Του Μιχάλη Τσόχου
Ηταν μία δύσκολη και απαιτητική αγωνιστική. Η δήλωση του Νίκου Νιόπλια είναι αυτή που έχει το ζουμί και την μεγαλύτερη αξία απ’ όλα όσα συνέβησαν σε αυτήν. «Αφήστε το ποδόσφαιρο μας να αναπνεύσει…» ήταν επί της ουσίας αυτό που μας είπε. «Δεν είναι για πέταμα το ποδόσφαιρο μας, παίζουμε και εμείς εδώ στην Ελλάδα τέτοιο. Ναι, έχει προβλήματα, ξεκίνησε και αργά, κάνουμε και λάθη, αλλά δεν είναι για πέταμα. Δεν χάνει μόνο ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ και ο Παναθηναϊκός, κερδίζει και ο ΟΦΗ και ο ΠΑΣ και οι υπόλοιποι…».
Εχει 100% δίκιο ο Νιόπλιας. Μόνο ένα τέτοιου είδους πρωτάθλημα μπορεί να ξαναφέρει πίσω τον κόσμο στα γήπεδα, να το κάνει ελκυστικό, άξιο λόγου και παρακολούθησης. Το πρωτάθλημα στο οποίο οι «μικροί» θα σταματούν ή θα νικούν τους μεγάλους συχνά. Αυτό θα κάνει καλύτερο το πρωτάθλημα και καλύτερους και τους μεγάλους. Χάρηκα πολύ που είδα και άκουσα τον Κούντε στη Λαμία να δηλώνει με γκριμάτσα έκπληξης μετά από δύο αγωνιστικές. «Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο, πρέπει να προσπαθούμε πολύ στα ματς…».
Ελπίζω και εύχομαι ότι συνέβη στις δύο πρώτες αγωνιστικές που κανείς από τους μεγάλους δεν έκανε το «2 στα 2» να μην ήταν συμπτωματικό, να μην ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Το ελπίζω γιατί δεν είμαι βέβαιος ότι όντως οι χαμηλότερης δυναμικότητας ομάδες έχουν δυναμώσει τόσο. Είναι πολύ νωρίς για να καταλήξουμε σε αυτό το συμπέρασμα. Θα το διαπιστώσουμε στην πορεία, αλλά μακάρι να συμβεί.
Η ΑΕΚ ήταν εξαιρετική, αλλά πρέπει να ξεχάσει το Ηράκλειο…
Κάνοντας τώρα focus στα της αγωνιστικής, ξεκινώ από την κακή φασαρία που σηκώθηκε μετά το ματς ΟΦΗ-ΑΕΚ και σίγουρα χαλάει την διάθεση. Η ευθύνη είναι κυρίως των διαιτητών, γιατί άφησαν αμφιβολίες. Κακώς, κάκιστα, δεν είδαμε στις οθόνες μας τις εικόνες από το VAR όπου πάρθηκαν οι επίμαχες αποφάσεις. Αυτό δημιουργεί μία πολύ μεγάλη καχυποψία και αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα πρέπει να έχουμε άμεσα μία απάντηση και μάλιστα πειστική από τους υπεύθυνους της διαιτησίας γιατί δεν μας έδειξαν τα πλάνα με τις γραμμές. Η ΑΕΚ στις δύο φάσεις της αποβολής του δικού της παίκτη και της μη αποβολής του παίκτη του ΟΦΗ, έχει δίκιο να γκρινιάζει, διότι ακόμη κι’ αν υποθέσουμε ότι ήταν δύο φάσεις του 50-50 και της ερμηνείας του διαιτητή και τις δύο ο διαιτητής τις έδωσε υπέρ του ΟΦΗ. Όμως για να είμαι επίσης ειλικρινής: Το 0-3 στο 78’ δεν γίνεται 3-3 επειδή έμεινε με 10 παίκτες η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, επαναλαμβάνω, αν τα γκολ του ΟΦΗ αποδειχτούν από τις γραμμές που δεν είδαμε, καθαρά.
Στην ΑΕΚ και δεν εννοώ την διοίκηση, η οποία έχει κάθε δικαίωμα να το ψάξει, αλλά εννοώ την ομάδα, πρέπει να ξεχάσουν αυτό το ματς σε ότι έχει να κάνει με το αποτέλεσμα του και τις διαμαρτυρίες. Να το ξεχάσουν χθες. Η ΑΕΚ ήταν εξαιρετική στο Ηράκλειο και με 10 παίκτες. Η ΑΕΚ δείχνει να είναι στην καλύτερη κατάσταση από όλους τώρα στην αρχή της σεζόν. Η ΑΕΚ παίζει ποδόσφαιρο και έχει θετική αύρα και παίκτες με μεγάλη διάθεση. Αυτά πρέπει να κρατήσει. Να συνεχίζει να παίζει. Το 0-3 σε 3-3 θα μετατραπεί μία φορά στα δέκα χρόνια με ή χωρίς λάθη από την διαιτησία. Πρέπει να τελειώσει για τους παίκτες και τον προπονητή της ΑΕΚ χθες. Δεν έχει κανένα νόημα να επιστρέψουν σε αυτό. Νόημα έχει να δουν τα λάθη στο τέλος του ματς, καθαρά για αγωνιστικούς λόγους και κυρίως να δουν τα σωστά των 78 λεπτών. Η ΑΕΚ στην Κρήτη έκανε παρέλαση με 10 παίκτες για σχεδόν 80 λεπτά, με εντυπωσιακή εμφάνιση και αέρα ομάδας γεμάτη αυτοπεποίθηση. Αυτό πρέπει να κρατήσουν στα Σπάτα και τίποτα άλλο…
Ο ΠΑΟΚ τη σημαντική νίκη…
Το τρίποντο της αγωνιστικής στα μάτια μου το πήρε ο ΠΑΟΚ. Όχι μόνο γιατί είχε την δυσκολότερη αποστολή στην έδρα μίας πολύ καλής ομάδας, αλλά και για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Δικέφαλος. Ηταν ο πιο κουρασμένος, αφού έπαιζε Πέμπτη βράδυ Ευρώπη και εκτός έδρας. Είχε τον καλύτερο αντίπαλο απέναντί του σε σύγκριση με Λαμία, ΟΦΗ και ΠΑΣ, είχε και πολλές απουσίες. Επιπλέον η ψυχολογία του δεν είναι καλή και η πίεση για αποτέλεσμα σε αυτό το ματς τεράστια.
Με βάση την εικόνα του ματς θα μπορούσε να μην νικήσει, ίσως θα ήταν δικαιότερο το 1-1, αλλά ο Λουτσέσκου εμφάνισε στον αγωνιστικό χώρο μία ομάδα έτοιμη στις αρχές του ματς να κυριαρχήσει και να νικήσει και μία ομάδα έτοιμη στο φινάλε του ματς να παλέψει και να αντέξει να κρατήσει το πολύ σημαντικό αποτέλεσμα. Αξία ανεκτίμητη έχει αυτό το τρίποντο για τον ΠΑΟΚ και όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν έχει ιδέα από τι θα συνέβαινε στη Θεσσαλονίκη αν έχανε και στη 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος, κάτι το οποίο στην Τρίπολη θα μπορούσε να συμβεί ακόμη κι’ αν ήταν καλός.
Ο Λουτσέσκου ξεπέρασε τον πρώτο μεγάλο σκόπελο της σεζόν με έναν τρόπο που μας θύμισε γιατί πήρε αήττητο πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος για την ομάδα. Αρκεί αυτή η ένταση και το πάθος να βγει και την ερχόμενη Τετάρτη στο Αγρίνιο κόντρα σε μία καλή έκδοση του Παναιτωλικού, όπως φαίνεται τουλάχιστον τώρα στις αρχές του πρωταθλήματος.
Νικητής και ο κουρασμένος Ολυμπιακός…
Εγραφα μετά το ματς με την Αντβέρπ ότι για πρώτη φορά στα χρόνια του Μαρτίνς διαπιστώνουμε ένα τέτοιο έλλειμμα ενέργειας και φρεσκάδας στον Ολυμπιακό. Στη Λαμία και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, ήταν κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές. Ο Ολυμπιακός δεν παίζει καλά, πρώτα και πάνω από όλα γιατί του λείπει ενέργεια. Υπό αυτή την έννοια ότι νίκησε στη Λαμία είναι σημαντικό, διότι όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσους τριγμούς θα προκαλούσε στην ομάδα το 0/2 στις πρώτες αγωνιστικές. Το ότι νίκησε σε ένα ματς που κάλλιστα θα μπορούσε να τελειώσει με 2-2 βάσει της εικόνας του, κάνει το τρίποντο ακόμη πιο σημαντικό. Τα συνεχόμενα ματς σε πρωτάθλημα και Ευρώπη δεν ξέρω αν θα τον διευκολύνουν να βρει καλύτερο ρυθμό και χημεία που επίσης χρειάζεται με τόσους νέους παίκτες ή αν θα τον κουράσουν ακόμη περισσότερο. Αυτό που μπορεί να κάνει τώρα ο Μαρτίνς είναι, για να χρησιμοποιήσω και το κλισέ των προπονητών και των παικτών, να το πάει «ματς με ματς». Να διαχειρίζεται το κάθε παιχνίδι όσο καλύτερα μπορεί και με βάση την κούραση των παικτών (έχει μετρήσεις) και την δυναμικότητα του αντιπάλου, και τις ιδιαιτερότητες του κάθε αγώνα. Αυτό που χρειάζεται ο Ολυμπιακός μέχρι την επόμενη διακοπή των εθνικών ομάδων είναι αποτελέσματα. Τα υπόλοιπα δεν μπορούν να λυθούν τις επόμενες 20 ημέρες αλλά αργότερα…
Κακός σύμβουλος η απογοήτευση για τον Παναθηναϊκό…
Αν ο κόσμος του Παναθηναϊκού απογοητεύτηκε από την εικόνα της ομάδας στα Γιάννενα, όπως διαπιστώνω από τα social, κάνει λάθος. Αν πίστεψε ότι φέτος θα δει μία ομαδάρα που θα τα σαρώσει όλα, αν πίστεψε ότι χωρίς χρόνο και μόνο με κάποιες καλές μεταγραφές στο τέλος του καλοκαιριού, η ομάδα θα πετάει κάθε Κυριακή, επειδή έβαλε τέσσερα στους δέκα παίκτες του Απόλλωνα, τότε έκανε λάθος. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στον Παναθηναϊκό είναι η απογοήτευση. Στα Γιάννενα ο Παναθηναϊκός βρήκε μία ομάδα που τον περίμενε γιατί ευτύχησε να προηγηθεί με το καλημέρα. Βρήκε μία ομάδα που έχει ενέργεια, τρεξίματα και ξέρει να κάθεται πίσω από τη μπάλα. Για να την διασπάσεις χρειάζεσαι πολλά πράγματα, περισσότερα από την ατομική ποιότητα. Χρειάζεσαι αυτοματισμούς στο παιχνίδι, καλή χημεία, συνεργασίες παικτών στους χώρους. Πράγματα δηλαδή που θέλουν χρόνο και δουλειά μεταξύ των ποδοσφαιριστών στην προπόνηση. Οι περισσότεροι από τους μεσοεπιθετικούς του Παναθηναϊκού είναι παίκτες δύο εβδομάδων (Βιτάλ, Λούντκβιστ, Παλάσιος) και αυτό είναι αδύνατον να συμβεί τώρα. Αυτό που φαίνεται να συμβαίνει μεταξύ Τσούμπερ και Αμραμπατ δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Ούτε το 4-0 επί του Απόλλωνα μας έκανε σοφότερους για τον φετινό Παναθηναϊκό, ούτε η ήττα από τον ΠΑΣ. Θα χρειαστεί ένα δείγμα γραφής τουλάχιστον 10 αγώνων για να καταλάβουμε που το πάει ο Παναθηναϊκός και την πραγματική δυναμική αυτής της ομάδας που φτιάχνει ο Ιβάν και αυτών των παικτών που έχει αποκτήσει το Τριφύλλι.
Πηγή: Gazzetta