Αρχίζει το… ματς λοιπόν και στην Ιταλία, όπου η Juventus είναι ίσως περισσότερο από ποτέ το φαβορί για την κατάκτηση του (6ου συνεχόμενου) τίτλου μετά και τις στοχευμένες μεταγραφές του καλοκαιριού… και όχι μόνο γι’ αυτό.
Παρόλο που στα φιλικά η εικόνα της Roma και της Napoli ήταν καλύτερη, η Milan και η Inter δείχνουν να δυσκολεύονται να ακολουθήσουν, γεγονός που επιβεβαιώνει την ξεκάθαρη υπεροχή της Juve, αλλά, δυστυχώς, και τη δυσκολία των ιταλικών ομάδων να πετύχουν κάτι εκτός συνόρων όπως παλιά.
Η αλήθεια είναι πώς η Serie A δεν έχει πια τη λάμψη που είχε τις προηγούμενες δεκαετίες οπότε ήταν το καλύτερο πρωτάθλημα σύμφωνα με τη Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικής Ιστορίας και Στατιστικών (IFFHS) και κατά γενική ομολογία των φιλάθλων για πολλά χρόνια. Πλέον άλλα πρωταθλήματα όπως η Liga ή η Premier League θεωρούνται (και είναι) πιο ανταγωνιστικά και προσφέρουν καλύτερο θέαμα. Ακόμη, η Serie A παρουσιάζει μια αδυναμία να κρατήσει τους (όποιους λίγους πλέον) εναπομείναντες αστέρες όπως ο Ibrahimovic που αποχώρησε απ’ τη Milan ο Vidal και ο Pogba από τη Juventus.
Υπάρχει όμως και κάποιος ο οποίος ίσως είναι μεγαλύτερος ”αστέρας” από όλους αυτούς και δε δέχτηκε να πάει αλλού για περισσότερα χρήματα. Δεν είναι άλλος από τον Buffon, ο οποίος αποφάσισε να μείνει στη Juventus στα δύσκολα χρόνια του υποβιβασμού, παρόλο που ως κάτοχος μουντιάλ και υποψήφιος για χρυσή μπάλα βρισκόταν στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Ο Buffon, ο οποίος κουβαλάει όλη την ποδοσφαιρική μαγεία του Ιταλικού ποδοσφαίρου των προηγούμενων δεκαετιών. Έχει αντιμετωπίσει στη Serie A Ronaldo, Batistuta, Zidane, Shevchenko, ονόματα που τώρα δύσκολα θα επέλεγαν το συγκεκριμένο πρωτάθλημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ντεμπούτο του με την Parma το 1995 σε ηλικία 17 χρονών απέναντι στη Milan του Baggio και του Weah (αμφότεροι κάτοχοι χρυσής μπάλας) αγώνας στον οποίο ο Gigi κράτησε το μηδέν. Εκείνες τις δεκαετίες (’90, ’00) ακόμα και η Χρύση Μπάλα ήταν ιταλική υπόθεση σε μεγάλο βαθμό αφού σχεδόν αποκλειστικά οι κάτοχοι ήταν παίκτες όχι μόνο των ”μεγάλων” ιταλικών ομάδων, κάτι που πλέον έχει αλλάξει κατά πολύ.
Πλέον η Juventus δείχνει να παίζει μόνη της εντός συνόρων. Μια Juventus η οποία πέρασε από 40 κύματα και έναν υποβιβασμό στα χαρτιά (ο οποίος έπαιξε κάποιο ρόλο στην πτωτική πορεία της Serie A) και φέτος δεν της φτάνει πια μόνο το campionato ούτε το double, θέλει το Champions League. Για όλον τον πόλεμο που δέχτηκε και για να συμβάλει στη συνολική ανάκαμψη του Ιταλικού πρωταθλήματος ανάλογη με το ένδοξο παρελθόν. Και γιατί ο Buffon θέλει το Champions League πριν κρεμάσει τα γάντια του. Ο Buffon που αποτελεί το σήμα κατατεθέν όχι μόνο της Juventus αλλά και ολόκληρης της Serie A επί τρεις δεκαετίες. Ο άνθρωπος με τη ”μαγική” αύρα, αειθαλής και πανταχού παρών όλα αυτά τα χρόνια. Αρνείται να αποσυρθεί πριν ολοκληρώσει το έργο του. Σαν να παίρνει απ’ το χέρι όχι μόνο την ομάδα του αλλά και το πρωτάθλημα της μέχρι να το επαναφέρει εκεί απ’ όπου το παρέλαβε: στην κορυφή.
Καλή αρχή λοιπόν και στην Ιταλία ελπίζοντας να συνεχίσει η ανοδική πορεία των δύο τελευταίων σαιζόν.
