Επιλογή Σελίδας

Η ειλικρινής ευχή είναι να φτάσει εν καιρώ ο Παναθηναϊκός το ποδόσφαιρό του, στο επίπεδο του ποδοσφαίρου της Λανς. Να είναι η ανάπτυξη των κάθετων επιθέσεων, ένας συνδυαστικός χορός με πολλούς αεικίνητους παίκτες που γεμίζουν, στις κατάλληλες αποστάσεις, τους χώρους ανάμεσα στις αντίπαλες γραμμές. Οταν ο Παναθηναϊκός φτάσει εκεί, πράγμα που φυσικά απαιτεί χρόνο και χαρακτηριστικά, θα πρόκειται για το προπονητικό αριστούργημα. Τότε, ναι, θα πάρει υπόσταση το κλισέ για την κερκίδα που “παραμιλάει”.

Για εξήντα λεπτά στην Αθήνα η RCL έπαιζε ακριβώς όπως ο Αλόνσο οραματίζεται τον Παναθηναϊκό, στην (ας την πούμε) “τελική έκδοση”, να παίζει. Σε αυτό, εδώ και σήμερα, είναι ανέφικτο ο Παναθηναϊκός να ανταγωνιστεί. Μια ουτοπία. Εφικτό ήταν, αυτό που συνέβη. Να “μοιάσει” ο Παναθηναϊκός στην RCL, στο ανελέητο της επιθετικής μετάβασης. Η μία όντως, πιο φονική από την άλλη. Εκτελεσμένες, από την αρχή ως το τέλος, με απίθανη ακρίβεια. Οπως RCL, πριν μία εβδομάδα στον βορρά της Γαλλίας.

Κατεγράφη στη ρεβάνς δε, και το ένα σημείο στο οποίο ο Παναθηναϊκός δεν έμοιασε απλώς στην RCL. Αλλά, την προσπέρασε. Η αποτελεσματικότητα. Αν θέλετε, ο ρεαλισμός. Διότι το ματς όσο ξετυλιγόταν, ας είμαστε ευθείς, γεννούσε ένα και μοναδικό ερώτημα. Πώς, στον διάολο, ακόμη δεν έχει προηγηθεί η Λανς. Η προφανής απάντηση, είναι ο πράσινος άγγελος Ντραγκόφσκι. Για όσο ο Παναθηναϊκός έμενε στη μάχη, αυτά που (εν περιλήψει) τον κρατούσαν μέσα, ήταν ένα “Ιωαννίδης” στη Γαλλία και ένα “Ντραγκόφσκι” στην Ελλάδα.

Το παιγνίδι της Λανς, κούραζε τον Παναθηναϊκό…συστηματικά. Τον κατέτρωγε, λεπτό προς λεπτό. Η σκέψη παράτασης, δεν διέφερε από εφιάλτη. Πώς θα έβγαινε, άλλη μισή ώρα; Μάλλον, δεν θα έβγαινε. Θα πήγαινε όπως η παράταση, ΠΑΟΚ-Μάλμε. Ενώπιον των αναγκών αναζωογόνησης, η +1 αλλαγή (ένας Ζέκα το πιο πιθανό, ίσως ένας Σπόραρ ή ένας Μαξ, έστω ο Λημνιός, όποιος και να ερχόταν τέλος πάντων) θα ισοδυναμούσε με σταγόνα στον ωκεανό. Εν τέλει, είναι όπως το συνόψισε ο Ιωαννίδης. Πρόκριση απίστευτη, λόγω ποιότητος της Λανς. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από τη Λανς, με παίκτη παραπάνω. Νίκησε τη Λανς, σε ισαριθμία παικτών. Μόνον…απίστευτη;

Ο Παναθηναϊκός είναι μαθητής στις πανελλήνιες που βλέπει την εισαγωγή στη σχολή σαν βασανιστικό πέρασμα από κλειδαρότρυπα, και την εν συνεχεία φοίτηση σε αυτήν…σαν ευκαιρία στην ευτυχία. Πιο δύσκολο να μπεις, πιο εύκολο (αφού μπεις) να παίξεις εκεί που μπήκες. Ο αποκλεισμός από τον Αγιαξ, γύρισε σε ευλογία. Δεν γύρισε το έργο, εννοείται, έτσι. Ο Παναθηναϊκός, το γύρισε. Τι σημαίνει, ευλογία;

Ενόσω Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ θα παίζουν στο Γιουρόπα Λιγκ αλύπητο ξύλο για να μαζέψουν με αίμα εκείνους τους οκτώ πόντους (δηλαδή, δύο νίκες και δύο ισοπαλίες στις οκτώ αναμετρήσεις) που οι αλγόριθμοι έχουν υπολογίσει πως χρειάζονται για να προχωρήσουν ομάδες στους “24”, στο Κόνφερενς Λιγκ ο Παναθηναϊκός είναι έως αδύνατον να σκεφτεί κανείς ότι δεν θα είναι στους “24”. Αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά, ο απευθείας στόχος του Παναθηναϊκού στο Κόνφερενς Λιγκ δεν μπορεί παρά να είναι το top-8.

Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά το league stage, μία άλλη προσέγγιση της ευλογίας, εν πρώτοις για να (ξανα)σηκώσει τον εαυτό του. Αυτό που δεν έχει η, ευρισκόμενη σε παρόμοιο παρονομαστή στο ranking, ΑΕΚ. Αγγίζει το αδιανόητο, σε κλήρωση Κόνφερενς Λιγκ να είναι ο Παναθηναϊκός πέμπτο (από έξι) γκρουπ δυναμικότητας. Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ για να καταλαβαίνουμε, σε κλήρωση Γιουρόπα Λιγκ είναι δεύτερο (από τέσσερα) γκρουπ δυναμικότητας.

Το άλλο είναι βέβαια, μαζί με τον εαυτό του, ο Παναθηναϊκός στο Κόνφερενς Λιγκ να στηρίξει την “εθνική” συγκομιδή. Τελείωσε ένα ευρωπαϊκό καλοκαίρι, με θριαμβεύτριες χώρες (στους αμέτρητους προκριματικούς αγώνες των τριών διοργανώσεων) την Τσεχία και τη Σουηδία. Αλλες οκτώ χώρες, το έκαναν καλύτερα από την Ελλάδα. Ουγγαρία, Σλοβενία, Αρμενία, Νορβηγία, Πολωνία, Ρουμανία, Σλοβακία, Δανία. Μία, είναι “ισόπαλη” με την Ελλάδα. Η Λετονία. Το είχαμε σημειώσει, εκείνες τις ημέρες με τη δυσάρεστη ευκαιρία της Νόα. Ολοι, ξέρουν να παίξουν!

Μετά το Αμστερνταμ η ταπεινή αξιολόγηση εδώ, ήταν για ένα Παναθηναϊκό που “επιστρέφει προς το να είναι καλά”. Που “δουλεύεται όπως πρέπει”. Που βλέπει κανείς “σοβαρά πράγματα σε όλες τις γραμμές” και συνολικά “μία στιβαρή κατάσταση”. Ενα Παναθηναϊκό που “είχε τυχερό ότι τον απέρριψε ο Σάρι”. Στη ροή της παρτίδας με τη Λανς, δεν ανέκυπταν ουσιαστικοί λόγοι για να διαφοροποιηθεί η αξιολόγηση. Και φυσικά δεν διαφοροποιείται μια αξιολόγηση, θα ήταν τράτζικ, από δύο παιγνίδια Σούπερ Λιγκ με τον Αστέρα Τρίπολης και τον Λεβαδειακό.

Κοιτάζω πάλι, το κιτάπι που γέμιζα με σκόρπιες σημειώσεις όσο έπαιζαν Παναθηναϊκός-Λανς. Ενα, η καλύτερη ενδεκάδα που υπήρχε για να συντεθεί αυτή τη στιγμή. Δύο, η καλύτερη προσπάθεια που υπάρχει για να γίνει αυτή τη στιγμή. Τρία, αξίζει θετική ενέργεια. Ολα αυτά στη σειρά, ένα-δύο-τρία, πολύ πριν το…καλό κομμάτι της αναμέτρησης. Υστερα, και με το αποτέλεσμα, εύκολα εισακούεται κανείς. Μετά το Αμστερνταμ μία…δημοφιλής εκδοχή ήταν ότι “δεν μπορείς να πανηγυρίζεις αποκλεισμούς”. Μετά τη Λανς μία αντίστοιχη εκδοχή θα ήταν ότι “δεν μπορείς να πανηγυρίζεις προκρίσεις σε league stage Κόνφερενς Λιγκ”. Ενώ είναι τόσο απλό, για να το μπερδεύουμε. Δεν πανηγυρίζεις αποκλεισμούς, δεν πανηγυρίζεις προκρίσεις. Βλέπεις κάτι, που δίνει ένα βάσιμο λόγο για να το (υπο)στηρίζεις, τελεία.

Η νύχτα του Παναθηναϊκού στο Ολυμπιακό Στάδιο, ήταν 80s και 90s. Το Ολυμπιακό Στάδιο είναι το Ολυμπιακό Στάδιο, είτε έχει έξι χιλιάδες κόσμο με τον Λεβαδειακό είτε εξήντα χιλιάδες κόσμο με τη Λανς. Εναπόκειται, τι μπορείς να το κάνεις. Υπερόπλο ή μπούμερανγκ. Η τελική γραμμή είναι, ότι ο θρίαμβος ανήκει στο κλαμπ-Παναθηναϊκός. Ούτε εικοσιτετράωρο μετά τον πρώτο αγώνα, ομολογουμένως το σήκωμα μανικιών υπήρξε προωτοφανές. Μία ολιστική οργάνωση του δεύτερου αγώνα, σε κάθε άλλο παρά εύφορο κλίμα γύρω-γύρω. Μία αληθινή πανστρατιά, δυνάμεων. Και οι μεγάλοι σύλλογοι, oh boy, διαθέτουν τρομερές δυνάμεις εντός. Για μία ώρα “έκαναν παιγνίδι” στο Ολυμπιακό Στάδιο, ο κόσμος του Παναθηναϊκού…και οι ποδοσφαιριστές της RCL. Η βραδυά κατέληξε, να “κάνουν παιγνίδι” ο κόσμος του Παναθηναϊκού μαζί με τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού. 

Ενα σήκωμα μανικιών, παραδειγματικό.

Πηγή: Sdna

Pin It on Pinterest

Shares
Share This