Του Παναγιώτη Παλλαντζά
Καθώς πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, η Ιταλία έβλεπε με χαρά την κατάσταση να είναι πολύ μπερδεμένη στις πρώτες θέσεις, αφού πέντε ομάδες (με τα λιγότερα ματς των δύο από την Ρώμη) ήταν κοντά στη βαθμολογία. «Le 5 sorelle», έγραφε με ενθουσιασμό η Gazzetta dello Sport αλλά τελικά νωρίς μέσα στο 2018 φαίνεται ότι η υπόθεση scudetto γίνεται κούρσα για δύο άλογα. Τα δύο αναμενόμενα, βασικά. «Εμείς και η Γιουβέντους, μαζί ως το τέλος. Ιδιος ρυθμός, ίδιο βήμα», είπε ο Λορέντσο Ινσίνιε πριν δύο εβδομάδες. Και ίδιος ρυθμός, ίδιο βήμα ή ίδιες αποστάσεις, όπως θέλει το βλέπει κανείς, υπάρχει ακόμη και στα διαιτητικά λάθη. Το χέρι του Μέρτενς στο Κροτόνε-Νάπολι 0-1 δεν εξετάστηκε ποτέ στο βίντεο, το χέρι του Μπερναρντέσκι στο Κάλιαρι-Γιουβέντους 0-1 επίσης δεν εξετάστηκε ποτέ στο βίντεο…
Επειδή η διαιτησία συζητείται ξανά και το VAR, αν το δεις πιο χαλαρά το θέμα, έχει και τον χαβαλέ του τελικά, μέχρι να αποφασίσουν οριστικά πώς και πότε θα χρησιμοποιείται, θα είχε πολλή πλάκα το να κριθεί το φετινό πρωτάθλημα στο φινάλε. Στην τελευταία φάση της τελευταίας αγωνιστικής, σε ματς οποιασδήποτε εκ των δύο, για να δούμε ποιος ήρωας διαιτητής θα είχε τις μπάλες -με όλο τον κόσμο να τον παρακολουθεί- να αποφασίσει πού θα πάει το scudetto. Προφανώς το παραπάνω σενάριο μοιάζει με επιστημονικής φαντασίας, στο διαιτητικό του σκέλος. Μοιάζει με αρκετά ρεαλιστικό, όμως, στο υπόλοιπο. Στο να κριθεί όντως στο φινάλε η φετινή μάχη και τον πόντο για αυτό, για το γεγονός ότι υπάρχει αυτή η αίσθηση, τον παίρνει η Νάπολι.
Το 2017 ήταν μια τρομερή χρονιά για την ομάδα του Μαουρίτσιο Σάρι, η οποία πήρε περισσότερους βαθμούς σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη. Συνολικά 99 μέτρησαν οι Παρτενοπέι, αφήνοντας πίσω τη Γιουβέντους με 96 και με ένα ματς περισσότερο κιόλας (40-39). Οι Μπιανκονέρι θα πουν ότι προς το τέλος του περσινού πρωταθλήματος άφησαν βαθμούς αφού ήταν σίγουροι για τον τίτλο και ασχολούνταν με το Champions League, αλλά αυτό δεν μειώνει την επίδοση των Ναπολιτάνων. Παρεμπιπτόντως, όποιος μη οπαδός της Νάπολι μπορεί να απαντήσει γρήγορα -χωρίς να πάει στο google- στην ερώτηση «πότε έχασε τελευταία φορά εκτός έδρας;», είναι για… τηλεπαιχνίδι. Ο άνθρωπος που γράφει αυτό το κείμενο, ειλικρινά, το έψαξε για να μάθει την απάντηση.
Κι όσο το έψαχνε, “θυμήθηκε” ότι οι 48 βαθμοί του φετινού πρώτου γύρου είναι χειρότερη επίδοση μόνο από αυτή της Γιουβέντους (52) την σεζόν που πήρε 102 τελικά (2013-14), ότι οι ήττες μέσα στο 2017 είναι μόνο δύο, ότι τα 42 γκολ του πρώτου γύρου είναι τα περισσότερα που έβαλαν ποτέ οι Παρτενοπέι, ότι εκτός έδρας μέσα στο 2017 σε 23 ματς οι απώλειες ήταν μόνο τρεις ισοπαλίες (20 νίκες), ότι είναι γενικά μια ομάδα που κινείται με τέτοιο ρυθμό, ώστε ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι να λέει ότι «για τον τίτλο φέτος θα χρειαστούν τουλάχιστον 96 βαθμοί». Το καλό για τους Ιταλούς δημοσιογράφους είναι ότι ο Μαξ, όπως έχει αποδειχθεί, δικαιώνεται κάθε χρόνο στην πρόβλεψη του, άρα μπορούν να ελπίζουν ότι όντως θα δουν μια μάχη σε τόσο υψηλούς αριθμούς όσο ποτέ ξανά στο παρελθόν. Το καλό για τον Αλέγκρι είναι ότι βρίσκεται στην ομάδα που μπορεί να πάρει όσους χρειαστεί για να πετύχει τον στόχο της.
Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν και ο Σάρι με τους παίκτες του. Τα τελευταία 13 χρόνια, μόνο μία φορά το scudetto δεν κατέληξε στην ομάδα που ήταν πρώτη στο τέλος του πρώτου γύρου. Ηταν την σεζόν 2015-16, με πρωταγωνιστές τους ίδιους. Πρωταθλήτρια χειμώνα ήταν η Νάπολι, πρωταθλήτρια Ιταλίας έγινε η Γιουβέντους, η οποία ανέτρεψε την κατάσταση κάνοντας 24 νίκες και μία ισοπαλία σε 25 ματς. Αν έπρεπε να κάνει 30, θα τις έκανε. Κι όταν βλέπεις τους Μπιανκονέρι να αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα ακόμη και το Coppa Italia έπειτα από τρεις διαδοχικές κατακτήσεις, αποδέχεσαι αυτό που γράφει η La Repubblica: «Εχουμε να κάνουμε με μια ομάδα κανίβαλων, μια ομάδα με αφύσικη, έπειτα από μια τέτοια εξαετία, ικανότητα να βρίσκει πάντα κίνητρο για να μην χαρίζει τίποτα». Ο Αλέγκρι δίνει τα «μπράβο» για αυτό στη διοίκηση για τη νοοτροπία της και στους παίκτες του για τον επαγγελματισμό τους και την ποιότητα τους. Η διοίκηση, οι ποδοσφαιριστές και ο Τύπος τα δίνουν στον allenatore για τον τρόπο που διαχειρίζεται το ρόστερ του.
Στο ματς κυπέλλου με την Τορίνο η Γιούβε είχε επτά αλλαγές στην 11άδα σε σχέση με τον αγώνα στη Βερόνα και στην αναμέτρηση με την Κάλιαρι είχε έξι αλλαγές συγκριτικά με το ντέρμπι κόντρα στη Γκρανάτα. Και αυτό γίνεται σταθερά από την αρχή της σεζόν, με αποτέλεσμα ο χρόνος συμμετοχής να έχει μοιραστεί άψογα και η Γιουβέντους να έχει τους παίκτες της αρκετά πιο ξεκούραστους ενόψει του δεύτερου μισού σε σχέση με προηγούμενες σεζόν. Αυτό, προφανώς, είναι ένα σημείο στο οποίο οι Τορινέζοι υπερέχουν των Ναπολιτάνων, οι οποίοι το “παραδέχονται” με τον τρόπο τους. Ο αποκλεισμός από το Champions League και το Coppa Italia, δεν προκάλεσε κάποιο δράμα στη Νάπολι, η οποία θέλει να κάνει μία-δύο κινήσεις στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο. Η Γιούβε, από την άλλη, δεν σκοπεύει να κάνει κάποια μεταγραφή τώρα (λογικά δεν θα πουλήσει τον Αλεξ Σάντρο άμεσα) γιατί πιστεύει ότι το ρόστερ αρκεί για να πρωταγωνιστήσει και στις τρεις διοργανώσεις.
Ενα ρόστερ, το οποίο δεν “επιτρέπει” να προκληθεί πανικός ούτε μπροστά στην απουσία του Ντιμπάλα για 30-40 μέρες. Κι αν δεχθούμε ότι η τύχη ευνοεί τους ικανούς, τότε για τον Αλέγκρι μπορεί και να είναι… καλή αυτή η απουσία. Ο Αργεντίνος έκανε τα καλύτερα του παιχνίδια στο 4-2-3-1, η ομάδα έκανε τα καλύτερα της ματς στο 4-3-3. Και σε μια περίοδο ο Μαξ δεχόταν συνεχώς ερωτήσεις για τον Πάουλο και για το αν ταιριάζει στο 4-3-3, αν μπορεί να παίξει στην κορυφή (αντί του Ιγκουαΐν) ή αν πρέπει να αλλάξει σύστημα, ήρθε αυτός ο τραυματισμός για να τον απαλλάξει από αυτό τον προβληματισμό. Θα τον βρει πιο μπροστά, αλλά με τους… δικούς του όρους, αν έχει στρώσει την ομάδα 100% με άμυνα τεσσάρων και κέντρο τριών. Κι επειδή μιλάμε για τον Αλέγκρι που είναι μεγάλη περίπτωση, μπορεί όντως να το πιστεύει ότι αυτός ο τραυματισμός είναι… βοήθεια. «Ειλικρινά δεν ήξερα ποιον από τους Ντιμπάλα ή Μοράτα να βάλω, αλλά κάποιος εκεί ψηλά αποφάσισε να με βγάλει από τη δύσκολη θέση με τον τραυματισμό του Πάουλο», είχε πει την παραμονή του Μπάγερν-Γιουβέντους, στο οποίο ο Ισπανός έκανε όργια.
Σαν κι αυτά, με την καλή έννοια πάντα, που θα δούμε στις εξέδρες αν η πιο άπειρη και με περισσότερη κούραση στους παίκτες-κλειδιά Νάπολι δείξει ότι έχει και τον χαρακτήρα ή τις τακτικές λύσεις, γιατί το ταλέντο έχει αποδείξει ότι το έχει, για να το πάει μέχρι τέλους. Γιατί μπορεί να υπάρχει η επίσκεψη στο Τορίνο στην 34η αγωνιστική, αλλά στην 35η υπάρχει το Ιντερ-Γιουβέντους και στην 37η το Ρόμα-Γιουβέντους. Δύο ομάδες που θα απολάμβαναν να κάνουν χοντρή ζημιά στους Μπιανκονέρι. Οσο θα το απολάμβανε και η Φιορεντίνα, δηλαδή η πιο δύσκολη trasferta της Νάπολι στις τελευταίες στροφές του μαραθωνίου…
Πηγή: Gazzetta – Four Four Two