Του Αλέξανδρου Λοθάνο
Έμοιαζε και αποδείχθηκε καρμικό. Πριν από τον αγώνα στο «Έτιχαντ», φίλαθλοι της Μάντσεστερ Σίτι πίκαραν τον Βινίσιους Ζούνιορ και την «κλαψιάρα» Ρεάλ Μαδρίτης για την «Χρυσή Μπάλα» που κατέληξε στα χέρια του Ρόδρι και όχι σε αυτά του Βραζιλιάνου.
Και δύο ώρες αργότερα, μετά και το τελευταίο σφύριγμα του Κλεμάν Τουρπέν, αυτή που έκλαιγε (και για την παρατεταμένη απουσία του Ρόδρι) ήταν η Μάντσεστερ Σίτι και η Βασίλισσα πανηγύριζε μια ανατροπή – σπεσιαλιτέ της (3-2) που την φέρνει μια ανάσα από τους «16» του Champions League, με MVP τον «Βίνι».
Η κάτοχος 15 Champions League, όπως αναγράφει και το αυτοκόλλητο που με καμάρι φέρουν οι παίκτες της στο μανίκι, έχει μετατρέψει σε… επιστήμη τις ανατροπές, την μετατροπή του αδύνατου στο δυνατό, καταφέρνοντας να σηκωθεί όταν όλοι την έχουν μισοπεθαμένη στο καναβάτσο.
Η συγκεκριμένη ανατροπή, όμως, ήταν ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Η Ρεάλ ήταν καθολικά ανώτερη σε σχέση με την Σίτι, έχασε πλειάδα ευκαιριών για περισσότερα γκολ και ατύχησε να δεχθεί δύο τέρματα εντελώς κόντρα στην ροή του αγώνα.
Αυτή η Σίτι, η οποία δέχθηκε ανατροπή σκορ για πέμπτη φορά την φετινή σεζόν, είναι με διαφορά η χειρότερη ομάδα που είχε ποτέ στα χέρια του ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Εξαιρετικά ευάλωτη στην άμυνα και σε καμία περίπτωση εξίσου δημιουργική με το πρόσφατο παρελθόν, η πρωταθλήτρια Αγγλίας (μέχρι να παραδώσει το στέμμα της) απέχει πολύ από εκείνη την ομάδα που έμοιαζε απροσπέλαστη, που μπορούσε μέσω της κατοχής και της κυκλοφορίας της μπάλας να τρελάνει κάθε αντίπαλο.
Μετά την επένδυση – ρεκόρ των 200+ εκατομμυρίων ευρώ στο χειμερινό μεταγραφικό παζάρι, πιθανόν να χρειαστεί και το καλοκαίρι να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και να μπει σε μια νέα εποχή, η οποία δεν θα περιλαμβάνει τον Κέβιν Ντε Μπρόινε, ο οποίος το καλοκαίρι θα είναι πλέον 34 ετών.
Η Σίτι έχει παρόν και μέλλον, αλλά χρειάζεται περισσότερες εναλλακτικές στην μεσαία γραμμή και, κυρίως, κανονικά ακραία μπακ ή έστω χαρισματικούς ποδοσφαιριστές όπως ο Γιόσκο Γκβάρντιολ, ο οποίος μπορεί χάρη στην κλάση του να παίξει σε οποιαδήποτε θέση και να το κάνει εξαιρετικά.
Το πυρηνικό οπλοστάσιο
Ενίσχυση, βεβαίως, χρειάζεται και η Ρεάλ σε άμυνα και μεσαία γραμμή, αφού ο (τραυματίας αυτή την εποχή) Ντάνι Καρβαχάλ είναι 33 ετών και ο αειθαλής Λούκα Μόντριτς θα γίνει σαράντα ετών τον επόμενο Σεπτέμβριο.
Τόσο το καλοκαίρι, όσο και τον χειμώνα, Κάρλο Αντσελότι και Φλορεντίνο Πέρεθ επέλεξαν την τακτική «πάμε με ό, τι έχουμε», αδιαφορώντας επιδεικτικά για τις χτυπητές αδυναμίες στην άμυνα, όπου το πολυεργαλείο Φεδερίκο Βαλβέρδε χαραμίζεται ως δεξί μπακ, ο φύσει και θέσει αμυντικός μέσος Ορελιέν Τσουαμενί παίζει σχεδόν μόνιμα ως στόπερ, ενώ ο 21χρονος Ραούλ Ασένθιο κλήθηκε άμεσα να βουτήξει στα βαθιά, κάτι που προς το παρόν κάνει πολύ καλά.
Γιατί, όμως, «Καρλέτο» και «Φλο» επέλεξαν αυτή την τακτική; Γιατί από την μέση και μπροστά η ομάδα διαθέτει μια τετράδα που δείχνει πλέον να έχει βρει την χημεία της και κόντρα στην Σίτι προκαλούσε κινδύνους σχεδόν σε κάθε επιθετική προσπάθεια των Μαδριλένων.
Ο «χρυσός» σκόρερ Τζουντ Μπέλινγχαμ σε ελεύθερο ρόλο στην μεσαία γραμμή, Ροντρίγκο και Βινίσιους στα άκρα και ο Κιλιάν Μπαπέ σε ρόλο (ελεύθερου) σέντερ φορ συνιστούν «πυρηνικό όπλο» στα χέρια του Αντσελότι, ειδικά όταν θυσιάζονται και λίγο στην άμυνα, κάτι που δεν συνηθίζουν να κάνουν.
Ο Γκουαρδιόλα ήξερε ότι η ομάδα του, όπως είναι αυτή την στιγμή, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ταχύτατο transition της Ρεάλ. Και, με σύμμαχο την τύχη και τον Τζον Στόουνς σε ρόλο συνδετικού κρίκου άμυνας – μεσαίας γραμμής, τα κατάφερε περίφημα μέχρι το τελευταίο δεκάλεπτο, με βάση τουλάχιστον το αποτέλεσμα.
Η γνωστή Σίτι που θαυμάσαμε, όμως, έχει πεθάνει, ενώ η γνωστή Ρεάλ που θαυμάζουμε διαχρονικά, ζει και βασιλεύει. Γι’ αυτό, παρά τις πολλές χαμένες ευκαιρίες, πήρε στο φινάλε, έστω και με δραματικό τρόπο, μια δίκαιη νίκη – μισή πρόκριση.
Αυτός ο Ντεμπελέ είναι ο γνωστός;
Τα υπόλοιπα ζευγάρια της Τρίτης (11/02) επισκιάστηκαν από την ματσάρα του «Έτιχαντ», αλλά αξίζουν και αυτές οι ομάδες μια ξεχωριστή αναφορά. Πρώτη και καλύτερη η νοικοκυρεμένη Παρί Σεν Ζερμέν, η οποία δεν έχει να φοβηθεί τίποτα όσο ο Ουσμάν Ντεμπελέ είναι σε τέτοια, οργιώδη κατάσταση. Αλήθεια, πρόκειται για τον ίδιο παίκτη που είχε καταντήσει… κακόγουστο αστείο με την απειθαρχία και τους συνεχείς τραυματισμούς του στην Μπαρτσελόνα;
Η Μπορούσια Ντόρτμουντ επιβεβαίωσε πόσο… αλλοπρόσαλλη είναι, αλλά και πόσο ταλέντο διαθέτει από την μέση και μπροστά. Εκμεταλλευόμενη και τα δύο (τουλάχιστον) επίπεδα που έπεσε η Σπόρτινγκ Λισσαβόνας από τότε που έφυγε ο Ρούμπεν Αμορίμ, ουσιαστικά καπάρωσε ήδη το εισιτήριο για τους «16».
Δεν μπορεί, όμως, να πει το ίδιο (ακόμα) η Γιουβέντους. Η Αϊντχόφεν είναι σκληρό καρύδι, έχασε στις λεπτομέρειες στο Τορίνο και επί ολλανδικού εδάφους υπόσχεται ζόρια σε μια Γηραιά Κυρία που χάνει δύσκολα, αλλά δεν νικάει και με μεγάλη άνεση…
Πηγή: Gazzetta
