Του Γιάννη Σερέτη
Ξεκίνησε με… «ομορφιές» σήμερα η πέμπτη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας. Με δυο προκρίσεις ομάδων της Superleague 2 επί δύο ομάδων Superleague 1. Σε «μονούς» αγώνες, στην έδρα του «μικρού»: σωστό και… νόστιμο το «αλατοπίπερο»! Δυστυχώς, χωρίς VAR, παρεκτός και καταθέσουν αίτημα και οι δύο αντίπαλοι, όπως συνέβη ενόψει του (αυριανού) Ατρόμητος – Παναθηναϊκός.
Χωρίς VAR, δυστυχώς και πάλι, θα φανεί το πραγματικό επίπεδο της ελληνικής διαιτησίας. Οταν ο κατά πολλούς Νο 1 (κατ’ άλλους Νο 2) Ελληνας ρέφερι, ο Τάσος Παπαπέτρου, κάνει λάθη σαν κι’ αυτό το σημερινό στη Λάρισα, συνειδητοποιούμε όλοι αυτό που… υποψιαζόμαστε, αλλά δεν το ομολογούμε: ότι ο Βίτορ Μέλο Περέιρα και ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ δυστυχώς περιορίζονται στο ρόλο του «refereeing manager». Του διαχειριστή. Εκείνου που έχει ως προτεραιότητα τους ορισμούς.
Οι «εξετάσεις» του Ελληνα διαιτητή και ο λανθασμένος ρόλος του επικεφαλής της ΚΕΔ
Εκείνου που «καίγεται» κυρίως για το ποιους αξιόλογους ξένους διαιτητές θα φέρει στην Ελλάδα για να σφυρίξουν στα ντέρμπι ώστε να μην γκρινιάζουν οι «μεγάλοι» διότι ακόμα κι αν κάνει λάθη ένας αλλοδαπός ρέφερι, θα είναι… υπεράνω υποψίας. Περιορίζεται στο ρόλο του μάνατζερ, ενώ πρέπει πρωτίστως να είναι δάσκαλος και εκπαιδευτής. Πρέπει να είναι εκείνος ο οποίος ως επικεφαλής της Επιτροπής Διαιτησίας θα αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο του στη βελτίωση του Ελληνα διαιτητή, όχι στο ποιον θα ορίσει σε κάθε ματς!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, χωρίς VAR μέχρι και τους ημιτελικούς (εκτός των αγώνων στους οποίους και οι δυο αντίπαλοι καταθέσουν σχετικό αίτημα στην ΕΠΟ και αναλάβουν και το κόστος), ο Ελληνας διαιτητής δίνει εξετάσεις στο φίλαθλο κοινό και στον Κλάτενμπεργκ, αλλά μάλλον δεν το έχει αντιληφθεί. «Κινδυνεύει» να εκτεθεί ακόμα περισσότερο σ΄αυτά τα παιχνίδια, στα οποία δεν ορίζονται αλλοδαποί διαιτητές. Μαζί, «κινδυνεύουν» να εκτεθούν και εκείνες οι ομάδες της Superleague 1, των οποίων οι προπονητές δεν χρησιμοποιούν τις καλύτερες δυνατές ενδεκάδες τους στα ματς Κυπέλλου!
Κύπελλο, η «ανοιχτή» διοργάνωση για όλους!
Από το 2011 μέχρι και σήμερα, ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη που έχασε μόνο δύο πρωταθλήματα, πήρε μόνο τέσσερις φορές το Κύπελλο! Δίνει «χώρο» στις υπόλοιπες ομάδες, χάνει πού και πού σε τελικούς, δεν είναι ο απόλυτος κυρίαρχος, ο «δυνάστης»! Σ’ αυτά τα δέκα χρόνια έχουν φτάσει στον τελικό δυο φορές ο Ατρόμητος (του Δώνη), μια η Ξάνθη (του Λουτσέσκου) και ο Αστέρας Τρίπολης (του Τσιώλη). Εχει πάρει τέσσερις φορές το Κύπελλο ο ΠΑΟΚ, όσες το είχε πάρει από την ίδρυσή του μέχρι το 2017! Το πήρε δις η ΑΕΚ που πήγε έξι φορές στον τελικό από το 2011! Το πήρε ο υπέροχος Παναθηναϊκός του 2014. Εφτασε πάρα πολύ κοντά στον τελικό ο Αρης το 2020. Εφτασαν στους ημιτελικούς ο ΠΑΣ, η Λαμία, ο Πανιώνιος, η ΑΕΛ, ο Απόλλων, ο Ηρακλής, ο ΟΦΗ, ακόμα και ο Πανθρακικός και ο Ολυμπιακός Βόλου! Είναι πολύ πιο «ανοιχτή» διοργάνωση για όλους. Και είναι πραγματικά ανόητο το rotation στο Κύπελλο για όλες τις ομάδες πλην Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ. Οχι επειδή είναι… χορτάτοι από τίτλους. Αλλά διότι λόγω και των ευρωπαϊκών τους αγώνων, είναι απολύτως λογικό για τον Μαρτίνς και τον Λουτσέσκου να κάνουν τις αλλαγές τους σ’ αυτά τα παιχνίδια.
Για τους υπόλοιπους δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να κάνουν αυτό που έκανε σήμερα ο Μίλαν Ράσταβατς στη Λιβαδειά: εκτεταμένο rotation, θεωρώντας προφανώς το εμπόδιο του διψασμένου Λεβαδειακού χαμηλότερο από του ΠΑΣ Γιάννινα την Κυριακή στους «Ζωσιμάδες». Μπορεί να είναι κι’ έτσι. Ομως σε καμία περίπτωση το κυριακάτικο παιχνίδι δεν ήταν τόσο καθοριστικό όσο το σημερινό. Οπως για τον Παναθηναϊκό (επί παραδείγματι) δεν είναι πιο σημαντική η νίκη επί του ΟΦΗ την Κυριακή στη Λεωφόρο από την πρόκριση στους «16» του Κυπέλλου αύριο στο Περιστέρι.
Μη σβήνεις τη φλόγα του Κυπέλλου, κάνει καλό στην υγεία της ομάδας
Το ίδιο ισχύει όχι μόνο για ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός, ο Αρης, ο Αστέρας, ο Βόλος, ο ΟΦΗ, ο ΠΑΣ: ομάδες που δεν έχουν καμία ελπίδα για πρωτάθλημα, αλλά τις δικές τους ξεχωριστές ελπίδες για έναν τελικό Κυπέλλου ή ακόμα – ακόμα και για κούπα! Ισχύει και για τις ομάδες που «σκέφτονται» περισσότερο την αποφυγή του υποβιβασμού: τον Ατρόμητο, τον Παναιτωλικό, τον Απόλλωνα, τον Ιωνικό, τη Λαμία. Σωστά σκέφτονται την παραμονή στην κατηγορία, αλλά οι προκρίσεις στο Κύπελλο κάνουν καλό στην υγεία όλων! Των οπαδών, των παικτών, των διοικούντων, του προπονητικού τιμ, όλων! Ειδικά όταν στις κληρώσεις υπάρχουν ομάδες ακόμα και κατώτερης κατηγορίας μέχρι να… φτάσουμε στα κρίσιμα και καθοριστικά του Μαρτίου και του Απριλίου.
Το Κύπελλο δεν είναι η διοργάνωση των «ισχυρών», κι ας το παίρνει συνήθως ένας από τους «μεγάλους». Δεν είναι ούτε η διοργάνωση των «μικρών», κι ας βλέπουμε περισσότερες εκπλήξεις. Είναι μια διοργάνωση που συχνά – πυκνά σου παρουσιάζεται η ευκαιρία. Κι όταν σου παρουσιάζεται, είτε είσαι «ισχυρός», είτε «μικρότερος», πρέπει να είσαι έτοιμος να την αρπάξεις! Κάνε rotation στο επόμενο ματς πρωταθλήματος. Οχι στο μεσοβδόμαδο του Κυπέλλου! Εκτός πια κι αν έχουμε φτάσει στον Απρίλιο και παίζεις μια ολόκληρη κατηγορία ή τη συμμετοχή σου στην Ευρώπη. Ακόμα και τότε, όμως, σε ομάδες που θέλουν αληθινά να προοδεύουν, οι προπονητές δεν κάνουν rotation σ’ έναν προημιτελικό ή ημιτελικό Κυπέλλου. Βάζουν αυτούς που θεωρούν ικανότερους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις.
Υ.Γ. Ακόμα ένα… μεγαλείο του ελληνικού ποδοσφαίρου: η φοβερή και τρομερή ΕΠΟ άνοιξε μόλις σήμερα το πρωί τους φακέλους των προσφορών για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Κυπέλλου! Σήμερα, που άρχισε η πέμπτη φάση της διοργάνωσης με τη συμμετοχή και των ομάδων της Superleague πλην των τεσσάρων πρώτων της περυσινής σεζόν. Δηλαδή η… όποια Cosmote TV (που τελικά πλειοδότησε) τυπικά και με τη βούλα δεν γνώριζε αν είχε αποκτήσει τα δικαιώματα, όταν έστελνε τα συνεργεία της στη Λειβαδιά και στη Λάρισα σήμερα το πρωί! Και ασφαλώς αν (λέμε, «αν») ήθελαν επί παραδείγματι η ΑΕΛ και ο ΠΑΣ να κάνουν αίτημα για VAR, δεν θα είχαν αυτό το προνόμιο! Διότι οι ορισμοί των διαιτητών έχουν γίνει από χθες χωρίς VARs/AVARs. Kαι χρονικό περιθώριο για έξτρα ορισμό (σαν κι αυτό που είχαν Ατρόμητος και Παναθηναϊκός) δεν υπήρχε, εφόσον δεν είχε «κλειδώσει» η τηλεοπτική μετάδοση…
Πηγή: Gazzetta