Του Γιάννη Φιλέρη
Ο εφετινός Ολυμπιακός δεν είναι σίγουρα η ομάδα του ενός, η δύναμη του έρχεται από την άμυνα και την ίδια ενέργεια που βγάζουν οι πεντάδες του. Όταν δηλαδή οι πέντε που μπαίνουν δεν έχουν διαφορά με τους πέντε που κάθονται στον πάγκο. Το είδαμε σχεδόν σε όλους τους αγώνες μέχρι τώρα, θα το ξαναδούμε και στα επόμενα ματς.
Ως εκ τούτου ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν έκανε λάθος που, στο τελείωμα της πρώτης περιόδου, απέσυρε τον τέλειο Τάιλερ Ντόρσεϊ και μαζί τους τέσσερις από τους πέντε (έμεινε μόνο ο Φαλ, για λίγο όμως, καθώς σύντομα πέρασε και ο Μάρτιν) του Ολυμπιακού, που είχαν περάσει ακόμη και με +13 πόντους, απέναντι στην αιφνιδιασμένη ΤΣΣΚΑ.
Αυτό που δεν περίμενε ο κόουτς των “ερυθρολεύκων” ήταν η ολική καθίζηση στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν κατά παράβαση των αρχών του ο Ολυμπιακός δέχθηκε σχεδόν 30 πόντους (28 για την ακρίβεια) με την ΤΣΣΚΑ να σουτάρει 11/18 σουτ, που μεταφράζεται σε 61%, ενώ συνήθως η άμυνα του Ολυμπιακού υποχρεώνει τους αντιπάλους της να μην ξεπερνούν το 40%!
Δεν ήταν μόνο ότι έλειψε ο εκπληκτικός Ντόρσεϊ, που στα πρώτα δέκα λεπτά, είχε σμπαραλιάσει κάθε προσπάθεια της ΤΣΣΚΑ να τον σταματήσει (14π με 4/4τρ και 1/1δ). Έλειψε όλη δυναμική της πρώτης περιόδου, που ξεκινούσε από τον γεμάτο ενέργεια Γουόκαπ και τελείωνε στα μακριά χέρια του Φαλ. Φυσικά, η ΤΣΣΚΑ είχε ήδη κάνει τις κινήσεις της, κονταίνοντας τα σχήματά της, βρίσκοντας αποκούμπι στον Μπολομπόϊ και στηριζόμενη στον απίστευτο οίστρο του Κλάιμπερν, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να ακολουθήσει.
Ο Μπαρτζώκας πίστευε ότι τουλάχιστον το δίδυμο Σλούκα-Λαρεντζάκη στην περιφέρεια, με τον Μακ Κίσικ στο “3” θα κρατούσε τον Ολυμπιακό σε εγρήγορση, όπως οι Γουόκαπ, Ντόρσεϊ, Παπανικολάου. Όχι μόνο δεν συνέβη, αλλά οι “ερυθρόλευκοι” έπαθαν κάτι σαν ολικό βραχυκύκλωμα, μπερδεύονταν στις προσαρμογές της ΤΣΣΚΑ στην άμυνα, αποφάσιζαν λάθος στον αέρα και δέχθηκαν ένα 28-13, που άλλαξε ολότελα τη ροή του ματς.
Για να αντιμετωπίσεις όμως με επιτυχία την ΤΣΣΚΑ, δεν μπορείς να πας με ροτέισον έξι-εφτά παικτών, χρειάζεσαι πολλούς παραπάνω, ειδικά όταν μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός διακρίνεται ακριβώς για την ύπαρξη παικτών που δεν αλλάζουν το στάτους και την ενέργεια.
Από την άλλη κάθε ματς δεν είναι ίδιο. Υπάρχουν βραδιές που κάποιος θα βγει μπροστά και θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία, όπως συνέβη με τον Ντόρσεϊ, που έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι και έδωσε ένα ανεπανάληπτο επιθετικό ρεσιτάλ.
Το γύρισαν οι… πέντε (έξι με τον Λιβιό)
Τι έγινε λοιπόν; Έκοψε ο Μπαρτζώκας την φόρα του ελληνοαμερικανού, που ωστόσο έμεινε στο παρκέ τριάντα λεπτά, οκτώ περισσότερα από τον συνηθισμένο μέσο όρο του; Νομίζουμε ότι αν ξαναγινόταν το ματς, ο προπονητής του Ολυμπιακού θα έκανε πάλι το ίδιο. Θα άφηνε δηλαδή τον Τάιλερ στον πάγκο στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου, καθώς η ομάδα του ήταν μπροστά, άρα ήταν και το πιο κατάλληλο διάστημα να κρατήσει δυνάμεις για το δεύτερο ημίχρονο.
Ίσως να τον ξανάβαζε, βλέποντας την δυσκολία της ομάδας του στην επίθεση, τα δυο μαζεμένα φάουλ του Λαρεντζάκη ενδεχομένως να του έδωσαν την ευκαιρία. Να μοιράσει το τριαντάλεπτο του Ντόρσεϊ διαφορετικά από το δέκα συν είκοσι. Δεν το έκανε.
Η αλήθεια άλλωστε είναι ότι οι πέντε που ξεκίνησαν μαζί με τον Λιβιό ήταν αυτοί, που εν τέλει γύρισαν το παιχνίδι. Ο Ντόρσεϊ έβαλε άλλους 18 πόντους στα είκοσι λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου, όμως δεν ήταν μόνο αυτό.
Ο Ολυμπιακός ξανάγινε σκληρός, η ΤΣΣΚΑ δεν έκανε πάρτι. Σούταρε με … 33% (11/33) αφού είχε να αντιμετωπίσει την κανονική άμυνα των Πειραιωτών και όχι αυτή που έλιωσε σαν βούτυρο στο δεύτερο δεκάλεπτο. Η είσοδος, μάλιστα του Λιβιό Ζαν Σαρλ πρώτα στο “4” και μετά στο “5”, έκανε τον Ολυμπιακό σχεδόν κυρίαρχο (νίκησε άλλωστε και στις δυο περιόδους της επανάληψης με συνολικό σκορ 44-40) η κατάρρευση όμως της β΄περιόδου αποδείχθηκε καταστροφική.
Ο Σαν Σαρλ έκανε ό,τι δεν μπόρεσαν οι υπόλοιποι παίκτες που σηκώθηκαν από τον πάγκο. Στα 15 λεπτά, που αγωνίστηκε ήταν αλάνθαστος (5/5 σουτ) και εκτός των 11π, είχε ακόμη 6ριμπάουντ, αλλά και δύο εντυπωσιακά κλεψίματα. Αν είχαν όλοι τη δική του αυτοσυγκέντρωση, σίγουρα η εξέλιξη του ματς θα ήταν διαφορετική.
Τα κορμιά της ΤΣΣΚΑ
Ακόμη και τις πολύ σημαντικές απουσίες που είχε η ΤΣΣΚΑ (Μιλουτίνοφ, Σενγκέλια, Γκριγκόνις) η ρωσική ομάδα παραμένει η ομάδα με τα μεγαλύτερα κορμιά στην Ευρωλίγκα. Ειδικά όταν στην περιφέρεια παίζουν Σβεντ, Κλάιμπερν και Χάκετ, μοιάζει λίγο δύσκολο να μαρκαριστεί μια περιφέρεια που κοιτάζει τους πάντες αφ΄υψηλού.
Ο Ιτούδης έχει ένα οπλοστάσιο, που καλύπτει ακόμη και τέτοια μεγάλα κενά. Ο Κλάιμπερν, άλλωστε, ελλείψει Σενγκέλια πήρε την μπάλα στα χέρια και την … εξαφάνισε. Σιωπηλός εκτελεστής ο κορυφαίος Αμερικανός είναι δύσκολο να τον μαρκάρεις, ακόμη κι αν έχεις όλη τη διάθεση, όπως συνέβη με τον Σάσα Βεζένκοφ. Πας κοντά του για να αποφύγεις το τρίποντο, σε περνάει. Κάθεσαι μισό βήμα μακριά για να μην σε ντριπλάρει, μπουμ… τρίποντο. Η ισορροπία του στον αέρα είναι καταπληκτική, μιλάμε για ένα από τους καλύτερους Αμερικανούς που είδαμε τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, απόλαυση να τον βλέπεις και οδυνηρός για οποιαδήποτε άμυνα. Ακόμη και τη σκληροτράχηλη του Ολυμπιακού.
Προφανώς όταν υπάρχει ο Κλάιμπερν στο παρκέ απαγορεύεται να χάνεις ριμπάουντ γιατί το… επόμενο σουτ τριών πόντων θα βρει τον στόχο. Κάπως έτσι ήρθε το 56-42 κι ο Μπαρτζώκας, αποφάσισε να ρίξει στο ματς τον Λιβιό. Μέχρι το 66-63, ο Ολυμπιακός είχε τρέξει ένα επι μέρους 21-6, με τον Ιτούδη να παίρνει τάιμ άουτ. Η αλήθεια είναι ότι η ΤΣΣΚΑ κράτησε, έστω και ζορισμένη, τον έλεγχο. Ακόμη κι όταν ο Ντόρσεϊ έγραφε στο κοντέρ του 7/10 τρίποντα, με… αιφνιδιασμό από καλάθι, έκανε το σκορ 88-82, καθαρίζοντας επί της ουσίας το ματς.
Καθαρόαιμο ο Ντόρσεϊ
Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ τέλειωσε το ματς με 32 πόντους. Ρεκόρ καριέρας στην Euroleague όχι όμως και σε αριθμό σουτ τριών πόντων. Ο διεθνής γκαρντ έχει βάλει … 8 εναντίον της Χίμκι (8/13) φορώντας τη φανέλα της Μακάμπι στο ξεκίνημα της περσινής σεζόν, αυτή η εμφάνιση του, ωστόσο, κόντρα στην ΤΣΣΚΑ ήταν η καλύτερη που έχει κάνει σε αυτά τα δυο και κάτι χρόνια που αγωνίζεται στην Ευρώπη.
Ο Ολυμπιακός του έχει ανεβάσει στα ύψη την αυτοπεποίθηση, μοιάζει να πηγαίνει σιγά-σιγά στα ύψη. Ένα τεράστιο κέρδος για τους Πειραιώτες, που θα εξελιχθεί σε υπερόπλο στις βραδιές όπου πράγματι οι δυο πεντάδες της ομάδας δεν θα έχουν διαφορά μεταξύ τους.
Με ρεκόρ 3-2, ο Ολυμπιακός περιμένει στο γήπεδό του Άλμπα Βερολίνου και Φενέρ, στη δεύτερη διαβολοβδομάδα της σεζόν. Με δύο στα δύο είναι σίγουρο ότι η ήττα στη Μόσχα θα έχει σχεδόν ξεχαστεί…
Πηγή: Sport24