολοι χαρουμενοι και περιμενοντας μηπως και καποιος απο τη διοικηση εμφανιστει εστω για τα συγχαρητηρια τον βλεπω να καθεται στη θεση του στα αποδυτηρια παγωμενο και να κλαιει σαν μικρο παιδι.
Τον πλησιασα με διαθεση να τον πειραξω οπως εκανα παντα και του λεω “Τι επαθες ρε χοντρουλη;”
Σηκωνει το βλεμα του βουρκωμενος με κοιταει χαμογελαει και μου λεει καλοσυνατα.
Φιλε μου εγω το βραδυ μαλλον στο σπιτι δεν θα εχω ρευμα ουτε θερμανση αλλα δεν πειραζει εγω ηρθα εδω για να πετυχω και θα πετυχω.
Πραγματικα τα εχασα εκεινη τη στιγμη δεν ηξερα τι να πω.Του προτεινα να τον φιλοξενησω στο σπιτι μου αλλα απο ευγενια δεν δεχτηκε γιατι ηξερε οτι ειχα οικογενεια και δεν ηθελε να γινει βαρος.
Αυτος ηταν ο Λουκας ενας μαχητης της ζωης που δυστυχως εχασε χθες το πιο κρισιμο ματς της ζωης του απο αυτον τον κωλοιοο που φυτεψαν στις ζωες μας ετσι εντελως αναιτια.
RIP φιλε Lucas Pereira
