Του Γιάννη Σερέτη
Αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός είναι on time στις μεταγραφές του. Με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού. Εκλεισε γρήγορα το δίδυμο των αριστερών μπακ με ανανέωση Μλανένοβιτς – μεταγραφή Κυριακόπουλου, παίρνει τον αριστεροπόδαρο στόπερ κι αν μέχρι τέλη Ιουνίου (όταν η ομάδα αναχωρήσει για την προετοιμασία στο εξωτερικό) αποκτήσει και αμυντικό χαφ, είναι… Ο.Κ. Είναι «καλά» ενόψει του β’ προκριματικού γύρου του Champions League (Ρέιντζερς, Ζάλτσμπουργκ, Βικτόρια Πλζεν οι υποψήφιοι αντίπαλοί του) αν έχει πάρει τρεις παίκτες χωρίς να «χάσει» κάποιον εκ των Ιωαννίδη, Βαγιαννίδη και Τετέ έως τότε.
Αυτός είναι ο στόχος των διοικούντων. Να μην πουλήσουν κανέναν μέχρι τέλη Ιουλίου. Δύσκολος στόχος. Ρισκαδόρικος. Λογικός. Αν είναι και εφικτός, θα φανεί στο παρασύνθημα. Σε 45 μέρες από σήμερα δεν είναι δα και τόσο απίθανο να σκάσει μια πρόταση από την Premier League για τον Βαγιαννίδη. Για τον Ιωαννίδη προς το παρόν ας μην το συζητήσουμε διότι αν ο Παναθηναϊκός θεωρεί ότι μπορεί να βρει αυτό το καλοκαίρι προτάσεις του επιπέδου των περυσινών, ζει σε άλλη αγορά και όχι στην ευρωπαϊκή…
Αχμέντ Τουμπά λοιπόν. Αγνωστος. Ποιος να παρακολουθεί Μπερόε, Λέουβεν, Βααλβάικ, Μπασάκσεχιρ, Λέτσε και Μέχελεν; Πάντως όχι ο «μέσος» Ελλην ποδοσφαιρόφιλος. Ψηλός (1,87 μ.), αριστεροπόδαρος, ικανός με την μπάλα στα πόδια. Μέχρι εδώ καλά. Δεν έχει κάνει ποτέ πρωταθλητισμό στην καριέρα του και έχει παίξει μόνο μία σεζόν σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Στο Conference League με την Μπασάκσεχιρ. Το γεγονός ότι είναι σταθερά μέλος της εθνικής ομάδας της Αλγερίας είναι θετικό πρόσημο στο status του. Η ηλικία του (27 ετών) είναι καταπληκτική ποδοσφαιρικά και τα κίνητρά του στα ύψη! Το κόστος της μεταγραφής του λογικό (κοντά στο 1 εκατ. Ευρώ), το συμβόλαιό του υψηλό (περίπου 1 εκατ. Ευρώ, όσο και του Χόρντουρ Μάγκνουσον). Δεύτερη αγορά μετά του Κυριακόπουλου: ποιο cost control;
Να τον δούμε στο γήπεδο…
Αν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του «βασικού» αριστερού στόπερ του Παναθηναϊκού; Θα φανεί εν καιρώ. Σάμπως ήξερε κάποιος τον Χένρικσεν ή τον Μολέδο όταν ήρθαν στον Παναθηναϊκό; Ουδείς! Κι όμως, είναι οι δυο κορυφαίοι στόπερ της σύγχρονης ιστορίας του, ανάλογα βέβαια με το ποδόσφαιρο της εποχής, διότι το σημερινό ποδόσφαιρο έχει ξεπεράσει προ πολλού τον Ρενέ του 2000.
Το σημαντικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός για βασικό τον παίρνει τον Τουμπά! Και μάλιστα με την προοπτική να «χτίζει» τις επιθέσεις από την πρώτη ζώνη, όχι μόνο να αποκρούει και να κόβει. Να δούμε λοιπόν, την ταχύτητά του. Να δούμε την ποδοσφαιρική αντίληψη. Να δούμε την προσαρμογή του. Αν καταφέρει να επιβεβαιώσει τις προσδοκίες θα φανεί μόνο μέσα στο γήπεδο. Και στο ΟΑΚΑ και στη Λεωφόρο όπου αποφάσισαν οι διοικούντες να παίξει εφέτος ο Παναθηναϊκός στο πρωτάθλημα, «σβήνοντας» όλη την καλή δουλειά που είχαν κάνει πέρυσι για να γεμίσουν ξανά τη δεξαμενή των οπαδών του Τριφυλλιού που πηγαίνουν στο γήπεδο.
Η δεξαμενή αυτή θα στερέψει εφέτος στη Λεωφόρο. Θα χωράει 6-7.000 ανθρώπους εκτός από τους κατόχους των εισιτηρίων διαρκείας. Στο ΟΑΚΑ, ακόμα και στο μισό (ας πούμε..) λόγω εργασιών, θα ήταν μια δεξαμενή της τάξης των 25.000 θεατών. Πολύ λιγότερες ευκαιρίες για τα παιδάκια με μπαμπάδες, πολύ λιγότερες ευκαιρίες για τους οπαδούς από την επαρχία. Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός θα κινδυνεύσει με πολλά ματς κεκλεισμένων των θυρών, καθώς η ΔΕΑΒ μοιράζει τις ποινές σαν πασατέμπο. Θα μειώσει την οπαδική του βάση που προσπάθησε σωστά να «ανοίξει» εφέτος στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Οπισθοδρομική επιστροφή
Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να παίξει ματς ομίλων Champions League και Europa League. Μπορεί να παίξει μόνο προκριματικά και στη League Phase του Conference League. Kαι μην ακούσω τίποτα για… «καυτή έδρα», διότι αυτά είναι περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα να κλαις. Οταν ο Παναθηναϊκός έχει καλή ομάδα, φτάνει και σε ημιτελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο ΟΑΚΑ, αποκλείει τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ, ρίχνει τεσσάρες στον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ, παίρνει νταμπλ πολυμετοχικότητας στο ΟΑΚΑ, γράφει απίστευτες μνήμες στο ΟΑΚΑ. Ναι, και στη Λεωφόρο, όταν το γκρουπ είναι ομάδα! Οταν δεν έχει καλή ομάδα, συμβαίνει το αντίστροφο. Ενίοτε μάλιστα, δεν συμβαίνει το αντίστροφο: και χάνει ένα πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια του στη Λεωφόρο, το προπέρσινο! Η έννοια της «έδρας» έχει αλλάξει πάρα πολύ πια, τρανή απόδειξη ότι εφέτος δεν είχε χάσει ούτε βαθμό σε 13 σερί εντός έδρας ματς επί Βιτόρια στο Μαρούσι, από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο.
Είναι μια οπισθοδρομική επιστροφή αυτή για τον Παναθηναϊκό με μεγάλο ρίσκο να του κοστίσει και σε αγωνιστικό επίπεδο αν σε κάθε μπουκάλι νερού τρώει και ποινή κεκλεισμένων των θυρών…
