Του Γιάννη Σερέτη
Πολλά – πολλά για το ποιος είναι το απόλυτο φαβορί και το απόλυτο αουτσάιντερ στο «ντέρμπι αιωνίων» δεν χρειάζονται. Από τη μια πλευρά ο Παναθηναϊκός που ακόμη ψάχνει την ταυτότητά του με καινούριο προπονητή και πολλούς νέους παίκτες στη μεσοεπιθετική γραμμή του, έχει «λαβωμένη» την αμυντική του γραμμή και έξτρα των Κουρμπέλη – Σένκεφελντ σημαντικές απουσίες (Διούδης, Ιωαννίδης, Κώτσιρας) και πάει να παίξει στην πιο σκληρή έδρα του πρωταθλήματος, η οποία αυτή τη φορά θα είναι γεμάτη, με το πρώτο sold out της σεζόν.
Πάει να παίξει εναντίον μιας ομάδας που έχει στον πάγκο της τον καλύτερο προπονητή του πρωταθλήματος, διαθέτει αναρίθμητες επιλογές από τη μέση και μπροστά και προέρχεται από εμφατική/ιστορική εκτός έδρας νίκη επί της Φενέρμπαχτσε. Aπό θρίαμβο ο οποίος εξαφάνισε και την παραμικρή «μουρμούρα» εντός ή πέριξ της ομάδας ως απόρροια της εντός έδρας γκέλας με τον Ατρόμητο στην πρεμιέρα και της αγχωτικής νίκης με κάκιστη απόδοση στο β΄ ημίχρονο επί της Λαμίας.
Εχει και ο Ολυμπιακός τις σημαντικές απουσίες του. Πέραν αυτής του Φορτούνη που είναι «μόνιμη» (τύπου Κουρμπέλη – Σένκεφελντ), είναι τεράστια η απώλεια του «ογκόλιθου» Εμβιλά, είναι σημαντική του Ονιεκούρου που μειώνει τις επιλογές στα άκρα. Και θα είναι πλήγμα για τους Ερυθρόλευκους αν τελικά «προστατευτεί» ο επιβαρυμένος Ρέαμπτσιουκ και παίξει ο δεξιοπόδαρος Καρμπόβνικ με αντίπαλο τον Χατζηγιοβάνη στην αριστερή πτέρυγα…
Το αξίωμα σύμφωνα με το οποίο «στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν» θα διατηρείται εις τους αιώνες των αιώνων. Επιβεβαιώθηκε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο μόλις πριν από λίγες ημέρες στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» με την ιστορική (και… «ελληνική») νίκη της Σέριφ επί της επιπόλαιας, αλαζονικής και αδιάβαστης Ρεάλ. Ομως είναι αληθινή κατάντια για τον Παναθηναϊκό να πηγαίνει στο Φάληρο με πιθανότητες επιτυχίας (δηλαδή για… Χ2) ίδιες με του Ατρομήτου που έκανε την έκπληξη με το 0-0 της πρεμιέρας, μετρώντας δύο ισοπαλίες και επτά ήττες στο Φάληρο μετά το αλησμόνητο 0-3 του 2014, στο πάρτι του Μπεργκ εναντίον Αβραάμ – Μανωλά και του Γιάννη Αναστασίου επί του Μίτσελ…
Πέραν όλων αυτών των δεδομένων, πάντως, κάθε ματς κρύβει πάντα τη δική του, ξεχωριστή ιστορία. Και υπ’ αυτό το πρίσμα υπάρχουν συγκεκριμένα ποδοσφαιρικά τεκμήρια σε ατομικό και συνολικό πεδίο, στα οποία ο Παναθηναϊκός καλείται να ανταποκριθεί αν θέλει να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο μπορεί σ’ ένα ματς μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας συγκριτικά με όλα τα προηγούμενα (εννιά φιλικά + τέσσερα επίσημα) που έχει δώσει από την εκκίνηση της προετοιμασίας. Πιο δύσκολο και από το φιλικό εναντίον της Μίλαν του Ζιρού στην Ιταλία, δεδομένου ότι επρόκειτο για παιχνίδι προετοιμασίας, με αρκετές απουσίες αμφότερων των ομάδων και με αλλαγή σχεδόν όλης της ενδεκάδας της ιταλικής ομάδας μετά το 60’…
Εχουμε και λέμε λοιπόν, ως προς τα βασικά «πρέπει» του Παναθηναϊκού εναντίον του πρωταθλητή Ελλάδας…
Να αποφύγει το «σύνδρομο του πρώτου 20λεπτου»
Ο Παναθηναϊκός μπήκε αγχωμένος στην πρεμιέρα εναντίον του Απόλλωνα. Επέτρεψε στον αντίπαλό του να κυριαρχήσει στα πρώτα 25 λεπτά και να δημιουργήσει δύο καθαρές φάσεις για γκολ. Μπήκε «μουδιασμένος» στα Γιάννενα, όπου ο αντίπαλος ξεκίνησε με ένταση, πίεση και δύο κερδισμένα κόρνερ στα πρώτα τρία λεπτά. Δέχθηκε το γκολ στο 5’ με απίθανο σουτ του Γκαρντάφσκι και δεν μπόρεσε ποτέ να σκοράρει. Στο «Κλεάνθης Βικελίδης» μπήκε πιο ισορροπημένα στο ματς, αλλά δέχθηκε γκολ στην πρώτη φάση του αντιπάλου, ως προϊόν δικών του σερί λαθών. Τελικά ηττήθηκε με γκολ του Καμαρά στο 10’. Εναντίον του Βόλου έγραψε ιστορία με το πιο γρήγορο δικό του «2-0» στην Α’ Εθνική, αλλά το «Γ. Καραϊσκάκης» είναι αλλιώς… Ο Ολυμπιακός εφέτος (εν αντιθέσει με ό,τι συνέβαινε πέρυσι) σκοράρει σταθερά στο πρώτο 15λεπτο (Aπόλλων, Λαμία, Αστέρας, Φενέρ σερί!) κι αν τα καταφέρει και αύριο οι Πράσινοι δύσκολα θα το «γυρίσουν»…
Να διαχειριστεί τα συναισθήματα των παικτών του
Με τον Απόλλωνα είχε κλειστεί στα καρέ του μέχρι το 25’ και μετά το δοκάρι του Ρουμπέν Πέρεθ πέτυχε δύο γκολ και είδε άλλη μια φορά το γκολ στο δοκάρι μέσα σε 15 λεπτά! Με τα Γιάννενα και τον Αρη δέχθηκε γκολ νωρίς και δεν το ισοφάρισε ποτέ! Με τον Βόλο σκόραρε στο 3’ και μέχρι το 45’ πέτυχε άλλα τρία γκολ: το σκορ θα μπορούσε να είναι και 5-1 στο ημίχρονο. Συμπέρασμα: αυτός ο Παναθηναϊκός επηρεάζεται (ακόμα) πολύ εύκολα από την εξέλιξη του αγώνα. Και επειδή στο Φάληρο ουκ ολίγες φορές παλαιότερα και πιο πρόσφατα έχει προηγηθεί, αλλά έχει φύγει ηττημένος ή μόνο με έναν βαθμό στο σακούλι, καλείται να διαχειριστεί με μεγαλύτερη ωριμότητα τα συναισθήματα των παικτών του κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δεν χρειάζεται ούτε καταθλιπτική και μοιρολατρική αντιμετώπιση αν δεχθεί γκολ (ειδικά αν αυτό συμβεί στο πρώτο 20λεπτο), ούτε «τρέλα» αν προηγηθεί επί του Ολυμπιακού. Δύσκολο, αλλά πρέπει να το προσπαθήσει!
Να τρέξει πολύ και συντονισμένα
Στο επιθετικό transition ο Παναθηναϊκός ήταν σε καλό επίπεδο από τα φιλικά του και σταδιακά προοδεύει. Στο αμυντικό του transition ήταν προβληματικός και σταδιακά βελτιώνεται (με πρωτοπόρο τον Αλεξανδρόπουλο που βρήκε τη θέση του στην ενδεκάδα). Όμως ακόμα είναι ένα φρέσκο σύνολο. Δεν έχει το συντονισμό και τις αυτοματοποιημένες κινήσεις χωρίς τη μπάλα, πέραν αυτών που ανταποκρίνονται στον ποδοσφαιρικό κοινό νου ενός εξτρέμ επί παραδείγματι, ή ενός «οκταριού». Ο Παναθηναϊκός καλείται να εκμεταλλευτεί την κόπωση ορισμένων παικτών του Ολυμπιακού, οι οποίοι αγωνίστηκαν στο «Σουκρού Σαράτσογλου» το βράδυ της Πέμπτης, να πρεσάρει συντονισμένα και με καλύψεις, να τολμήσει κατά διαστήματα να πιέσει και στην πρώτη ζώνη τον άτσαλο Σισέ, να τα δώσει όλα. Αν βάλουν στο DVD το περυσινό β΄ ημίχρονο με Μπόλονι (ελλιππής Ολυμπιακός με φορ τον Φορτούνη, καταλυτική είσοδος του Αλεξανδρόπουλου στο 46’) θα έχουν έναν καλό «οδηγό» στο Κορωπί…
Να σταθεί όρθιος στις στατικές φάσεις
Ο Μπρινιόλι θα κάνει ντεμπούτο. Το δίδυμο Πούγγουρα – Σάρλια θα εμφανιστεί για πρώτη φορά on stage. Όμως στις στατικές φάσεις ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί βοήθεια από όλους! Από τον Ρουμπέν Πέρεθ και τον Αλεξανδρόπουλο, από έναν εκ των Μαουρίσιο/Λούντκβιστ (όποιον επιλέξει ο Γιοβάνοβτς στη μεσαία γραμμή), από τον φορ Καρλίτος, από τους ακραίους μπακ του Σάντσεθ – Χουάνκαρ. Το θετικό για τους Πράσινους είναι πως έχει αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό ο μέσος όρος ύψους της ενδεκάδας τους. Το… αρνητικό είναι πως ο Ολυμπιακός όχι μόνο διαθέτει «αεροπορία» επιπέδου… RAF (Σισέ, Σωκράτης, Μπα, Μπουχαλάκης, Καμαρά, Ελ Αραμπί, Τικίνιο, Μασούρας), αλλά είναι και πολύ καλά δουλεμένη ομάδα σ’ αυτό το σκέλος του παιχνιδιού, έχοντας το ίδιο προπονητικό τιμ για τέσσερα σερί χρόνια αλλά και καταπληκτικούς εκτελεστές στατικών φάσεων, με κορυφαίο όλων τον Ματιέ Βαλμπουενά.
Να χτυπήσει από τις πτέρυγες
Ο Ολυμπιακός δύσκολα θα «τρυπηθεί» από τον κεντρικό άξονά του, ειδικά στην περίπτωση που ο Πέδρο Μαρτίνς επιλέξει σχήμα με τρεις μέσους (Μπουχαλάκη – Κούντε – Μαντί Καμαρά). Όμως ο Παναθηναϊκός μπορεί να λαβώσει τον αντίπαλό του στις πτέρυγες. Και από δεξιά με τον Χατζηγιοβάνη εναντίον Ρέαμπτσιουκ/Καρμπόβνικ και από αριστερά με τον Βιτάλ εναντίον του Λαλά. Σημαντικό ρόλο, βέβαια θα παίξει και η υποστήριξη των ακραίων μπακ (Σάντσεθ και Χουάνκαρ), αλλά και οι «καλύψεις» από τους εξτρέμ του Ολυμπιακού: ο Μασούρας, επί παραδείγματι, είναι πολύ λογικό να παίξει δεξιά, πάνω στον Χουάνκαρ. Όμως σε κάθε περίπτωση οι Πράσινοι μπορούν να αξιοποιήσουν την ταχύτητα και την τεχνική των δυο εξτρέμ τους στα 1 Vs 1 που θα προκύψουν με τους ακραίους μπακ του γηπεδούχου.
Πηγή: Gazzetta