Του Κωνσταντίνου Κωλαΐτη
Ο όρος wonderkid στην Ελλάδα είναι κάπως παρεξηγημένος. Το προσδόκιμο διάρκειας ενός ταλέντου συχνά ξεπερνά τα όρια αυτού που στο εξωτερικό αποκαλείται «παιδί-θαύμα». Στην περίπτωση του Κρίστοφερ Ενκουνκού, ο οποίος κλείνει τα 24 του στις 14 Νοεμβρίου, θα μπορούσε να ισχύει ακόμα, έξι χρόνια μετά την πρώτη του επαγγελματική συμμετοχή. Είναι αλήθεια ότι η πορεία του Γάλλου εξτρέμ κύλησε λίγο πιο αργά απ’ ότι των φερέλπιδων συμπατριωτών της ηλικίας του. Βλέπε Κιλιάν Μπαπέ, βλέπε Ουσμάν Ντεμπελέ, βλέπε Τεό Ερναντέζ.
Φέτος, όμως, έφτασε η δική του στιγμή. Το «ταυράκι» της Λειψίας, ο άλλοτε κοκκαλιάρης, μικρός το δέμας και ευαίσθητος στον χαρακτήρα πιτσιρίκος από το Παρίσι με ρίζες από το Κονγκό, κάνει «μπαμ» με τις εμφανίσεις του σε Γερμανία και Ευρώπη και μετατρέπεται σε έναν από τους πιο συνεπείς, παραγωγικούς και ταυτόχρονα διασκεδαστικούς σταρ των κορυφαίων πρωταθλημάτων.
Δεν είναι η πρώτη περίοδος που συστήνεται στο ευρύ κοινό. Στην παρθενική του σεζόν με τη Λειψία, έπαιξε βασικός σε ημιτελικό του Champions League, ολοκληρώνοντας τη σεζόν με το συμπαθητικό νούμερο των 20 γκολ στα οποία συνεισέφερε σε όλες τις διοργανώσεις (5 γκολ, 15 ασίστ). Μέχρι φέτος, ήταν ακριβώς αυτό, μια συμπαθητική περίπτωση εξτρέμ, ένα επιθετικό «πολυεργαλείο» στη μηχανή του Γιούλιαν Νάγκελσμαν. O «baby Mourinho», όμως, αποχώρησε. Και με την έλευση του Τζέσι Μαρς, το 4-2-3-1 που τον έθετε καθαρόαιμο ακραίο, έγινε εσχάτως 3-4-2-1, μετατοπίζοντάς τον πιο κεντρικά, μαζί με τον Φόρσμπεργκ πίσω από τον φορ.
Ξαφνικά, ο Ενκουνκού πήρε περισσότερες ευθύνες, άρχισε να κινείται περισσότερο χωρίς τη μπάλα, αλλά με την ίδια τακτική προσήλωση. Η τεχνική του δεν ήταν ποτέ ζήτημα για να αμφιβάλλει κανείς. Και το show ξεκίνησε, με την ως τώρα κορύφωσή του να σημειώνεται στο παιχνίδι απέναντι στη Ντόρτμουντ.
«Δαίμονας», ζογκλέρ κι εφιάλτης των Βεστφαλών
Μία λέξη χαρακτήριζε την άμυνα της Μπορούσια στη «Red Bull Arena»: Πανικός. Κι ο Κρίστοφερ Ενκουνκού ήταν ο κατεξοχήν παίκτης που τον προκαλούσε. Ο Γάλλος ήταν παντού! Για να πάρει μπάλα, να κλέψει, να μοιράσει παιχνίδι, να κινηθεί κάθετα, να απειλήσει και φυσικά, να σκοράρει. Όπως φαίνεται και στο γράφημα του SofaScore, ο Ενκουνκού «κοκκίνισε» στον άξονα και στην «καρδιά» της περιοχής, κέρδιζε 2/3 μονομαχίες και πετύχαινε ισάριθμες ντρίμπλες, «ζάλιζε» τους Βεστφαλούς με την ταχύτητα και τις αλλαγές κατεύθυνσης.
Απολογισμός ένα γκολ, μία ασίστ και μια «εξωγήινη» στιγμή ποδοσφαιρικής «μαγείας», που δυστυχώς δεν κατέληξε σε γκολ αλλά στο δοκάρι.
Η διπλή «ρουλέτα» και τα φωτογραφικά «κλικς» που απαθανάτισαν τον Ματς Χούμελς ανήμπορο να τον κόψει και τον Ακάντζι πολλά μέτρα πίσω του, είναι ό,τι πιο iconic έχουμε δει ως τώρα από τον Γάλλο και λογικά δεν θα είναι το «ταβάνι» του.
Θαυμάστε από το 00:35:
Ξεθάρρεψε και σκοράρει όσο ποτέ
Η «παράσταση» κόντρα στη Ντόρτμουντ ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου. Ο «Κρίστο», όπως τον αποκαλούν οι συμπαίκτες και οι προπονητές του, έδωσε συνέχεια στην πιο ώριμη και παραγωγική σεζόν της καριέρας του, έχοντας ήδη κλέψει τις εντυπώσεις μέσω του Champions League. Το χατ-τρικ απέναντι στη Σίτι του Γκουαρδιόλα, στην ήττα της πρεμιέρας μέσα στο «Etihad». Το γκολ κόντρα στην πρώην του ομάδα, την Παρί Σεν Ζερμέν, μια εναέρια «μάχη» την οποία κέρδισε από τον κατά πολύ πιο υψηλόσωμο και μεγαλόσωμο Κιμπεμπέ. Μπορεί η Λειψία να αποκλείστηκε άδοξα από την 4η αγωνιστική, αλλά ο ίδιος γέμισε με αριθμούς και εκπληκτικά highlights το προσωπικό του χαρτοφυλάκιο για την επόμενη μεταγραφή του (Σίτι και Τσέλσι τον έχουν στα «ραντάρ» τους).
Για να φτάσει στο σημείο της πραγματικής «αποκάλυψης», ο Ενκουνκού γνώριζε ότι έπρεπε να βελτιώσει έναν συγκεκριμένο παράγοντα.
Πηγή: Gazzetta