Του Αλέξη Σπυρόπουλου
Το +7 είναι επιτυχία του αγωνιστικού μηχανισμού του Ολυμπιακού. Των ποδοσφαιριστών, του προπονητή, του επιτελείου. Δεν μπορεί να τους την πάρει, κανείς. Δουλεύουν με σοβαρότητα, με συνέπεια, με σταθερότητα.
Το +14, δηλαδή το +7 μετά το +7, είναι επιτυχία του μη-αγωνιστικού μηχανισμού του Ολυμπιακού. Ο,τι αυτός περιλαμβάνει. Δεν μπορεί να τους την πάρει, επίσης, κανείς. Το δούλεψαν μεθοδικά, συντονισμένα, νυχθημερόν, εκτός ωραρίων, έτρεχαν για γνωμοδοτήσεις όταν άλλοι εργαζόμενοι βγαίνουν να πιουν ποτά.
Το ‘να χέρι νίβει τ’ άλλο, που λένε. Και τα δυο μαζί, εδώ+τώρα εξασφαλίζουν στον εν αναμονή πρωταθλητή το πολύτιμο αγαθό της άνεσης. Τη δυσεύρετη πολυτέλεια της μη-πίεσης. Πλέον τα πλέι-οφ γίνονται κάτι σαν exhibition παιγνίδια, ακριβώς αυτό που χρειάζεται η ομάδα για να συντηρεί τον ρυθμό και τη φόρμα της ενόψει των άλλων δύο “ανοικτών” στόχων της σεζόν, Ευρώπη και Κύπελλο, δίχως να χρειάζεται να τσιτώνει τα όριά της όσο δεν παίρνει. Στους επτά πόντους της ομάδας, δώρο άλλοι επτά πόντοι στην ομάδα από το μαγαζί. Αξία, ανεκτίμητη.
Το +14 είναι ένα κατακόκκινο jackpot. Αλλά περισσότερο κι απ’ το +14 αυτό καθαυτό, το πραγματικό jackpot είναι ότι ο Ολυμπιακός βάζει τους κύριους ανταγωνιστές του σ’ αυτή την περίοδο της ανατροπής των συσχετισμών, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, τους πρωταθλητές της προηγούμενης διετίας, να σκοτωθούν (με αφετηρία αυτό το συν-πλην ένα που έχει διαμορφωθεί) για τη δεύτερη θέση. Μπορούν δε, να συνεχίσουν να σκοτώνονται για το κύπελλο-2017 και για το πρωτάθλημα-2018. Η ονείρωξη του κυρίου Βαγγέλη Μαρινάκη.
Τα δεδομένα αλλάζουν, συνεπώς. Και τούτο, διατρέχει ολόκληρη την κλίμακα της Σούπερ Λιγκ. Αν με τη “βαθμολογία αγωνιστικού χώρου” ο Γιώργος Δώνης έβαλε στόχο την τρίτη θέση στην κατάταξη, σε σχέση με την κανονική περίοδο που τερμάτισε τέταρτος μία-πιο-πάνω, τώρα δεν μπορεί παρά να είναι στόχος του Παναθηναϊκού η δεύτερη θέση. Είχε να το παλέψει, την τρίτη θέση, από -7. Εχει να το παλέψει, τη δεύτερη θέση, από -8. Γιατί όχι, λοιπόν;
Μονάχα για το ζευγάρι ΟΦΗ/Αρης φαίνεται πως δεν αλλάζει κάτι. Με την όποια βαθμολογία, αγωνιστικού χώρου ή την άλλη, για την πέμπτη θέση μένει να (αντ)αγωνιστούν. Να τη (συν)διεκδικήσουν, όχι μόνον επειδή η πέμπτη είναι καλύτερη από την έκτη, αλλ’ επιπλέον γιατί η πέμπτη είναι γκαραντί Γιουρόπα Λιγκ ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός, κόντρα στις πιθανότητες θα πρέπει να πούμε, άρει τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Φαβορί εδώ, να μου επιτρέψουν οι πολυάριθμοι φίλοι στην Κρήτη, εκτιμώ πως είναι ο Αρης. Επειδή πρόκειται για πλέι-οφ, που σημαίνει ντέρμπι, που σημαίνει ματς στα οποία ο Αρης μεγαλώνει.
Ως και εκτός έδρας νίκη μπορεί, στα πλέι-οφ, να βρει! Το αναφέρω διότι στις 13 εξόδους του εφέτος, ο Αρης κατέγραψε ένα σχεδόν ντροπιαστικό απολογισμό. Νίκησε μόνο μία φορά! Στην Ξάνθη. Μία εκτός έδρας νίκη όλη κι όλη, στην Ξάνθη ωσαύτως, πέτυχε και ο ουραγός Πανιώνιος! Εάν δεν ήταν πλέι-οφ αλλά πλέι-άουτ, που σημαίνει μικρά ματς, που σημαίνει ματς στα οποία και ο Αρης μικραίνει, θα μιλούσαμε για άλλο σενάριο. Είναι καταπληκτικό ότι στη regular season ο Αρης πέταξε 24 πόντους εναντίον των ομάδων τις οποίες προσπέρασε στη βαθμολογία, και μόλις 20 πόντους εναντίον των ομάδων οι οποίες τον προσπέρασαν.
Κάτω, λόγοι τάξεως επέβαλαν στον Συνεταιρισμό την αναβολή έως ότου τελεσιδικήσει η θέση της Ξάνθης. Δεν καταλαβαίνω τι δεν κατάλαβε ο Αχιλλέας και στο ξεκούδουνο έκραξε…την υποσαχάρια Αφρική. Επί της ουσίας για την Ξάνθη, μια ομάδα που στις 26 αγωνιστικές πήρε 17 πόντους εντός έδρας και 13 εκτός, κάνει απειροελάχιστη διαφορά εάν θα παίξει στα πλέι-άουτ 4+3 ματς εντός/εκτός ή 3+4. Διαφορά ουσίας, το εντός ή το εκτός έδρας, κάνει για τη Λαμία που ευνοήθηκε με την καραμπόλα και πήγε από το 3+4 στο 4+3. Η Λαμία είναι, αρκετά περισσότερο από την Ξάνθη, ομάδα της έδρας της. Συμμερίζομαι ό,τι και να αισθάνονται, τούτη την ώρα, οι παίκτες της Ξάνθης.
Για κάθε πέντε πόντους που έβαζαν όλη τη χρονιά με τον ιδρώτα τους στον λογαριασμό, εν τέλει οι δύο στους πέντε (12 στους 30 σε απόλυτους αριθμούς) παρακρατήθηκαν υπέρ πίστεως. Αγωνιστικά ωστόσο, προβλέπω πως η παρακράτηση θα τους ωφελήσει. Μία Ξάνθη με το μαχαίρι στα δόντια “δεν χάνει ποτέ” την παρτίδα της επιβίωσης από το, όπως και να το κάνουμε, υποδεέστερο επίπεδο του Παναιτωλικού και του Πανιώνιου. Ιδίως του εκτός έδρας Παναιτωλικού (η μοναδική ομάδα με…καμία νίκη σε 13 αγώνες!) και του εκτός έδρας Πανιώνιου. Ενώ μία Ξάνθη χαλαρή και λάιτ, είναι ικανή να χάσει οποιαδήποτε παρτίδα με οποιονδήποτε αντίπαλο οποιασδήποτε κατηγορίας.
Μη λησμονήσουμε, να εξάρουμε το timing (αν θέλετε, και το τακτ) της Σούπερ Λιγκ στην ανάρτηση της απόφασης για τις αφαιρέσεις βαθμών. Εγινε Πέμπτη, την επαύριο του ημιτελικού. Κοινή λογική. Και το επόμενο πρωινό, μέρα είναι. Πρόκειται, σε σχέση με την ανακοίνωση του πορίσματος την ώρα που έπαιζαν στην Τούμπα ΠΑΟΚ-Βόλος, για εμφανή πρόοδο. Οτι η απόφαση για -7 και -12 δεν αναρτήθηκε…φερ’ ειπείν στο ημίχρονο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. ‘Η, τη στιγμή που έκανε το αυτογκόλ ο Ελ Καντουρί. Ακόμη και στις ονειρώξεις, υπάρχουν όρια.
Πηγή: Sport DNA
