Του Αλέξανδρου Σόμογλου
Απόψε δεν θα γράψω λέξη για την αδυναμία της εθνικής μας ομάδας να κερδίσει για τρίτη φορά σε τέσσερα διαδοχικά παιχνίδια το νούμερο 113 του ranking της FIFA.
Άσχετο, απλά για να αντιληφθούμε το μέγεθος του επιτεύγματος, να σας ενημερώσω ότι το Κόσοβο βρίσκεται τρεις θέσεις ψηλότερα από τους Νήσους Φερόες, μία θέση πάνω από το Τατζικιστάν και κάμποσες θέσεις χαμηλότερα από τη Γουινέα Μπισάου, τη Μαυριτανία και το Λουξεμβούργο!
Τι να γράψω; Απλά είδαμε ένα ακόμη επεισόδιο από τα προσεχώς της επόμενης συμμετοχής στους ομίλους του Nations League. Όπως σκηνές από τα προσεχώς αποτελούσαν και οι αναμετρήσεις με το Κόσοβο στο προηγούμενο Nations League, αλλά εμείς πιστεύαμε πραγματικά ότι θα υλοποιούσαμε με επιτυχία το περίφημο «Πλάνο Κατάρ» αφήνοντας πίσω μας χώρες όπως η Ισπανία ή η Σουηδία!
Την προσωπική μου άποψη την έχω καταθέσει πολλάκις! Θα μου επιτρέψετε να μην την επαναλάβω γιατί θα με χαρακτηρίσετε εμπαθή με τον Τζον Φαν τ’ Σχιπ και είναι το τελευταίο που επιθυμώ.
Δεν έχω να προσθέσω ή να αφαιρέσω τίποτα για τον Ολλανδό τεχνικό απ’ όσα υπογράφω και υποστηρίζω δημόσια (είτε γραπτώς είτε προφορικώς από το ραδιόφωνο) εδώ και ενάμιση χρόνο. Το πρόβλημα του είναι ξεκάθαρα στη διαχείριση των αγώνων: Είναι ένας εξαιρετικά μέτριος προπονητής! Δεν είναι, όμως, ο Φαν τ’ Σχιπ το θέμα…
Το ζητούμενο είναι τι στα κομμάτια θέλουν οι άνθρωποι της ΕΠΟ από την εθνική μας ομάδα. Από τη στιγμή που άπαντες στο Πάρκο Γουδή αξιολογούν τη διετία Φαν τ’ Σχιπ ως θετική και άξια να οδηγήσει σε ανανέωση την παραμονή του ομοσπονδιακού τεχνικού, προφανώς τα αποτελέσματα δεν έχουν την παραμικρή επιλογή στα κριτήρια που θέτουν.
Δεν ακούσατε τι είπε ο Τάκης Φύσσας πριν την έναρξη του αγώνα με το Κόσοβο; «Το γκρουπ είναι καλά, όχι όπως παλιότερα»…
Σωστά, το γκρουπ είναι καλά. Οι διεθνείς περνάνε καλά στην εθνική ομάδα! Το γεγονός ότι η πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004 και μια ομάδα που το 2014 βρέθηκε ένα πέναλτι μακριά από τα προημιτελικά Μουντιάλ, έχει φτάσει στο σημείο να μην πανηγυρίζει άνοδο σε όμιλο της τρίτης (!) κατηγορίας του Nations League και να ολοκληρώνει όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου με μόλις δύο νίκες σε οκτώ παιχνίδια, δεν μοιάζει να απασχολεί κανέναν!
Όποιο στέλεχος της Ομοσπονδίας, όποιον διεθνή κι αν ρωτήσεις όλοι μιλάνε για… βήματα βελτίωσης! Δηλαδή, πόσο χειρότερα μπορούσε να πηγαίνει η εθνική μας; Είναι εύκολο να μένουμε στις εντυπώσεις μεμονωμένων εξαιρετικών ημιχρόνων, ή μεμονωμένων αποτελεσμάτων, αλλά από ουσία βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν!
Αλλά είπαμε: Τα παιδιά περνάνε καλά! Αυτό είναι το ζητούμενο… Το ότι ο Τσιμίκας βρέθηκε ξαφνικά να παίζει στόπερ (!) αδιάφορο…
Το ότι ο Φαν τ’ Σχιπ στα περισσότερα παιχνίδια καταφέρνει με τη διαχείρισή του να εμφανίζει στα δεύτερα ημίχρονα χειρότερη ομάδα απ’ ότι στα πρώτα, τι σημασία έχει;
Ακούω την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές τον Χατζηδιάκο, τον Δουβίκα και τους περισσότερους διεθνείς να υποστηρίζουν ότι η εθνική μας είχε «θετική εικόνα» στο παιχνίδι με το Κόσοβο. Με τους αντιπάλους μας να έχουν χάσει στο τελευταίο εικοσάλεπτο γκολ που δεν χάνονται!
Είπαμε, το γκρουπ να είναι καλά! Πάντως αγαπητέ μου Τάκη Φύσσα τα μόνα γκρουπ που είναι καλά με την εθνική του Φαν τ’ Σχιπ είναι τα… γκρουπ στα οποία συμμετέχει η εθνική Ελλάδος. Όλοι οι αντίπαλοί μας, δηλαδή! Ρωτήστε τους Κοσοβάρους ποια ομάδα θα ήθελαν να βρουν ξανά στο δρόμο τους στον όμιλο του Nations League. Σας διαβεβαιώ ότι η… παμψηφεί απάντησή τους θα είναι μια χώρα με έξι γράμματα που έχει τα ομορφότερα νησιά του πλανήτη!
ΥΓ: Επιτρέψτε μου και μια δόση αυτοκριτικής: Ρε γαμώτο, πως την καταντήσαμε έτσι ξανά την πρωταθλήτρια Ευρώπης; Πως στα κομμάτια την κάναμε ξανά σαν τα μούτρα μας; Να παίζει έρημη και μόνη ακόμη και σε επίσημα παιχνίδια και να τη χρησιμοποιούμε μόνο για να ικανοποιήσουμε τα… ρητορικά μας επιχειρήματα σχετικά με τον έλεγχο της ΕΠΟ. Πως την καταντήσαμε έτσι, ρε γαμώτο…
Πηγή: Sport Day