Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Ο ΠΑΟΚ περιμένει το «ναι» του Γκιγιέρμο Οτσόα, σαν αναψοκοκκινισμένος έφηβος που μόλις ερωτεύτηκε για πρώτη φορά. Οι μεταγραφικές λίστες του Ολυμπιακού έχουν περισσότερα ονόματα και από την ατζέντα του Γιάννη Σπαλιάρα, με σαφώς μικρότερη επιτυχία στην πράξη εντούτοις. Η ΑΕΚ κινείται γρήγορα και αποτελεσματικά, δείχνει ότι είχε δουλέψει εγκαίρως για αυτό το μεταγραφικό παζάρι, προς το παρόν πάντως τους παίκτες που φέρνει δεν τους ξέραμε και από χθες! Ο Παναθηναϊκός σε αυτή την φάση προσπαθεί πρωτίστως να κρατήσει στο ρόστερ του τους ποιοτικούς παίκτες που του έχουν απομείνει.
Είναι προφανές ότι διανύουμε ένα ζόρικο μεταγραφικό καλοκαίρι. Δεν αποκλείεται φυσικά τα πράγματα να αλλάξουν. Ο ΠΑΟΚ, άλλωστε, ήδη έκλεισε τον Μακ , ενδεχομένως να κλείσει και Οτσόα τις επόμενες μέρες και αργότερα και τον Βιεϊρίνια. Αλλά τον Οτσόα θα τον κλείσει επειδή ο Μεξικανός δεν βρήκε κάτι καλύτερο, τον Μακ (τον έκλεισε) και τον Βιεϊρίνια (ίσως τον κλείσει) επειδή έχουν συναισθηματικούς δεσμούς με την Θεσσαλονίκη. Ειδάλλως, διεθνής Πορτογάλος από την Μπουντεσλίγκα και διεθνής Σλοβάκος από την Ζενίτ, δεν θα έριχναν δεύτερη ματιά στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Ο Ολυμπιακός πήρε τον Ταχτσίδη επειδή είναι Έλληνας και θέλει να αγωνιστεί σε υψηλό επίπεδο και τον Εμενίκε που τα τελευταία δυο χρόνια ταλαιπωρείται στην Αραβία και στον πάγκο της Γουέστ Χαμ. Η περίπτωση Μεχντί Καρσελά είναι ακόμα περισσότερο ενδεικτική (παρότι το παλικάρι μπορεί να κάνει παπάδες): Η ομάδα που κάποτε αγόραζε από την Μπαρτσελόνα, τώρα αγοράζει από την Γρανάδα.
Με πιο απλά λόγια: Τα δυο μεγαλύτερα ελληνικά πορτοφόλια, εισπράττουν είτε χυλόπιτες, είτε απλώς απροθυμία – στην λογική, «εντάξει, δεν τρελαίνομαι για σένα, αλλά αν δεν βρω κάτι καλύτερο μπορεί και να έρθω», με αποτέλεσμα να στρέφονται σε λύσεις που στερούνται –τουλάχιστον – λάμψης.
Το πρόβλημα ενδεχομένως να αφορά τα πρόσωπα που τρέχουν τον μεταγραφικό σχεδιασμό των ομάδων. Ή ίσως να μην είναι καν πρόβλημα, να είναι δείγμα σοβαρότητας όπως έγραψε πρόσφατα ο Αλέξης Σπυρόπουλος.
Αυτό εντούτοις που ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει είναι ότι κάθε καλοκαίρι γίνεται όλο και δυσκολότερο να έρθουν καλά ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, σε καλή ηλικία, στην Ελλάδα για να παίξουν μπάλα .
Δίχως ομάδα με εξασφαλισμένη θέση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, με αξιοπιστία μικρότερη και από εκείνη της ελληνικής οικονομίας, με επεισόδια, με τελικούς κυπέλλου σαν τον φετινό στο Βόλο, μόνο ήλιο και καλή ζωή μπορούμε να προσφέρουμε σε έναν ποδοσφαιριστή για να τον πείσουμε να έρθει στα μέρη μας. Ωραία πράγματα αμφότερα, ωστόσο αν αυτά αποτελούν το βασικό κίνητρο κάποιου για να πει το «ναι» σε μεταγραφική πρόταση από την Ελλάδα, τότε καλύτερα η ομάδα που του την έκανε να ψάξει αλλού.
Στο φινάλε του καλοκαιριού δεν αποκλείεται οι ελληνικές ομάδες να έχουν πράγματι ενισχυθεί ουσιαστικά. Σε κάθε περίπτωση όμως, η καταβύθιση του ποδοσφαίρου μας στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός. Και θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να αντιστραφεί, αν αντιστραφεί. Μέχρι τότε, απλώς θα περιμένουμε τους Οτσόα πότε θα δεήσουν να μας απαντήσουν…
Πηγή: Sport DNA
