Επιλογή Σελίδας

Του Βασίλη Σαμπράκου
Ένα μέρος του προβληματισμού σχετικά με την αποτελεσματικότητα της απόδοσης της ΑΕΚ στα τελευταία παιχνίδια ήταν σχετικό με την επιλογή του Ματίας Αλμέιδα να ετοιμάζει παιχνίδια χωρίς πλάγιους επιθετικούς – ή πιο σωστά να τοποθετεί τους πλάγιους επιθετικούς στους εσωτερικούς διαδρόμους, να τους φέρνει πιο κοντά στον κεντρικό άξονα και την αντίπαλη εστία και να μη τους κρατά στη γραμμή. Με αυτή την τοποθέτηση η ΑΕΚ είχε δυσκολευτεί στα τελευταία παιχνίδια να φτιάξει πολλές και ποιοτικές ευκαιρίες. Την προηγούμενη φορά που έπαιξε με αυτόν τον τρόπο στην Τούμπα, στο ματς του κυπέλλου, είχε κάνει με όρους xGoals (0.52) ένα από τα “φτωχότερα” σε ποιότητα ευκαιριών παιχνίδια της.

Ο Αλμέιδα είχε ακούσει και διαβάσει πολλά για την επιλογή του να μην βάζει επιθετικούς “της γραμμής” και ικανούς να επιτεθούν στον αντίπαλο με την μπάλα και να τον ντριμπλάρουν – δηλαδή να μην επιλέγει κάποιον εκ των Κοϊτά, Ελίασον, Φερνάντες για το βασικό σχήμα και να επιμένει στους Μαρσιάλ και Λαμέλα. Και αυτό που αποφάσισε, σε έναν “τελικό” σε σχέση με τις φιλοδοξίες της ΑΕΚ να κυνηγήσει μέχρι τέλους τον τίτλο στο πρωτάθλημα, ήταν να πάει με τους ίδιους.

Στο γυμνό μάτι οι επιθετικοί έδειχναν το βράδυ της Κυριακής καλύτεροι συγκριτικά με την εικόνα τους στο ματς του κυπέλλου. Ήταν; Με όρους επιτυχίας των ενεργειών του, ο Αντονί Μαρσιάλ ήταν την Κυριακή (41% επιτυχία σε 58 ενέργειες) πιο κάτω από την προηγούμενη επίσκεψη του στην Τούμπα (51% επιτυχία σε 61 ενέργειες). Με την διαφορά ότι είχε τελειώσει το ματς του κυπέλλου χωρίς ευκαιρία ενώ σε αυτό του πρωταθλήματος είχε δύο εκτελέσεις. Ο Ερικ Λαμέλα πήγε από το 55% επιτυχίας σε 56 ενέργειες στο 56% επιτυχία σε 59 ενέργειες. Και εκείνος όμως ήταν πιο απειλητικός. Στο ματς του κυπέλλου έκανε ένα σουτ. Στο ματς του πρωταθλήματος έκανε 5, με τα 3 στην εστία και τα 2 στα δίχτυα. Ο σέντερ φορ στο ματς του κυπέλλου Λιβάι Γκαρσία είχε ολοκληρώσει την εμφάνιση του χωρίς τελική προσπάθεια σε 81’ λεπτά και 47% επιτυχία σε 49 ενέργειες. Την Κυριακή ο Πιερό έκανε σε 68’ λεπτά 2 εκτελέσεις, και ολοκλήρωσε με 52% τις 31 ενέργειές του.

Εύκολα κανείς καταλαβαίνει ότι με τους ίδιους παίκτες, δεδομένου ότι ξεκίνησαν και οι ίδιοι μέσοι στα δύο ματς, η ΑΕΚ κατάφερε τούτη τη φορά να φέρει τους επιθετικούς της σε θέση να εκτελέσουν. Και αυτό συνέβη επειδή τούτη τη φορά οι τοποθετήσεις και οι εναλλαγές θέσεων λειτούργησαν καλύτερα, αλλά και επειδή στην διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου η ΑΕΚ έβαλε πολύ παραπάνω ένταση από τον ΠΑΟΚ, επικράτησε στις μονομαχίες, επανέκτησε 7 φορές περισσότερες την μπάλα στο αντίπαλο μισό συγκριτικά με τον ΠΑΟΚ, τοποθετήθηκε πολύ πιο ψηλά στο γήπεδο για να αμυνθεί συγκριτικά με την στάση που είχε στο αντίστοιχο παιχνίδι του κυπέλλου. Και φυσικά η εξήγηση για την ποιότητα της απόδοσής της στο πρώτο ημίχρονο είναι σχετική και με την απόδοση του ΠΑΟΚ, ο οποίος δεν κατάφερε να ισοσκελίσει την ένταση που έβαλε η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο.

Είναι μια άλλη συζήτηση το πώς κατάφερε η ΑΕΚ να κρατήσει το προβάδισμα στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ο ΠΑΟΚ έπαιξε σε υψηλή ένταση, επικράτησε στις μονομαχίες, πίεσε αποτελεσματικά στο αντίπαλο μισό, δημιούργησε περισσότερες και μεγαλύτερης ποιότητας ευκαιρίες από την ΑΕΚ. Σε αυτό το κείμενο σημειώνω αυτό που όλοι καταλάβαμε στο ντέρμπι της Τούμπας: ο Ματίας Αλμέιδα αξιοποίησε τις προπονήσεις και τον παραπάνω χρόνο προετοιμασίας που είχε συγκριτικά με τον ΠΑΟΚ για αυτό το παιχνίδι, και παρουσίασε ένα ώριμο σχέδιο με τους ίδιους παίκτες. Με την απόδοση της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, ο Αλμέιδα μας απάντησε αν γίνεται ή όχι η ΑΕΚ να έχει καλή απόδοση χωρίς εξτρέμ. Μας έδωσε αυτή την απάντηση επειδή οι ποδοσφαιριστές του ανταπέδωσαν την εμπιστοσύνη που τους έδειξε. Και μέσα σε αυτούς, όταν συζητάμε για αυτό το ντέρμπι, δεν θα βάλουμε μόνο τον Ερικ Λαμέλα, αλλά και τον Θωμά Στρακόσια, τον οποίο ο Αργεντινός προπονητής έχει στηρίξει σε όρια που δύσκολα θα έφτανε ένας προπονητής που έχει τον Μπρινιόλι να περιμένει.

Στην εξέλιξη της σεζόν ο Αλμέιδα δίνει την εντύπωση ενός προπονητή που “ψάχνεται”, με όρους τακτικής, αφενός για να βρει την βέλτιστη λειτουργία της ομάδας του και αφετέρου προκειμένου η ομάδα του να μην γίνεται προβλέψιμη και εύκολα αναγνώσιμη από τον αντίπαλο. Ξεκίνησε τη σεζόν επενδύοντας στο παιχνίδι από τα πλάγια και τον τελευταίο καιρό επενδύει σε κάθε παιχνίδι περισσότερες επιθέσεις στον κεντρικό άξονα. Στο α’ ημίχρονο στην Τούμπα η ΑΕΚ έμοιαζε διαρκώς να παίζει με παίκτη παραπάνω. Διότι πράγματι είχε μονίμως έναν παίκτη παραπάνω εκεί που βρισκόταν η μπάλα. Και αυτό επιτυγχάνεται με δουλειά, και με πίστη του γκρουπ στις ιδέες του προπονητή. Τούτη τη φορά η ΑΕΚ τα είχε και τα δύο.

Πηγή: Gazzetta