Του Βασίλη Σαμπράκου
Είχε καλά και κακά νέα για τον Μανόλο Χιμένεθ και την ΑΕΚ το πρώτο παιχνίδι της προημιτελικής φάσης του Κυπέλλου απέναντι στον Βόλο. Ας βασίσουμε όλη την συζήτηση πάνω στην παραδοχή ότι την ΑΕΚ τη νοιάζει το Κύπελλο, δεδομένου ότι αν το κατακτήσει αποκτά εκτός από ένα τρόπαιο και ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Συνεπώς υποθέτουμε ότι στο μυαλό του προπονητή υπάρχει ένας συνδυασμός προτεραιοτήτων: αποτελεσματικότητα και χρησιμοποίηση όλων των ποδοσφαιριστών προκειμένου να σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη για τις αλλαγές στο ρόστερ στη λήξη της σεζόν.
Τα κακά νέα
Η κύρια φήμη που δημιούργησε ο Χιμένεθ στην Ελλάδα είναι ενός προπονητή που εκπαιδεύει αποτελεσματικά τις ομάδες του στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού. Θεωρητικά αυτό θα έπρεπε να έχει αρχίσει να φαίνεται με μια σταθερότητα και μια συνέπεια στην απόδοση της ΑΕΚ, τώρα που φτάνει να συμπληρώνει 50 ημέρες δουλειάς με τον Ισπανό προπονητή. Θεωρητικά, αυτό θα έπρεπε να είναι ένα απολύτως εμφανές στοιχείο της αγωνιστικής ταυτότητας της ΑΕΚ σε ένα παιχνίδι της νοκ άουτ φύσης. Γι’ αυτό και ήταν πολύ κακό νέο η συμπεριφορά της ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Στην φάση του πρώτου γκολ δεν προδίδεται μόνο από την απώλεια κατοχής της μπάλας αλλά και από την έλλειψη ισορροπίας, η οποία οφείλεται στην κακή τοποθέτηση των αμυντικών. Κι αν για τον Μιτάι, που τελικά “κρατάει” στη φάση τον Δουβίκα υπάρχει το δεδομένο ελαφρυντικό της έλλειψης επίγνωσης, αφού δεν έχει πολλές συμμετοχές, για τον Νεντελτσιάρου δεν υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες για μια σειρά από λάθη που κάνει στη φάση. Η μόνη εξήγηση είναι σχετική με την έλλειψη συγκέντρωσης. Κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για τον προπονητή· αν οι ποδοσφαιριστές του δεν είναι συγκεντρωμένοι κατά το πρώτο 15’λεπτο ενός αγώνα κυπέλλου με το ματς στο 0-0, υπάρχει πρόβλημα.
Το ίδιο προβληματική είναι και η αγωνιστική νοοτροπία της ΑΕΚ στην φάση του δεύτερου γκολ που δέχεται. Ναι, ο Τάνκοβιτς δεν είναι αμυντικός και είναι αποδεκτό να “φάει” τις ντρίμπλες του Φεράρι, αλλά πώς εξηγείται το να απουσιάζει από την φάση ο δεξιός μπακ και συγχρόνως να πατούν την περιοχή της ΑΕΚ περισσότεροι παίκτες του Βόλου συγκριτικά με τον αριθμό των αμυνόμενων; Και δεν είναι ότι αυτά τα λάθη έγιναν μόνο στα highlights. Η ΑΕΚ δεν οργανωνόταν σωστά στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού, και δεν είχε ούτε γρήγορες ούτε σωστές μεταβάσεις στην φάση της άμυνας όταν έχανε την μπάλα. Κάπως έτσι εξηγείται το πώς “κατάφερε” να επιτρέψει στον αντίπαλό της να κάνει περισσότερες τελικές προσπάθειες από εκείνη (11-14) παρόλο που η ΑΕΚ κράτησε περισσότερο την μπάλα (61%-39%) και δημιούργησε μεγαλύτερο αριθμό επικίνδυνων επιθέσεων (50-34). Η ΑΕΚ νίκησε λόγω της ατομικής ποιότητας, δηλαδή πέτυχε περισσότερα γκολ από αυτά που αναλογούσαν στην ποιότητα των ευκαιριών που δημιούργησε, την ώρα που ο Βόλος πέτυχε λιγότερα γκολ από αυτά που αντιστοιχούσαν στην ποιότητα των ευκαιριών που έφτιαξε.
Τα καλά νέα
Δύο ονοματεπώνυμα: Μουαμέρ Τάνκοβιτς και Λιβάι Γκαρσία. Με όποια σειρά. Οι επαφές τους με την μπάλα, η αξιοποίηση των χώρων με τις κινήσεις ή/και τις πάσες τους, η φαντασία στο παιχνίδι τους, και τα τελειώματά τους είναι στοιχεία που “φωνάζουν” ότι η ΑΕΚ πρέπει να επενδύσει πάνω τους ένα μεγάλο μέρος των συστημάτων της επιθετικής ανάπτυξής της. Αμφότεροι έχουν πολύ καλές επιδόσεις στην εκτέλεση, είναι οι μεσοεπιθετικοί με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα (γκολ ανά τελικές προσπάθειες) και έχουν μεγάλη δεξιότητα στις μονομαχίες. Κι αν ο Γκαρσία “φωνάζει” περισσότερο με τις ντρίμπλες, την έκρηξή του και τις εκτελέσεις στα “στημένα”, το ίδιο δυνατά “φωνάζουν” και οι επιδόσεις του Τάνκοβιτς· είναι πρώτος στην “γκολ+ασίστ/90’λεπτο” λίστα των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ και έχει μεγαλύτερη συνεισφορά στα γκολ (18%) από αυτή που θα περίμενε κανείς από έναν παίκτη που χρησιμοποιείται λίγο (43% βασικός, 37% σε λεπτά συμμετοχής). Τα γκολ που έχει πετύχει στη σεζόν είναι περισσότερα από αυτά που αναλογούν στην ποιότητα των ευκαιριών που το έχουν παρουσιαστεί, όπως προκύπτει από την ανάλυση της απόδοσης του μέσα από το Wyscout. Και η αποτελεσματικότητα του είναι μεγαλύτερη από αυτή που είχε στη σεζόν ο Μάρκο Λιβάγια.
Ο Τάνκοβιτς δεν είναι ένα απλό project για την ΑΕΚ δεδομένης της ηλικίας του (25), του γεγονότος ότι είναι διεθνής (Σουηδία) και των απολαβών του. Δεδομένου ότι έχει μακρύ συμβόλαιο, η περίπτωσή του “φωνάζει” ότι πρέπει να γίνει προτεραιότητα, αλλά όχι μόνο με όρους χρόνου συμμετοχής. Η ΑΕΚ πρέπει να νοιαστεί να προσαρμόσει την ανάπτυξη των επιθέσεών της πάνω στα στοιχεία του Τάνκοβιτς και του Γκαρσία αν θέλει να βελτιώσει την απόδοση της στο επιθετικό κομμάτι.
Πηγή: Gazzetta
