Η Tigres θα πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα προς μίμηση για όλες τις ελληνικές ομάδες, έστω και με αφορμή την σημερινή της επιτυχία, αν και για εμένα δεν αποτέλεσε έκπληξη η πρόκρισή της στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Συλλόγων.
Η μεξικάνικη ομάδα που εδρεύει στο San Nicolás de los Garza του Nuevo León αποτελεί της πρώτη ομάδα από την ζώνη της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής (CONCACAF) που φτάνει στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Συλλόγων μετά τη νίκης της με 1-0 επί της Palmeiras.
Έκπληξη; Για τους πολλούς ναι, καθώς αναμφισβήτητα το όνομα της ομάδας του São Paulo μας είναι πιο οικείο και έχουμε απείρως περισσότερες εικόνες από αυτήν. Με νωπές τις μνήμες της κατάκτησης του Copa Libertadores κόντρα στην Santos του Pelé πριν μία εβδομάδα αφού προηγουμένως είχε αποκλείσει στον ημιτελικό την River Plate.
Για εμένα, η αποψινή επιτυχία της Tigres είναι η φυσική κατάληξη και το επιστέγασμα ενός μακροπρόθεσμου πλάνου το οποίο υπηρέτησαν με ευλάβεια όλοι στην πυραμίδα του συλλόγου. Από την ιδιοκτησία μέχρι και τον προπονητή και κατ’ επέκταση και όλοι οι ποδοσφαιριστές.
Η ιδιοκτησία της ομάδας ανήκει στην Cemex, τη δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία οικοδομικών υλικών στον κόσμο με κύκλο εργασιών άνω των δεκατριών δισεκατομμυρίων δολαρίων και κέρδη άνω των τεσσάρων δις. Παρ’ όλα αυτά διάλεξε το δύσκολο και μακρύ δρόμο για να φτάσει η Tigres στην κορυφή της CONCACAF και να διεκδικεί και την κατάκτηση της κορυφής του κόσμου.
Ο Alejandro Rodríguez, ο οποίος διανύει την τρίτη του θητεία ως πρόεδρος της ομάδας, είναι ένας άνθρωπος με βαθειά ποδοσφαιρική γνώση και σε κάθε του επιστροφή στον θώκο των Auriazules εμφανίζεται απείρως σοφότερος.
Ο Ricardo Ferretti, απολαμβάνει την εμπιστοσύνη της Διοίκησης τα τελευταία δέκα χρόνια με απολογισμό ισάριθμους τίτλους και παρά το γεγονός ότι τα τέσσερα πρώτα χρόνια κέρδισε μόλις δύο. Εδώ να σημειώσουμε ότι κάθε αγωνιστική περίοδο έχουμε έξι διαθέσιμους εγχώριους τίτλους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν σαρώνει δα και τους τίτλους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην Βραζιλία πλέον τον παρομοιάζουν με τον Sir Alex Ferguson.
Ωστόσο όλος ο οργανισμός πορεύθηκε και συνεχίζει να το κάνει, προσηλωμένος στον στόχο που έχει τεθεί, ώστε με σταθερά βήματα να φτάσει η ομάδα στην κορυφή.
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η απόκτηση του André Pierre Gignac το 2015, τον οποίο έπεισε όντας εν ενεργεία διεθνής με την Εθνική Γαλλίας να αφήσει την Μασσαλία και να φορέσει τα κιτρινομπλέ. Ο Γάλλος επιθετικός, έξι χρόνια αργότερα αποδεικνύεται εξαιρετικός όσο και ένα κρασί από την πατρίδα του, καθώς πέρα από τα 147 τέρματα που έχει σημειώσει στις 246 του συμμετοχές, έχει πολύπλευρη προσφορά στην αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας, η οποία δε μπορεί να αποτυπωθεί μέσα από τους στατιστικούς πίνακες κι έχει εξελιχθεί σε τοπικό ήρωα στην περιοχή της Nuevo León. Ακόμα και αυτός όμως -η βεντέτα της ομάδας- δεν είναι παρά ένας πιστός στρατιώτης της Tigres και ξέρει ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γρανάζι της, αλλά επ’ ουδενί δεν είναι πάνω από τον σύλλογο.
Χρόνο με το χρόνο το παζλ του δυναμικού της ομάδας συμπληρώνεται με προσεκτικές κινήσεις και με βάση τις εισηγήσεις του προπονητικού επιτελείου προς τον τεχνικό διευθυντή. Οι οποίες εισηγήσεις δεν έχουν να κάνουν με πρόσωπα, αλλά με αθλητικά, ποδοσφαιρικά και τεχνικά χαρακτηριστικά.
Όλα αυτά είχαν σαν φυσική εξέλιξη και επιστέγασμα την σημερινή πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων κόντρα σε μία Palmeiras η οποία ήδη έχει τρυπήσει το ταβάνι της με τους ποδοσφαιριστές άδειους ψυχολογικά μετά την προ εβδομάδος κατάκτησης του Copa Libertadores και με έναν προπονητή ο οποίος βρίσκεται στον πάγκο της εδώ και μόλις τρεις μήνες, σε αντίθεση με τους Μεξικάνους οι οποίοι βρίσκονται στο δέκατο χρόνο υλοποίησης του πλάνου τους.
Μία κατάληξη της οποίας η πορεία και η φιλοσοφία θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τις ελληνικές ομάδες, οι οποίες θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεκινήσουν να θέτουν μακροπρόθεσμους ποδοσφαιρικούς στόχους, οι οποίοι θα είναι συνδεδεμένοι με τα οικονομικά δεδομένα των Ποδοσφαιρικών Εταιρειών τους κι όχι με τις υπόλοιπες επιχειρηματικές δραστηριότητες των ιδιοκτητών τους. Ποδοσφαιρικές εταιρείες οι οποίες θα είναι στελεχωμένες με ανθρώπους που γνωρίζουν το ποδόσφαιρο απείρως περισσότερο από το παρασκήνιό του. Και κάθε επίπεδο της πυραμίδας θα αποτελείται από στελέχη τα οποία θα έχουν το χρόνο να δουλέψουν απερίσπαστα, με ξεκάθαρους ρόλους, αρμοδιότητες, καθήκοντα και ευθύνες ώστε να υπηρετήσουν και να φέρουν εις πέρας το μακροπρόθεσμο πλάνο του κάθε συλλόγου.
Φυσικά σε όλη αυτή η επιτυχία της Tigres συνέβαλαν τόσο η Liga MX, όσο και οι υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος, με το να φροντίζουν να διατηρούν τον ανταγωνισμό σε υψηλά, για τα δεδομένα της χώρας, επίπεδο. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα το θίξουμε σε επόμενο σημείωμα…
