Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο Ολυμπιακός, παίζει λέει την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα αλλά δεν έχει γκολτζή και για αυτό είναι πίσω από τον ΠΑΟΚ. Πρόκειται για μια συζήτηση ,την οποία ακόμα κι εκείνοι που διαφωνούν με την αρχική θέση, την κάνουν σοβαρά. Το δέχονται ως ενδεχόμενο και επιχειρηματολογούν επ’ αυτού.
Τη σεζόν 2016-2017, ο ΠΑΟΚ τερμάτισε πίσω από τον Ολυμπιακό έξι πόντους, ξεκινώντας τη σεζόν από το -3 λόγω της απόφασης του Ιβάν να μην κατέβει να αγωνιστεί η ομάδα στην ρεβάνς του ημιτελικού του Κυπέλλου, την προηγούμενη χρονιά. Στην πραγματικότητα, η απόστασή του από τους Ερυθρόλευκους είχε ανοίξει από την αρχή της χρονιάς και απλώς μαζεύτηκε κάπως στο τέλος. Ο Ολυμπιακός δεν είχε παίξει μπάλα της προκοπής, γενικά. Ο ΠΑΟΚ του Βλάνταν Ίβιτς αντιθέτως, έπαιξε από καλά έως πολύ καλά (μέχρι τα καταστροφικά πλέι – οφ), απλώς ειδικά στον πρώτο γύρο, δημιουργούσε και έχανε ένα κάρο ευκαιρίες, καθώς ο Κλάους Αθανασιάδης είχε ήδη μπει στην μακρά περίοδο της αφλογιστίας του και ο Πρίγιοβιτς δεν είχε έρθει ακόμα. Παρεμπιπτόντως, την ίδια σεζόν στην Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ είχε περάσει στη φάση των 32 του Γιουρόπα Λιγκ, σημειώνοντας στους ομίλους ένα σπουδαίο διπλό επί της Φιορεντίνα.
Τότε λοιπόν, κάποιοι από εμάς γράφαμε ότι ο ΠΑΟΚ παίζει ίσως την καλύτερη μπάλα από όλους αλλά του έλειπε ο γκολτζής για να κυνηγήσει βάσιμα τον τίτλο. Η αντίδραση των περισσοτέρων ήταν ο χλευασμός. Όπως η αντίδραση των περισσοτέρων ήταν διαχρονικά ο χλευασμός όποτε ισχυριζόμασταν ότι ο ΠΑΟΚ παίζει πολύ καλή μπάλα και μένει πίσω από την κορυφή για άλλους λόγους – αγωνιστικούς, όπως η έλλειψη γκολτζή, ή εξωαγωνιστικούς.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έχει γίνει …ΠΑΟΚ προ διετίας. Αλλά ουδείς τον χλευάζει. Αντιθέτως, είναι ο ΠΑΟΚ που – ενώ ούτε έγινε, και ελπίζω ότι ούτε θα γίνει ποτέ, Ολυμπιακός – ακούει και πάλι την κριτική!
Ναι, η παρουσία του στο Γιουρόπα Λιγκ ήταν κάκιστη. Αλλά στο πρωτάθλημα έχει 13 νίκες και μία ισοπαλία σε 14 παιχνίδια! Αν γινόταν το ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα θα ολοκλήρωνε έναν απίστευτο, σχεδόν άπταιστο πρώτο γύρο, όπου «τυχερός» όπως λένε ορισμένοι, υπήρξε κυρίως στο ματς με τον Ολυμπιακό. Ούτε με την ΑΕΚ, ούτε με τον Άρη, ούτε ασφαλώς, σε κανένα από τα υπόλοιπα παιχνίδια του – η ύπαρξη του Πρίγιοβιτς δεν συνιστά τύχη, συνιστά επιλογή! Επίσης, πέρα από τους εντεταλμένους «δημοσιογράφους» που προσπαθούν να δημιουργήσουν την αντίθετη εντύπωση, ουδείς πρέπει να πιστεύει ότι ο ΠΑΟΚ βρίσκεται εκεί που βρίσκεται λόγω διαιτησίας.
Και εντούτοις, όχι. Και πάλι τα εύσημα που δικαιούται δεν πρόκειται να τα πάρει. Γιατί; Ο καθένας μπορεί να επικαλεστεί και έναν διαφορετικό λόγο:. Αλαζονεία, νεοπλουτισμός, Λουτσέσκου, η οικογένεια Σαββίδη, το χέρι του Βιεϊρίνια στη Λαμία, η περυσινή γκρίνια για το «κλεμμένο» πρωτάθλημα, πάντα κάτι θα τους φταίει, εκτός από το προφανές που δεν το παραδέχονται ποτέ: ότι δεν τους αρέσει που ο ΠΑΟΚ μεγάλωσε. Τον προτιμούν συμπαθές ΠΑΟΚάκι, για να μαλώνουν οι τρεις τους για τις κούπες και το ποια είναι η μεγαλύτερη ομάδα ή ποια παίζει την καλύτερη μπάλα.
Να σας πω την αλήθεια, μέχρι πρόσφατα με ενοχλούσε πολύ αυτό. Όχι πια. Τώρα, δεν με ενοχλεί καθόλου. Μάλλον το απολαμβάνω κιόλας. Βλέποντας την γκολάρα του Πρίγιοβιτς σε δημόσιο χώρο και διαπιστώνοντας πόσα ξενερωμένα βλέμματα υπήρχαν γύρω μου, ένιωσα ακόμα μεγαλύτερη χαρά από όση θα ένοιωθα κανονικά. Αν για να σε συμπαθούν, πρέπει να μην τους ενοχλείς, τότε ας μη σε συμπαθήσει ξανά ουδείς. Μια χαρά θα το αντέξουμε.
Ειλικρινά, σταμάτησε να με ενδιαφέρει , αν θα παραδεχτούν την αξία της ομάδας του Λουτσέσκου, οι οπαδοί των άλλων ομάδων, οι ουδέτεροι ή η κοινή γνώμη. Με ενδιαφέρει μόνο να παραμείνει πρώτη, δίκαια και άξια, όπως δίκαια και άξια έφτασε να είναι στην κορυφή – κι ας παίζει ο Ολυμπιακός την …καλύτερη μπάλα!
Στο ποδόσφαιρο, όπως και στην ζωή, το άγχος να είσαι αρεστός δεν είναι διόλου χρήσιμο και εποικοδομητικό. Οπότε, ας συνεχίσει να μεγαλώνει ο ΠΑΟΚ, κι ας μην γίνει συμπαθής ποτέ.
Όπως λέει και ένα στιχάκι της Λίνας Νικολακοπούλου άλλωστε: σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους, δεν θα μπορέσουμε!
Πηγή: Sport DNA
