Επιλογή Σελίδας

Του Κώστα Λαμπρόπουλου

Τι σχέση έχει το μπάσκετ με την αρχαία σοφία; Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά σε αυτά που έλεγαν ο Δημόκριτος και ο Αίσωπος και θα καταλάβει. «Από ομονοίης τα μεγάλα έργα» λοιπόν και «η ισχύς εν τη ενώσει». Για να μην αναφέρουμε και την αρχαιοελληνική παροιμία ότι «μία μέλισσα μέλι ου ποιεί».

Όλα αυτά τα επεξεργάστηκαν οι άνθρωποι του Γλαύκου και του Εσπερου ΑΟΠΑ και προχώρησαν το περασμένο καλοκαίρι στη δημιουργία μιας νέας ομάδας στο μπάσκετ της ΕΣΚΑ-Η. Ο λόγος για την Ενωση Γλαύκου Εσπερου ΑΟΠΑ ή σκέτο Ενωση όπως προτιμούν και οι ίδιοι οι… Ενωσίτες, η οποία ξεκίνησε να διαγράφει τη δική της πορεία στις εθνικές κατηγορίες της ΕΟΚ, αλλά και στα ηλικιακά πρωταθλήματα.

Το αξιοπρόσεκτο, όμως, με την Ενωση είναι ότι αποτελεί προϊόν απανωτών συγχωνεύσεων. Όχι μόνο το 2022, αλλά και σε βάθος χρόνου.

Πας μη Γλαύκιος… Διακονιάρης

Από τη μια πλευρά, ο Γλαύκος, ο οποίος δημιουργήθηκε το 2003 μέσα από τη συγχώνευση των τμημάτων μπάσκετ του Ατρομήτου Πατρών και της Δάφνης Πατρών, δύο σωματεία που είχαν κι έχουν περισσότερο ποδοσφαιρικό πρόσωπο και λειτουργία.

Οι δύο σύλλογοι διατηρούσαν την έδρα τους στη συνοικία Ζαρουχλέικα της νότιας-νοτιοδυτικής Πάτρας, η οποία βρίσκεται κοντά στο ποταμό Γλαύκο, που αποτέλεσε και την πηγή έμπνευσης για τη νέα ονομασία του συλλόγου, αλλά και για το γνωστό σύνθημα των κατοίκων της περιοχής που έκαναν λογοπαίγνιο με τον παραπόταμο του Διακονιάρη: «Πας μη Γλαύκιος… Διακονιάρης».

Στην πορεία του χρόνου, ο Γλαύκος απέκτησε και το δικό του σπίτι, μια παλιά αποθήκη του παλαιού εργοστασίου της «Πειραϊκής-Πατραϊκής» την οποία μετέτρεψε σε μια αθλητική κυψέλη, αλλά και σε μια καυτή έδρα. Μάλιστα, οι εργασίες στο εν λόγω κλειστό γυμναστήριο συνεχίζονται και σήμερα, με την εγκατάσταση να μετονομάζεται, πλέον, σε κλειστό γυμναστήριο Κρύα Ιτεών (η ονομασία της περιοχής). Όλοι, όμως, στην Πάτρα συνεχίζουν να αποκαλούν τον εν λόγω χώρο ως «Αποθήκη», εξαιτίας της παλιάς του χρήσης στα χρόνια της βιομηχανικής ακμής της Ελλάδας.

Ο «γάμος» Έσπερου και Παναγιάς Αλεξιώτισσας

Από την άλλη πλευρά, ο Εσπερος ΑΟΠΑ δημιουργήθηκε το 2004, μέσα από τη συγχώνευση του Εσπερου Πατρών (ίδρυση 1978) και του Α.Ο. Παναγιάς Αλεξιώτισσας (ίδρυση 1987). Η ομάδα είχε για χρόνια ως έδρα της το δημοτικό κλειστό γυμναστήριο της Παναγίας Αλεξιώτισσας (ήταν ακόμη ανοικτό όταν το χρησιμοποιούσε ο ομώνυμος σύλλογος της Αλεξιώτισσας), μέχρι την περσινή σεζόν, όταν επιχειρήθηκε μια συνεργασία με τον Απόλλωνα και μια «μετακόμιση» στο «κλειστό» των «μελενόλευκων» στην Περιβόλα, η οποία, όμως, τελικά δεν προχώρησε.

Ο Εσπερος ΑΟΠΑ είχε αξιόλογη παρουσία στις εθνικές κατηγορίες του μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια, όμως το κύριο βάρος του το έριχνε πάντα (κι εξακολουθεί να το ρίχνει) στις ηλικιακές του ομάδες από τις οποίες έχουν ξεπηδήσει παίκτες που έπαιξαν στις Εθνικές ομάδες και στη Basket League, όπως π.χ. ο Νίκος Δίπλαρος και ο Νίκος Τσιακμάς.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημερινό αποτέλεσμα, το οποίο μας θύμισε αυτό που έλεγε ο Αριστοτέλης: «Το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του».

Και κάτι τελευταίο: Από τον πάγκο τόσο της Δάφνης, όσο και του Εσπερου ΑΟΠΑ είχε περάσει ο Μάκης Γιατράς, στις εποχές πριν από τη συνεργασία του με τον Προμηθέα. Αλλά και από τον πάγκο της Παναγίας Αλεξιώτισσας και μετέπειτα του Εσπερου ΑΟΠΑ, αλλά και αργότερα από την τεχνική ηγεσία του Γλαύκου είχε περάσει και ο Νίκος Βουρνάς, ο προπονητής που είχε ανεβάσει στα μέσα της 10ετίας του 2000 την Ολυμπιάδα από τα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΣΚΑ-Η στη Basket League.

Ειδική αναφορά, όμως, θα πρέπει να γίνει και στον σημερινό πρόεδρο της Ενωσης, Κώστα Μαρλαφέκα, ο οποίος υπήρξε παίκτης του Εσπερου Πατρών στα ΄90ς, ενώ ηγήθηκε διοικητικά του συλλόγου και όταν είχε τη μορφή του Εσπερου ΑΟΠΑ.

Από την πλευρά του Γλαύκου, διοικητικά ηγήθηκαν οι Γιάννης Καμπέρος, Κώστας Μακρυπόδης, Γιώργος Παρασκευόπουλος, Βαγγέλης Λυριντζής και Θόδωρος Σκόνδρας.

Η Ενωση, λοιπόν, όπως ήδη έχετε καταλάβει δεν πήρε τυχαία το όνομά της, ούτε ήρθε σαν πυροτέχνημα στον χώρο του μπάσκετ. Με βάση όλα όσα διαβάσατε, πρόκειται για Οργανισμό με παρελθόν, με παρόν και με μέλλον.

Αυτή ήταν η άγνωστη ιστορία πίσω από τη συνεργασία Γλαύκου και Εσπερου ΑΟΠΑ.

Πηγή: ΕΟΚ e-magazine