Σύμφωνοι, ο ΠΑΟΚ μέχρι τώρα δεν έχει βγάλει ακριβώς μάτια στα επίσημα παιχνίδια του.
Ναι, και; Προκρίθηκε με δυο νίκες και χωρίς προβλήματα επί της -αδύναμης – Μπόρατς, εξασφάλισε την ευρωπαϊκή του παρουσία μίνιμουμ στο Κόνφερενς Λιγκ, ενώ διατηρεί ακέραιες ελπίδες για πρόκριση και στα πλέι – οφ του Τσάμπιονς Λιγκ, εφόσον δεν ηττήθηκε ούτε από την καλή και αγωνιστικά έτοιμη Μάλμε, στο πρώτο ματς στην Σουηδία.
Να το πούμε μια ακόμα φορά, για όσους τυχόν δεν το έχουν εμπεδώσει τόσα χρόνια (πιστεύω είναι λίγοι): στα καλοκαιρινά προκριματικά μετράει μόνο το αποτέλεσμα! Όχι το καλό ποδόσφαιρο, το οποίο έτσι κι αλλιώς τόσο νωρίς στη σεζόν είναι πρακτικά αδύνατον για οποιαδήποτε ομάδα να αποδώσει, παρά μονάχα σε μικρά διαστήματα μέσα στο παιχνίδι, όχι το θέαμα και οι εντυπώσεις. Οι προκρίσεις μετρούν αποκλειστικά. Οι προκρίσεις που μπορούν να φτιάξουν ή να εκτροχιάσουν μια ολόκληρη χρονιά από το ξεκίνημά της.
Και αυτές, οι προκρίσεις δηλαδή, έρχονται κυρίως με συνοχή, καλή οργάνωση, συγκέντρωση και αυτοπεποίθηση.
Από τα παραπάνω ο ΠΑΟΚ έχει συνοχή, αφού παίζει ουσιαστικά με την περυσινή του ομάδα, μείον τον Μεϊτέ, έχει βέβαια καλή οργάνωση, αυτοπεποίθηση που αρχίζει σταδιακά και επανέρχεται και συγκέντρωση (μετά το πρώτο ματς με την Μπόρατς,) σε μεγάλα κομμάτια των αγώνων του. Δεν παίζει καλά, αλλά είναι καλά.
Στη Σουηδία υπέφερε στο πρώτο μισάωρο, ισορρόπησε μετά, είχε τις στιγμές του στο δεύτερο ημίχρονο και έφυγε με ένα καλό αποτέλεσμα που δεν του εξασφαλίζει τίποτα αλλά τον φέρνει στην έδρα του και σε ένα καθαρό 50-50 για να περάσει. Βρέθηκε δυο φορές πίσω στο σκορ και ισοφάρισε και στις δυο. Δεν πανικοβλήθηκε παρότι και παρότι και πάλι πολλοί ποδοσφαιριστές του είχαν μέτρια απόδοση. Έβγαλε χαρακτήρα και προσωπικότητα, τσαμπουκά όπου χρειάστηκε, χωρίς σε κανένα σημείο να έχει υφάκι ψηλομύτη πρωταθλητή (μια ανησυχία που υπήρχε νομίζω το φετινό καλοκαίρι). Ήταν με λίγα λογια πολύ κοντά στον ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου, στον ΠΑΟΚ που ξέρουμε. Όχι σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, μα σίγουρα σε strong mentality.
Προφανώς πρέπει να ανεβάσει απόδοση στην ρεβάνς. Η οποία ρεβάνς όμως είναι πλέον ένας τελικός. Και αν κάτι μας έδειξε ο “Δικέφαλος” στο εκπληκτικό περυσινό του φινάλε είναι ότι τους τελικούς, είτε παίζει καλά, είτε όχι, έμαθε να τους κερδίζει.
Πηγή: Sdna
